Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Μεθυσμένο ξενύχτι
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130822 Τραγούδια, 269474 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μεθυσμένο ξενύχτι
 Έλα κι’ ας μείνω το πρωί με χείλια ματωμένα
 
[B]Μεθυσμένο ξενύχτι[/B]

Θα νανουρίζω τις στιγμές στα δυο μου χέρια
κι όσα δεν πρόκειται για μας τους δυο να ‘ρθουν
θα τα ποτίζω με κρασί τα μεσημέρια
μ’ ένα τους ψέμα τις βραδιές μου να μεθούν

Κάτω απ’ τον άφωτο ουρανό να με τυλίγουν
σε μια πλατεία των ονείρων αχανή
σε μια θηλιά με ψευδαισθήσεις να με πνίγουν
κι όσο πεθαίνω, τόσο να ‘μαι ζωντανή

Θα σ’ αγκαλιάζω σ’ ένα σούρουπο βρεγμένο
που δε θα θέλω στην αυγή του πια να μπω
να μου κρατά μες στην ομίχλη του κρυμμένο
ένα δικό σου «σ’ αγαπώ», για ν’ ακουμπώ

Έλα απόψε, πριν η μέθη ξεθυμάνει
προτού η μέρα αναστήσει τη βραδιά
μ’ ένα φιλί σου, επισφράγισε την πλάνη
που κάθε νύχτα ξαγρυπνά με την καρδιά



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 11
      Στα αγαπημένα: 3
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

«Ένα σύγνεφο ξηλώνει τα ουράνια»
 
sofiagera
21-09-2009 @ 00:47

Θα νανουρίζω τις στιγμές στα δυο μου χέρια
κι’ όσα δεν πρόκειται για μας τους δυο να ‘ρθουν
θα τα ποτίζω με κρασί τα μεσημέρια
μ’ ένα τους ψέμα τις βραδιές μου να μεθούν ::up.:: ::love.:: ::up.::

ΟΛΟ ΥΠΕΡΟΧΟ
Ιχνηλάτης
21-09-2009 @ 01:25
http://www.youtube.com/watch?v=58LHO4OMEr0&feature=related

Με συγκίνησες!
Ιππαρχος
21-09-2009 @ 01:51
μ’ ένα φιλί σου, επισφράγισε την πλάνη
που κάθε νύχτα ξαγρυπνά με την καρδιά

Μπράβο Ελένη, υπέροχο!
swordfish
21-09-2009 @ 01:55
Πολύ ωραίο Ελένη, καλημέρα!!!! ::up.:: ::kiss.:: ::kiss.::
elpidakwstopoulou
21-09-2009 @ 02:46
μέθυσα απ το κρασι σου απο κείνο που πότισες τα μεσημέρια.......μπερδεύτηκα στα νοήματα...κάτω απ τον έναστρο ουρανό...... χάθηκα στην ομίχλη...φανταστική υπέροχη η γραφή σου !!!! οπώς πάντα !!!! καλημέρα Λενάκι μου.................. ::theos.:: ::love.::
Ναταλία...
21-09-2009 @ 03:04
Θα σ’ αγκαλιάζω σ’ ένα σούρουπο βρεγμένο
που δε θα θέλω στην αυγή του πια να μπω
να μου κρατά μες στην ομίχλη του κρυμμένο
ένα δικό σου «σ’ αγαπώ», για ν’ ακουμπώ

Υπέροχο ::yes.:: ::theos.:: ::yes.::
Χρήστος Γιουσμαδόπουλος
21-09-2009 @ 04:47
"Θα σ’ αγκαλιάζω σ’ ένα σούρουπο βρεγμένο
που δε θα θέλω στην αυγή του πια να μπω
να μου κρατά μες στην ομίχλη του κρυμμένο
ένα δικό σου «σ’ αγαπώ», για ν’ ακουμπώ"

ΑΑΑΑΑχχχχχ!..

Πανέμορφο όλο! ::theos.:: ::hug.:: ::kiss.::
La Petite
21-09-2009 @ 10:59
Θα νανουρίζω τις στιγμές στα δυο μου χέρια
κι’ όσα δεν πρόκειται για μας τους δυο να ‘ρθουν......
μ’ ένα φιλί σου, επισφράγισε την πλάνη
που κάθε νύχτα ξαγρυπνά με την καρδιά..... ::love.:: ::love.::
Xωρολάτρης
21-09-2009 @ 13:01
Μαγευτικά κινείσαι στους χώρους που η αέναη κίνηση δύο ανθρώπων που καταπιάνονται με της ψυχής τους τα γεγονότα βγάζει μια ζεστή ,γλυκιά και ολοκληρωμένη επαφή...Σε αυτή τη επαφή που μεθά με κρασί τα μεσημέρια και σουρουπώνει μέσα σε βρεγμένες αγκαλιές παρουσίας..
Τι κι αν γινήκμε να είμαστε έτσι Ελένη μου..Τι κι αν φτιαχτήκαμε να είμαστε κι αλλιώς..Πάντα μια απλή κίνηση σκέψης,φαντασίας και υποψίας κυρίως θα χαρακτηρίζει και την απ΄έξω μας ζωή ...
Το όλο σου ποίημα μια πανδαισία..μια ομορφιά..μια επαγρύπνηση.
Celestia
21-09-2009 @ 16:47
Θα σ’ αγκαλιάζω σ’ ένα σούρουπο βρεγμένο
που δε θα θέλω στην αυγή του πια να μπω
να μου κρατά μες στην ομίχλη του κρυμμένο
ένα δικό σου «σ’ αγαπώ», για ν’ ακουμπώ


Φανταστικο καλη μου φιλη!!!!!

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Δήμητρα
22-09-2009 @ 01:54
Αυτά τα ''έλα'' και τα ''φύγε''....
Πολύ όμορφο φιλενάδα.
Ανεμοστροβιλισμένο μπορώ να πω!χαχαχα ::love.:: ::love.:: ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο