χρηστος καραμανος
17-09-2009 @ 22:11 | Ούτε κι οι φίλοι ξέρουν και οι γνωστοί
τη μοίρα που σε δένει, σ' ακολουθεί.
Τόσο η ζωή στο θάνατο είναι κοντά-
Μια κοφτερής λεπίδας χαρακιά.
ΩΡΑΙΟ!!! | |
swordfish
18-09-2009 @ 00:20 | ΄Ομορφο!!!! ::yes.:: ::up.:: | |
skorpina 81
18-09-2009 @ 02:03 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
efrosiba
18-09-2009 @ 02:32 | Θάβεις τα όνειρά σου και δε μιλάς.
Σ' ένα νεκρό τοπίο παραπατάς.
Κι είν' η ψυχή σου λευκό χαρτί
ποίηση γράφει η θλίψη κι η βροχή.
::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | |
Γιάννης Ποταμιάνος
18-09-2009 @ 02:42 | Θάβεις τα όνειρά σου και δε μιλάς.
Σ' ένα νεκρό τοπίο παραπατάς.
Κι είν' η ψυχή σου λευκό χαρτί
ποίηση γράφει η θλίψη κι η βροχή.
Πολύ ωραίο Βίκτωρα
::yes.:: ::yes.:: | |
Ναταλία...
18-09-2009 @ 03:00 | Ούτε κι οι φίλοι ξέρουν και οι γνωστοί
τη μοίρα που σε δένει, σ' ακολουθεί.
Τόσο η ζωή στο θάνατο είναι κοντά-
Μια κοφτερής λεπίδας χαρακιά.
Κανείς δεν ξέρει η μοίρα τι θα φέρει ::yes.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
TAS
18-09-2009 @ 03:12 | μπορεί απλώς να είναι η ζωή, η ανάμνηση μιας λαβωματιάς . . | |
MASTER
19-09-2009 @ 03:56 | σας ευχαριστώ για το πέρασμα και τα σχόλια ::smile.:: | |
 |
