| |
Κι ύστερα την σκέπασε να κοιμηθεί.Δε θα μπορούσε να ξεχάσει όσα του είπε.Δε θα μπορούσε να μην τα σκεφτότανε τώρα που περπατά εδώ.Έκλαιγε με λυγμούς στην αγκαλιά του.Τώρα επιταγχύνει τ ο βήμα.Του ζήτησε να μείνει για εκείνο το βράδυ μαζί της να της κρατά συντροφιά.Τρέχει σχεδόν .Ένιωθε πολύ καλά που ήταν εκεί μαζί της,την βοηθούσε.Τώρα τρέχει,ναι,το βλέπω καθαρά.Τον αγαπούσε είπε.Χάθηκε στο σκοτάδι.Δεν μπορώ να τον δω πια.Συγγνώμη.
________________________________________________
Και τότε θα τρέξω.Θα τρέχω μέχρι να φτάσω εκεί σε αυτό το ξεχασμένο παράδεισο,εκεί που δε θες,δε θα μπορούσες,ποτέ δε θα θέλες να σαι.Κι όταν θα δω αυτή την οπτασία θα βάλω φωτιά και θα την κάψω.Θα καταστρέψω ό,τι όμορφο υπάρχει.Θα αφήσω τι ς στάχτες να σου θυμίζουν τη θλιβερή μου όψη.θα φτιάξω τον κόσμο όπως ακριβώς τον ονειρεύεσαι:γεμάτο στάχτες και χαμένους παραδείσους.Θα τον καταστρέψω.Ναι,εγώ με τα ίδια μου τα χέρια μόνο για να σαι εσύ ευτυχισμένος.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
