μαρίλλη
13-09-2009 @ 14:50 | Αγαπημένη μου μικρούλα
φιλάκι για καληνύχτα
| |
the beauty
13-09-2009 @ 14:59 | . . . . Βαρέθηκα να σφάζω όσα γέννησα
και πάντα να αθωώνω αυτόν το φόνο. . . . . .
ΠΟΛΥ ΔΥΝΑΤΟ ::yes.:: ΜΠΡΑΒΟ ! ::rock.:: | |
Kostas Houston
13-09-2009 @ 15:00 | ki ekei pou nomizeis pos den paei pio ''kato'' esi to pigaineis. Einai texni afto. Bravo Athanasia! | |
ΓΙΑΝΝΗΣ Κ
13-09-2009 @ 15:09 | Βαρέθηκα να σφάζω όσα γέννησα
και πάντα να αθωώνω αυτόν το φόνο.
Ξερεις οτι δε συνηθιζω την αντιγραφη -επικοληση
αλλα εδω εχω μεινει χωρις να μπορω να πω τιποτα.
Το ειπες εσυ
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
malkon64
13-09-2009 @ 15:13 | Ξεσπάθωσε ο κόσμος κι εσύ χάθηκες
σε χώρεσε της λήθης το θηκάρι’
................................................................
Eίσαι πολύ καλή Αθανασία (poetryf), ξεχώρισα όμως το πιό πάνω από το όλο ποίημά σου !!!!!!!!
Κωνσταντίνος | |
ekptwtos
13-09-2009 @ 15:21 | κι είναι αυτό που με πεθαίνει... | |
ΚατεριναΘεωνα
13-09-2009 @ 15:27 | Με κούρσεψε της μοίρας το « αδίστακτο»
ΤΕΛΕΙΟ ΟΛΟ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ!!!!!! ::theos.::
ΚΑΛΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑ | |
La Petite
13-09-2009 @ 21:16 | Εκείνα που δεν μου’δωσες, τα πρόσμενα
σα φως μέσα σε δυο ζευγάρια μάτια.
Με κούρσεψε της μοίρας το « αδίστακτο»
που μοιάζει κι η ψυχή μου βιασμένη...
Το σώμα που κατοίκησα ανύπαρκτο
Το ξέρω, κι είναι αυτό που με πεθαίνει
Αθανασίας γεύση μας δίνει αυτό το ποίημα σου Αθανασία μου..... ::rock.:: ::rock.:: ::hug.:: | |
peiraiotissa
13-09-2009 @ 22:27 | Οι ελπίδες μου είχαν χρώμα, ήταν άλικες
μα ξέβαψαν σαν Αύγουστου φεγγάρι.
Oι λέξεις παίρνουν χρώμα στα γραπτά σου...
Καλημέρα κοριτσάκι!!!!!! ::hug.:: ::kiss.:: | |
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
13-09-2009 @ 23:42 | Με κούρσεψε της μοίρας το « αδίστακτο»!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
εξαισια παντα η γραφη σου.............. | |
Ιππαρχος
14-09-2009 @ 00:24 | Εξαιρετικό, αγαπημένο! | |
akolouthos
14-09-2009 @ 00:29 | σα φως μέσα σε δυο ζευγάρια μάτια.
................... | |
Ελένη Σ.
14-09-2009 @ 01:04 | Το κάνω δικό μου, επιτρέπεται; | |
xxix86
14-09-2009 @ 01:15 | Σκληρά ποιητικοί στίχοι... | |
Ναταλία...
14-09-2009 @ 02:14 | Με κούρσεψε της μοίρας το « αδίστακτο»
που μοιάζει κι η ψυχή μου βιασμένη...
Το σώμα που κατοίκησα ανύπαρκτο
Το ξέρω, κι είναι αυτό που με πεθαίνει...
::hug.:: ::kiss.:: ::theos.:: | |
georgeabout
14-09-2009 @ 02:20 | υπέροχο είναι...... | |
amykar
14-09-2009 @ 03:59 | Ma nai!
Yperoho!!!!!!!!!!!!!
::theos.:: | |
Ενιπεύς
14-09-2009 @ 04:05 | Δεν έζησα τα χρόνια μου μα γέρασα
κι ακόμα τη ζωή μου ξεπληρώνω..
Βαρέθηκα να σφάζω όσα γέννησα
και πάντα να αθωώνω αυτόν το φόνο.
....................................................................
Οι ελπίδες μου είχαν χρώμα, ήταν άλικες
μα ξέβαψαν σαν Αύγουστου φεγγάρι.
...................................................................
Το σώμα που κατοίκησα ανύπαρκτο
Το ξέρω, κι είναι αυτό που με πεθαίνει...
Τούτοι εδώ οι στίχοι είναι σαν
να τους έγραψες για μένα.
Για αυτό ''έφυγα'' καλή μου.
Σ'ευχαριστώ αν και πόνεσα ξανά
μες στην γωνίτσα μου της λήθης,
μου έφερες δαιμόνιο στρόβιλο....
| |
Ενιπεύς
14-09-2009 @ 04:07 | Πρέπει ν'αρχίσω να σε αποφεύγω.....
| |
Χρήστος Γιουσμαδόπουλος
14-09-2009 @ 05:13 | "Βαρέθηκα να σφάζω όσα γέννησα
και πάντα να αθωώνω αυτόν το φόνο".
......
"Το σώμα που κατοίκησα ανύπαρκτο
Το ξέρω, κι είναι αυτό που με πεθαίνει"...
Είναι όλο υπέροχο!.. ::theos.::
Έχει δίκιο ο Ενιπεύς... είσαι επικίνδυνη!.. ::hug.:: ::smile.:: | |
χωρικός
14-09-2009 @ 05:29 | http://www.youtube.com/watch?v=Sah5k8UkAxA | |
anagou
14-09-2009 @ 06:12 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
oneiropola
14-09-2009 @ 06:29 | Το σώμα που κατοίκησα ανύπαρκτο
Το ξέρω, κι είναι αυτό που με πεθαίνει... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Ιχνηλάτης
14-09-2009 @ 09:43 | Εφάμιλλο με μιά κορώνα της Κάλλας!!!!!!!
Εκστασιασμένος!!! | |
artista_k
14-09-2009 @ 10:36 | Αγρίεψε ο κόσμος και σε έχασα
για σπίτι είχα το σώμά σου, κρυώνω’... Δεν σε πιστεύω!!!
Ακούραστο, λατρεμένο κοριτσάκι, στη πανέμορφη ψυχούλα σου... αυτό ::love.:: | |
ΑΧΩΝΕΥΤΟΣ
14-09-2009 @ 10:50 | ...........................!!!!!!!!!!! ::theos.::
καλο βράδυ! | |
elpidakwstopoulou
14-09-2009 @ 11:02 | Αγρίεψε ο κόσμος και σε έχασα
για σπίτι είχα το σώμά σου, κρυώνω’
Δεν έζησα τα χρόνια μου μα γέρασα
κι ακόμα τη ζωή μου ξεπληρώνω..
θέλω να σου χαρίσω ένα τραγούδι .....για να πατσίσω τη νύχτα εκείνη .....μα δεν βρίσκω το κατάλληλο ....να κρύβει μέσα του
τον θαυμασμό ...την αγάπη μου .....θα μείνει χρέος σαν τάμα που κάποτε πρέπει να εκπληρωθεί !!!!
είσαι μοναδική ομορφιά μου μοναδική ...μην το ξεχάσεις !!!
::theos.:: ::love.:: ::hug.:: | |
Α.Ε. ΕΠΕ
14-09-2009 @ 11:21 | Ατελείωτη!
::love.:: ::love.:: ::love.:: | |
poetryf
14-09-2009 @ 14:49 | Καλό ξημέρωμα και καλή μας βδομάδα.
Σας ευχαριστώ! | |
ΜΙΤΣΕΦ
14-09-2009 @ 15:42 | αυτο το........."το ξερω" ειναι σκληρο γμτ μου κι αυτο ειναι που με πεθαινει!!!!!! εγραψες κουκλα μου....ευγε σου!!!!!! | |
barboutsala
14-09-2009 @ 21:31 | υπάρχει ένα ειδικό σταθεροποιητικό, το βάζεις λέει μαζί με τα ρούχα, ήλιους, φεγγάρια κτλ και δεν ξεβάφει τίποτα - δοκίμασέ το | |
Rannia . k
15-09-2009 @ 03:09 | Υπέροχο Αθανασία μου!!!
Καλό μεσημέρι!!!
::hug.:: ::kiss.:: ::kiss.:: | |
χρηστος καραμανος
20-09-2009 @ 22:14 | Με κούρσεψε της μοίρας το « αδίστακτο»
που μοιάζει κι η ψυχή μου βιασμένη...
Το σώμα που κατοίκησα ανύπαρκτο
Το ξέρω, κι είναι αυτό που με πεθαίνει...
ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΜΟΝΑΔΙΚΗ!!! ::up.:: | |
niotis@yahoo.gr
22-09-2009 @ 11:53 | Εκείνα που δεν μου’δωσες, τα πρόσμενα
σα φως μέσα σε δυο ζευγάρια μάτια.
Αθανασια τι να πω εγω με προλαβαν και τα ειπαν τα φιλαρακια ::hug.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
 |
