Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: γιατί είσαι αγάπη
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130899 Τραγούδια, 269486 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 γιατί είσαι αγάπη
 
[align=center]Είσαι ο αέρας που ξεδιαλύνει τη σκονισμένη μου μορφή
το φως του ήλιου που παιχνιδίζει το απομεσήμερο
είσαι ένα αμάλγαμα απο χρυσό και ασήμι
το απαλό και το άλικο κρασί της νίοτης
σαν φρόνιμο γατί που γουργουρίζει
σαν χελιδόνι που κουρνιάζει στη φωλιά του
είσαι όσα ποθώ και άλλα τόσα
γιατι είσαι αγάπη
σφούγγισες τα δάκρυα απο το μαξιλάρι μου
γέμισες το δωματιο μου μουσικές
εδώσες ένα χέρι να κρατώ ζεστό μες τον χειμώνα
και ερίξες άνθη με αρώματα στα στήθη μου
ταξίδεψες μες τα πελώρια όνειρα μου
βρήκες την γεμάτη μου καρδιά
απο αγάπη κι αίμα
ανέτειλλες στου έρωτα τα στρώματα
δεν άγγιξες στιγμή την παρακμή
ανάστησες το νεκρό εμείς
κι έθαψες το αδηφάγο εγώ
φίλησε με να μπει το οξυγόνο στα κύτταρα μου
χαιδεψε με να αναγεννήσεις την ξεχασμένη μου ακμή
και μην δώσεις λόγο στο ύστερα[/align]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 8
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
STARI1972
26-09-2009 @ 10:23
::smile.:: ::smile.::
ΓΙΑΝΝΗΣ Κ
26-09-2009 @ 10:38
......έθαψες το αδηφάγο εγώ....... μην δώσεις λόγο στο ύστερα
γιατι ετσι πρεπει να ειναι η αγαπη
oneiropola
26-09-2009 @ 11:36
δεν άγγιξες στιγμή την παρακμή
ανάστησες το νεκρό εμείς
κι έθαψες το αδηφάγο εγώ
φίλησε με να μπει το οξυγόνο στα κύτταρα μου
χαιδεψε με να αναγεννήσεις την ξεχασμένη μου ακμή
και μην δώσεις λόγο στο ύστερα

::up.:: ::up.:: ::hug.:: κι έθαψες το αδηφάγο εγώ
pithanos
26-09-2009 @ 21:13
Είσαι ο αέρας που ξεδιαλύνει τη σκονισμένη μου μορφή
το φως του ήλιου..

κι εσύ είσαι η τελευταία που διάβασα απόψε
ξημέρωσε πάλι.. ώρα για ύπνο
το όνομα σου συνδιάζω .. με το ξημέρωμα

επίσης
ανάστησες το νεκρό εμείς
κι έθαψες το αδηφάγο εγώ

σε βρίσκω ψαγμένη
σε ουσία και βάθος
smaragdenia
26-09-2009 @ 22:27
πολυ καλο!!!!!!!!!!!!!!!!! ::up.:: ::up.:: ::yes.::
heardline
27-09-2009 @ 14:45
εδώσες ένα χέρι να κρατώ ζεστό μες τον χειμώνα
και ερίξες άνθη με αρώματα στα στήθη μου
ταξίδεψες μες τα πελώρια όνειρα μου
βρήκες την γεμάτη μου καρδιά
απο αγάπη κι αίμα
ανέτειλλες στου έρωτα τα στρώματα
δεν άγγιξες στιγμή την παρακμή
ανάστησες το νεκρό εμείς
κι έθαψες το αδηφάγο εγώ

Πως δε σε πήρα χαμπάρι εγώ, μου λές ??????

ένα λιτό σχόλιο θα κάνω:

Έχεις περιεχόμενο και ένδυμα συναίσθημα, που ντύνεις τις γραφές σου!!!!!!, λιτό ως προανέφερα
ramonatz
27-09-2009 @ 23:33
και μην δώσεις λόγο στο ύστερα......... ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Helene52
28-09-2009 @ 04:04
φίλησε με να μπει το οξυγόνο στα κύτταρα μου
χαιδεψε με να αναγεννήσεις την ξεχασμένη μου ακμή
και μην δώσεις λόγο στο ύστερα

Υπέροχο !!!!! ::yes.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο