stixoi.info: Η μουριά

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Η μουριά

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130359 Τραγούδια, 269362 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Η μουριά

[align=center]4/9/2009
11:42:56 μμ

Η μουριά

Μες στην αυλή μας η μουριά τεράστια φαντάζει.
Χειμώνα πάντα είναι γυμνή, Άνοιξη φύλλα βγάζει.

Κάτω από τον ίσκιο της κάθε μεσσημεράκι,
Στη κάψα του καλοκαιριού ζητούσα την δροσιά.
Μούρα τα χέρια γέμιζα απο αυτήν σωρό
Ξάπλωνα και εκοίταζα,τα κλώνια τα μεγάλα και νόμιζα πως
Εφταναν μέχρι τον ουρανό.

Τα φύλλα της τα μάζευε θυμάμαι τότε η μάνα,
και στους μεταξοσκώληκες ,τα έδινε τροφή.
Με αυτά αυτοί τρεφότανε μικρές που ήταν κάμπιες,
Και τρώγανε συνέχεια χωρίς να σταματάνε
Μουρόφυλλα αποκλειστικά μέχρι να εκκολαφθούν.

Πάνω σε πουρναριών κλαδιά το νήμα τους να πλέξουν,
Που μέσα εις την φούσκα τους είχαν εγκλωβιστεί
Αλάζοντας το το δέρμα τους και τέσσερις φορές.
Βγάζαν απ΄τους αδένες τους , ίνες από μετάξι,
Σε χρώμα άσπρο, κίτρινο, και πότε καφετί,

Η μάνα όλο το καιρό τα παρακολουθεί
Άρχιζε το ξεκλάδωμα, να ψήσει τα κουκούλια,
Η χρυσαλλίδα να καεί πριν μεταμορφωθεί,
Σαν χρυσοχέρα που ήτανε κεντούσε το ατλάζι.
Και πουκαμίσες έφτιαχνε με τη χρυσοκλωστή.

Ναταλία Μίτσιου

[B]


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 14 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Συλλογή Βελανιδιά Κατηγορίες Συναισθήματα - Εικόνες Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Οι αφορμές είναι πολλές / που ενπνεύση μου δίνουν / δικά μου αποτυπώματα / όμως εδώ αφήνουν.

dr.rockthan 18-09-2009 @ 05:09	αν θυμαμαι καλα καποτε ειχες πει οτι με διαβασες και θυμηκες τη δικη σου μουρια.. η μουρια σου λοιπον ειναι υπεροχη,οσο υπεροχες ειναι και οι αναμνησεις σου.. Και παντα σου ευχομαι να τις κρατας στο νου , δεμενες με τις χρυσοκλωστες που περιγραφεις Σημερα οι ψυχες μας εγιναν αδελφια το λατρεψα!!! σ΄ευχαριστω ::yes.:: ::yes.::
pithanos 18-09-2009 @ 05:09	ασπρα μούρα μαύρα μούρα για να φύγει η λιγούρα
Spartinos 19-09-2009 @ 02:04	::up.:: ::up.:: ::up.::
Rannia . k 21-09-2009 @ 03:35	Πάρα πολύ ωραίο Ναταλία μου!!! Καλό μεσημέρι και μια όμορφη βδομάδα!!! ::hug.:: ::kiss.:: ::kiss.::
ΚΟΥΦΕΤΟΥΛΑ 21-09-2009 @ 07:34	πολύ γλυκές αναμνήσεις,τις οποίες πρέπει να τις κρατάμε φυλαχτό καταπληκτικό Ναταλάκι ::hug.:: ::kiss.::
χρηστος καραμανος 21-09-2009 @ 07:34	Η μάνα όλο το καιρό τα παρακολουθεί Άρχιζε το ξεκλάδωμα, να ψήσει τα κουκούλια, Η χρυσαλλίδα να καεί πριν μεταμορφωθεί, Σαν χρυσοχέρα που ήτανε κεντούσε το ατλάζι. Και πουκαμίσες έφτιαχνε με τη χρυσοκλωστή. H ΩΡΑΙΑ ΝΑΤΑΛΙΑ!!! ::up.:: ::love.:: ::love.::
ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΘΗΛΗΣ 22-09-2009 @ 07:02	Τι όμορφες εικόνες που μας λείπουν εδώ στον άχρωμο καμβά της γκρίζας πόλης!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
Elena Argyriou 22-09-2009 @ 08:36	πολυ ομορφο...!!!! ::up.:: ::yes.:: ::up.::
μηχανοδηγος 22-09-2009 @ 09:06	Ονειρο....
μηχανοδηγος 22-09-2009 @ 09:06	Ονειρο....
adespotoi 22-09-2009 @ 11:01	έκανες τη φυσική ιστορία Τέχνη, δεν είναι και εύκολο..... ::smile.::
oneiropola 22-09-2009 @ 13:30	πολύ ωραίο Ναταλάκι μπράβο ::yes.:: ::hug.:: ::hug.::
niotis@yahoo.gr 23-09-2009 @ 08:27	τοσο ασιμαντα πραγματα και μας χαριζουν τοσο γλυκιες ανμνησεις.................. μπραβο Ναταλια φανταστικο και πολυ νοσταλγηκο ::hug.:: ::theos.:: ::theos.::
ακριτας 24-09-2009 @ 01:35	πολύ ωραίο ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο