Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ενθάδε κείται η μνηστή του Ποιητή
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130805 Τραγούδια, 269467 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ενθάδε κείται η μνηστή του Ποιητή
 
Άγρια ξάπλωσε η νύχτα στο νταμάρι
σαν πόρνη άδοξη που αρνήθηκε αμοιβή
Βαρυγκωμώντας πως την φώναξε ραιβή
το τελευταίο που δοκίμασε φεγγάρι.

«Γέρασα» -είπε- « στη στενή τόσους αιώνες
με το σκουρόχρωμο σκισμένο μου καλσόν
για το Θεό μου όσο δούλεψα φασόν
Τόσες ξεγέννησα του πόνου λεγεώνες!
Ήμουν μητέρα για όσους πόνεσαν, ανθρώπους
για όσους με βίασαν σαρκίο ιδανικό…
Πότε απάνεμη και πότε αερικό
Μα όλοι με πρόδωσαν! Καθείς με χίλιους τρόπους.
Κλείστε μου» -έστερξε «τα μάτια να πεθάνω»
κι ας έρθει φως, κι ας γίνει η μέρα ποθητή!
Θάψτε με μόνο στην ψυχή ενός Ποιητή
‘Κείνου που νιώθει ό,τι λέω κι ό,τι κάνω!»

Η νύχτα έγειρε στον ύπνο, μερωμένη
‘Πέσαν κι οι υπότιτλοι από πάνω της, λιτοί
«Ενθάδε κείται η μνηστή του Ποιητή».
Έξω ξημέρωσε. Μέρα κεκοιμημένη.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 27
      Στα αγαπημένα: 7
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δεν πάω απλά με το ρεύμα. Εγώ είμαι η ροή.
 
pithanos
21-09-2009 @ 03:38
::rol.:: ....................... ::up.::
Ιχνηλάτης
21-09-2009 @ 03:42
Δεν μπορώ παρά να σου αφιερώσω ένα τραγούδι!
Για αυτές που αλλη ζωή ζήσαν, απο αυτή που τις επρεπε!
Και θέριεψε μέσα τους το ιδεώδες που δεν απόκτησαν ποτέ!
http://www.youtube.com/watch?v=6HErp5UDs9c&feature=related
Ναταλία...
21-09-2009 @ 03:44
Γέρασα» -είπε- « στη στενή τόσους αιώνες
με το σκουρόχρωμο σκισμένο μου καλσόν
για το Θεό μου όσο δούλεψα φασόν
Τόσες ξεγέννησα του πόνου λεγεώνες!
Ήμουν μητέρα για όσους πόνεσαν, ανθρώπους
για όσους με βίασαν σαρκίο ιδανικό…
Πότε απάνεμη και πότε αερικό
Μα όλοι με πρόδωσαν! Καθείς με χίλιους τρόπους.
Κλείστε μου» -έστερξε «τα μάτια να πεθάνω»
κι ας έρθει φως, κι ας γίνει η μέρα ποθητή!
Κλείστε με μόνο στην ψυχή ενός Ποιητή
‘Κείνου που νιώθει ό,τι λέω κι ό,τι κάνω!»

Αθανασία μου τη γνώμη μου για τη γραφή σου την ξέρεις
::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
elpidakwstopoulou
21-09-2009 @ 03:45
Ήμουν μητέρα για όσους πόνεσαν, ανθρώπους
για όσους με βίασαν σαρκίο ιδανικό…
Πότε απάνεμη και πότε αερικό
Μα όλοι με πρόδωσαν! Καθείς με χίλιους τρόπους.

φανταστικο !!!!!!!!!!!!!! ΜΠΡΑΒΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ !!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::love.::
akolouthos
21-09-2009 @ 04:33
φανταστικότατο!!!!!!!!!! Μπραβο Αθανασία!!!!!!
Χρήστος Γιουσμαδόπουλος
21-09-2009 @ 04:45
Εκπληκτικό!!! Δεν έχω λόγια! Μόλις το διάβασα και πραγματικά εντυπωσιάστηκα! Εκπληκτική γραφή! Μπράβο σου, μάτια μου! ::theos.:: ::up.:: ::hug.::
ΚατεριναΘεωνα
21-09-2009 @ 04:47
ΑΘΑΝΑΣΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ ::hug.:: ::theos.:: ::hug.::
dr.rockthan
21-09-2009 @ 05:03
υποκλισις!!!!! ::theos.:: ::theos.::
glaykh 1982
21-09-2009 @ 05:04
Κλείστε με μόνο στην ψυχή ενός Ποιητή
‘Κείνου που νιώθει ό,τι λέω κι ό,τι κάνω!
με εκφράζει...
είσαι θεά και προσκυνώ το μεγαλείο σου
::theos.::
sofiagera
21-09-2009 @ 06:00
Υ Π Ε Ρ Ο Χ Ο ::up.:: ::up.:: ::up.::
dimvel
21-09-2009 @ 06:00
Εξαίρετη έμπνευση - συμβολισμός !!!
peiraiotissa
21-09-2009 @ 06:15
Εξαιρετική έμπνευση...σαν και σένα κοριτσάκι!!! ::kiss.:: ::hug.::
oneiropola
21-09-2009 @ 06:30
μονο αυτο ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
La Petite
21-09-2009 @ 07:42
Αργήσαμε να πάρουμε μπρος αλλά βλέπω όλοι σήμερα κεντάτε..... Πάντα τέτοια πανέμορφα να γράφετε.... ::theos.:: ::theos.::
barboutsala
21-09-2009 @ 08:11
η αλήθεια είναι ότι στα νταμάρια θέλουν προσοχή τα καλσόν
Stixorragwn
21-09-2009 @ 09:35
.............................................

::4076.::
Συλλογος Ερωτεωμενων και φιλων
21-09-2009 @ 10:25
Αθανασια νομιζω σου το 'χω ξαναπει αλλα εισαι η αγαπημενη μου! ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ! ::theos.::
artista_k
21-09-2009 @ 12:01
::oh.:: ::love.:: ::hug.::
ΜΝΗΜΩΝ
21-09-2009 @ 12:21
2207΄57΄΄ 21/9/2009

Είσαι θαρρώ εσύ αυτή και η μνηστή κι η πόρνη
και η ψυχή του ποιητή κι ωδίνων είσαι πόνοι
που τους ξοδεύεις στους θεούς και στ' άγια σου πετράδια
με στίχους Ήλιους κι Ουρανούς και κάνεις τα σημάδια
να φαίνονται χρωματιστές ανάσες των ανέμων
της ύπαρξής μας εραστές ειρήνης και πολέμων
Kostas Houston
21-09-2009 @ 13:08
Athanasia...!!! Epitrepse mou natin onomaso ''mana tou poiiti'' afou an milame gia ti nyxta se emena moj dinei oles tis empneuseis. Eisai iperoxi
Celestia
21-09-2009 @ 16:36
ΥΠΕΡΟΧΟ!!!!!!!!

::love.:: ::hug.:: ::kiss.::
isidora
22-09-2009 @ 09:18
Απίθανο
niotis@yahoo.gr
22-09-2009 @ 11:50
ξερεις να υψενεις τις λεξεις να φτιαχνεις αριστουργιματα................ ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
rock sugar
25-09-2009 @ 14:38
είμαι τυχερή...μονάχα αυτό!
morsecode
27-09-2009 @ 04:08
τι σημαινει η λεξη "ραιβη";
poetryf
27-09-2009 @ 04:23
ραιβός -ή -ό [revós] Ε1 : (ιατρ.) που έχει στραβά πόδια με τα γόνατα να αποκλίνουν και τα πέλματα να συγκλίνουν προς τα μέσα· στραβοπόδης, στραβοκάνης. ANT βλαισός. || (επέκτ.) για κάθε μέλος ή τμήμα του σώματος που συγκλίνει προς τα μέσα, στρεβλός: Ραιβοί αγκώνες.

[Πηγή: Πύλη για την Ελληνική γλώσσα]
morsecode
28-09-2009 @ 10:10
ευχαριστω poetryf.η αληθεια ειναι οτι πριν ρωτησω ειχα παει στην Πυλη κι εψαξα στα λεξικα αλλα δεν μουδωσε αποτελεσμα.οπως και ναχει ευχαριστω και συγνωμη που η αγνοια μου με αποσπασε απο το νοημα της δημιουργιας σου.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο