| |
Άνθρωποι δίχως πρόσωπο, δίχως όνομα, δίχως ιστορία.
Σ' έναν κόσμο γεμάτο σπασμένα όνειρα, κομματιασμένα ιδανικά.
Μοναχικά μάτια, πιασμένα χέρι-χέρι περνάνε σαν σκιά
μέσα απο τζάμια θρύψαλα κι αφήνουν πίσω μονοπάτια ξεχασμένα.
Παιδιά που δεν ζουν, στα στενά παίζουν και γελούν,
χωρίς φωνή και χωρίς χαμόγελα.
Παίζουν με πλαστικές σύριγγες και ταϊζουν τα ψώφια περιστέρια
Λουλούδια κάνουν τα χέρια τους και τα μάτια τους άστρα χλωμά.
Μέσα απο δρόμους ουρανού και ήλιους στα σκουπίδια.
Βρίσκουν χαρά σε ότι τα σκοτώνει
Και ζουν για να πεθάνουν βιαστηκά...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
