| |
Σταγόνα πύρινης βροχής
στο τζάμι κάνει στάση
θύμιση άλλης εποχής
δάκρυ... σ' έχω ξεχάσει;
Και πατητός στην εθνική
όνομα της εδίνω
να 'ναι μαζί μου για μια στιγμή
μόνος μην απομείνω.
Της φύσης νόμους καταργεί
μ' ακούει και σωπαίνει
κι αυτή να κλάψει δεν αργεί
στον κόσμο μου σα μπαίνει.
Μιλώ γι' αγάπη δυνατή
για όρκους και υποσχέσεις
έργο που το 'χει ξαναδεί
...προχωρημένες σχέσεις.
Βάζει Πυξ Λαξ για μουσική
μου κλείνει και το μάτι
μετά βουτάει στην εθνική
μένω μ' αυτό το... κάτι.
Σ' ευχαριστώ για την στιγμή
σταγόνα... στη ζωή μου
δάκρυ, ελπίδα και πυγμή
δύναμη και πνοή μου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
