Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Γροθιά
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130924 Τραγούδια, 269491 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Γροθιά
 Δεν είναι όμορφη η ιριδίζουσα ζωή; Γιάννη μου δικό σου :)
 
Έκλεισα τα μάτια ξανά.
Τα σχήματα ρευστά.
Μέχρι να θυμηθώ το ένα τα άλλα είχαν εξαφανιστεί από το πεδίο της όρασής μου.
Δεν θα γίνεις ποτέ καλή πράκτορας μου λένε θυμωμένα οι σκέψεις μου.
Χρειάζεται εξάσκηση, απαντώ εξίσου θυμωμένα.
Κλείνω τα μάτια ξανά
-αφότου έχω προσπαθήσει να αποστηθίσω τα σχήματα-
Ένα ανάποδο καμπυλωτό ταφ.
Πάνω στο κάλυμμα του καναπέ μου.
Σαν σχήματα που χάραξε κάποιος με καλάμι πάνω στην άμμο.
Ένα ανάποδο ταφ.
Εύκολο.
Κι άλλες τρεις γραμμές σαν κινέζικο γράμμα της αλφαβήτου.
Ένα ανάποδο ταφ στριφογυρίζουν οι σκέψεις μου μα η εικόνα θολή κι εκείνες αγριεύουν.
Αν δεν θυμάσαι ένα γαμημένο ανάποδο ταφ κι ένα κινέζικο γράμμα πώς στο διάβολο ζεις τη ζωή σου; Ουρλιάζουν τώρα.
Στην όρασή μου,
τα σχήματα σήμερα σαν μέρος της Ακρόπολης.
Στα μαξιλάρια βλέπω δύο νν.
Τελικά όποιος κάθεται αφήνει το σχήμα του με σχήματα.
Με μια γροθιά αλλάζουν.
Αν δεν μπορείς να θυμάσαι μια γροθιά αλλάζει το σχέδιο.
Δεν έχει σημασία τι νιώθεις βλέποντάς το,
αλλά τι είναι.

Πόσες φορές πρέπει να αποστηθίσω το σχήμα σου
κάθε φορά που κάθεσαι στον καναπέ μου;
Αναρίθμητα.
Κι όμως, κάθε φορά αφήνεις το στίγμα σου.
Τι κρίμα που η αντίληψή μου διαβάζει τα σημάδια σου
και η όρασή μου τα βλέπει κινέζικα…
Ίσως την επόμενη φορά να γράψω ποίημα με πλεονάζουσα αστερόσκονη.
Με ένα φύσημα όλα γίνονται δύναμη μαγείας.




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 9
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Κάθε μέρα με χάνω http://www.asterotropio.blogspot.com/
 
Αστεροτρόπιο (Jeny)
26-09-2009 @ 14:19
http://www.youtube.com/watch?v=2VBFnnsuwDo&feature=sdig&et=1253981196.39

Κι εν τέλει τι είναι ανθρώπινο; Δημήτρης Ζερβουδάκης
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
26-09-2009 @ 14:49
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Aris4
26-09-2009 @ 15:25
θα προτιμουσα ..... " Μπουνια " ::laugh.:: ::razz2.::

ελα , μη μου δινεις σημασια , ................ αλλα ομορφο !! ::kiss.::
Ναταλία...
27-09-2009 @ 04:22
Ίσως την επόμενη φορά να γράψω ποίημα με πλεονάζουσα αστερόσκονη.
Με ένα φύσημα όλα γίνονται δύναμη μαγείας.

::yes.:: ::yes.::
efrosiba
27-09-2009 @ 04:23
Τι κρίμα που η αντίληψή μου διαβάζει τα σημάδια σου
και η όρασή μου τα βλέπει κινέζικα…
Ίσως την επόμενη φορά να γράψω ποίημα με πλεονάζουσα αστερόσκονη.
Με ένα φύσημα όλα γίνονται δύναμη μαγείας.
::up.::
karpox
27-09-2009 @ 10:20
Δεν έχει σημασία τι νιώθεις βλέποντάς το,
αλλά τι είναι.

............Το τραγικό στον άνθρωπο
είναι η γοητεία............................

ανθρωπινα......

λειπεις....... ::love.::
elpidakwstopoulou
27-09-2009 @ 10:28
Με μια γροθιά αλλάζουν.
Αν δεν μπορείς να θυμάσαι μια γροθιά αλλάζει το σχέδιο.
Δεν έχει σημασία τι νιώθεις βλέποντάς το,
αλλά τι είναι.

πανέμορφο !!! καλησπέρα !!!!! ::theos.:: ::hug.::
Xωρολάτρης
27-09-2009 @ 12:59
Θα προτιμούσα και εγώ την "μπουνιά" όπως είπε και ο Άρης..Η γροθιά επιδέχεται ερμηνειες πολλές μέχρι και μποξ ή από αυτές αυτές που σχήματα δεν αλλάζουν..
Η μπουνιά πάνω στον καναπέ σου λοιπόν Τζένη μου,φέρει τα χαρακτηριστικά της πλάνης που βυθίζεσαι και βυθίζομαι και εγώ μαζί σου..Μιας πλάνης που πλανεύει τα μελλούμενα με στιγμές αστεροσκονης που αφήνεις στον χώρο αυτό ακόμα και όταν λείπεις..
Δικαίωμα σου είναι να διαβάζεις με την αντίληψη αυτά που η όραση δεν βοηθάει..και δικαίωμα μου είναι να υποπτεύομαι το μέγεθος των σχημάτων σου μέσα σε μια αναλλοίωτη γεωγραφία ενός χωρου που διοικούν οι αισθήσεις..
Αν προσπαθήσεις να εξισώσεις τούτα τα δύο που είπα, θα δεις ότι το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο..Αρα είναι όμορφη η ιριδίζουσα ζωή ..έως ψέματος και εως σημασίας ..
Να θυμάσαι τα απογεύματα κυρίως τους καναπέδες εκείνους που σε δέχτηκαν χωρίς να νοιάζουνται για τα σχήματα..Σχήμα είναι και η ολόκληρη ζωή ίσως..και καναπές οι στιγμές που την δέχτηκες ..
Να έρχεσαι..να έρχεσαι μόνη και παρέα μόνο με όλα αυτά που κουβαλάς..............
χρηστος καραμανος
19-10-2009 @ 09:07
Τι κρίμα που η αντίληψή μου διαβάζει τα σημάδια σου
και η όρασή μου τα βλέπει κινέζικα…
Ίσως την επόμενη φορά να γράψω ποίημα με πλεονάζουσα αστερόσκονη.
Με ένα φύσημα όλα γίνονται δύναμη μαγείας.

::up.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο