Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Δραπέτες (σκόνη στον άνεμο)
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130303 Τραγούδια, 269354 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Δραπέτες (σκόνη στον άνεμο)
 
[I][B]Σκόνη στον άνεμο η ψυχή, μη το ξεχνάς
αλλάζει χρώμα η καρδιά, γι’ αυτό πονάς
Διάσπαρτα τα θέλω της, αστέρια που έσβησαν
κι όλα τα όνειρα θολά υγρά, για να θυμάσαι

Μία στιγμή παράλογη του χθες, αποτύμωμα
για τους δραπέτες φίλους που έφυγαν, πριν από μας
να ψιθυρίζεις μια ευχή, πονάει όταν κυλάει το δάκρυ
ρε πούστη χρόνε με κούρασε αυτή η ειρωνεία
όλο αυτό το θέατρο στο αύριο που λες να δώσεις σημασία

Αν δραπετεύσεις κάποτε και εσύ
δε θέλω πίσω μόνος μου να μείνω
τι να θυμάμαι πες μου δηλαδή
τη θλίψη της καρδιάς σε άλλον να χαρίζω?
Αν δραπετεύσεις κάποτε και εσύ
το αύριο δεν έχει σημασία
τι να της τάξω πες μου την ψυχή
τον πόνο της καρδιάς σε άλλον να χαρίζω?

Όλη η ζωή μας στιγμές μικρές και ύποπτες
μένει το λίγο κι όλα τα αλλά μοιάζουν με σφαίρα
δεν ξέρω αν είμαι δυνατός δεν θέλω να ‘μαι
φοβάμαι, φοβάμαι το αύριο μακριά από εσένα

Αν δραπετεύσεις κάποτε και εσύ
δε θέλω πίσω μόνος μου να μείνω
τι να θυμάμαι πες μου δηλαδή
τη θλίψη της καρδιάς σε άλλον να χαρίζω?
Αν δραπετεύσεις κάποτε και εσύ
το αύριο δεν έχει σημασία
τι να της τάξω πες μου την ψυχή
τον πόνο της καρδιάς σε άλλον να χαρίζω?[/B][/I]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 9
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Θεέ μου μόνος ήμουν πάντα τι να πεις ποτέ δεν ένιωσα αυτό που λεν’ “εμείς”
 
swordfish
18-09-2009 @ 00:30
Καλό!!! ::yes.:: ::up.::
oneiropola
18-09-2009 @ 00:43
Σκόνη στον άνεμο η ψυχή, μη το ξεχνάς
αλλάζει χρώμα η καρδιά, γι’ αυτό πονάς
Διάσπαρτα τα θέλω της, αστέρια που έσβησαν
κι όλα τα όνειρα θολά υγρά, για να θυμάσαι

πολύ καλό ::up.:: ::up.:: ::up.::
fephie
18-09-2009 @ 01:15
τέλειο! ::hug.::

Όλη η ζωή μας στιγμές μικρές και ύποπτες
μένει το λίγο κι όλα τα αλλά μοιάζουν με σφαίρα
δεν ξέρω αν είμαι δυνατός δεν θέλω να ‘μαι
φοβάμαι, φοβάμαι το αύριο μακριά από εσένα

Αν δραπετεύσεις κάποτε και εσύ
δε θέλω πίσω μόνος μου να μείνω
τι να θυμάμαι πες μου δηλαδή
τη θλίψη της καρδιάς σε άλλον να χαρίζω?
Αν δραπετεύσεις κάποτε και εσύ
το αύριο δεν έχει σημασία
τι να της τάξω πες μου την ψυχή
τον πόνο της καρδιάς σε άλλον να χαρίζω?
malama
18-09-2009 @ 01:55

Σκόνη στον άνεμο η ψυχή, μη το ξεχνάς
αλλάζει χρώμα η καρδιά, γι’ αυτό πονάς
Διάσπαρτα τα θέλω της, αστέρια που έσβησαν
κι όλα τα όνειρα θολά υγρά, για να θυμάσαι ::up.:: ::up.:: ::up.::
mytilinia
18-09-2009 @ 02:08
ΤΕΛΕΙΟ Γιώργο μου.....μένω άφωνη... ::rol.:: ::hug.::
skorpina 81
18-09-2009 @ 02:14
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Ναταλία...
18-09-2009 @ 02:43
Τέλειο ::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
Γιάννης Ποταμιάνος
18-09-2009 @ 03:21
Νόμιζες έτσι είναι οι καρδιές
αντέχουν τα σημάδια
σκάρτες κι ανώφελες σκιές
σαν γίνονται τα χάδια

σκάρτες κι ανώφελες σκιές
που αφήνουνε σημάδια

Μπράβο Γιώργο
καλό μεσημέρι
::yes.:: ::yes.::
dr.rockthan
18-09-2009 @ 04:06
θα σε διαβαζω φιλε!!!
γραφεις αριστοτεχνικα!!! ::yes.:: ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο