για τις ανοιχτες πληγες καποιων...ακομα κ αν δεν τις παραδεχονται...
σκαλισα τα πραγματα σου...
τη βαλιτσα που εφερες για να μεινουμε μαζι...
βρηκα καποια γραμματα σου
με δυο φωτογραφιες κ μου ανοιξες πληγη...
δακρυσα..σκεφτηκα πως δεν ειμαι αρκετη..
μαλλον η πληγη σου ειναι ακομα ανοιχτη...
να σε κραταω με το ζορι δεν μπορω...
μα εμα8α μαζι σου πλεον να ζω...
σου το ειπα δειλα...με κοιταξες τοσο μελαγχολικα...
αναμνησεις ειπες..κ μου ορκιστηκες πως η καρδια σου μονο για μενα πλεον χτυπα...
να σε πιστεψω...?
την εικονα μιας αλλης στο μυαλο σου δεν μπορω ν αντεξω...
ξερω πως με νοιαζεσαι...
ξερω πως την αγκαλια μου χρειαζεσαι...
μα για μενα πως νιω8εις αν δεν σιγουρευτω...
δεν μπορω να ξεστομισω το σ'αγαπω...
