| |
ηταν ενα βραδυ που ξαπλωσα στις σκεψεις μου κι ειπα πως θα τις γραψω...
κι ακουμπησε καποιος στον ωμο και μου πε:
μα τι κανεις εκει? που το βρηκες το θαρρος? ποιος νομιζεις πως θα δωσει σημασια σ αυτα τα μισολογα?
....
και τρανταχτηκα, σηκωθηκα κι αρχισα να εξηγω..ποσο σημαντικο ηταν για μενα να βρω μια διεξοδο, κατι που εστω και για λιγο θα μ επαιρνε απ τα γηινα και τα γνωριμα..
μα δεν καταλαβαινε τις λεξεις μου-ημουν λεει γραφικη κι ονειροπολα..σηκω, μου φωναζε, κι ελα να διαβασεις μια εφημεριδα..να δεις τι γινεται γυρω σου..
ΜΑ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ουρλιαξα...δεν θελω.αρκετα κουβαλαω ηδη μαζι μου..
και περασαν τοσοι μηνες..και συνειδητοποιω πως δεν εχω γραψει ουτε μια λεξη.ουτε ενα συμβολο.
ουτε ενα στιχο δεν εχω τραγουδησει..
τα καταφερε τελικα εκεινος..τα καταφερε κι εγω το μονο που εκανα ηταν να βαζω σε προγραμμα τις αυριανες δουλειες.. και ξεχασα ποια ημουν..ετρεχα κι εκανα και τελειωνα και γυριζα και ξυπνουσα και ετρεχα..και ξεχασα πως ειναι ολα τ αλλα...
κι αναρωτηθηκα τι κανω και ξυπνησα απ τις φωνες μου..
τιποτα δεν κανω.
κι εχει κρυο και βροχη και παγο μεσα μου-κι ουτε ενας να μου απλωσει το χερι..
Αυτα παθαινει οποιος ξερει καλα να κρυβεται...
http://www.youtube.com/watch?v=xlRlY4AxPyE
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
