| |
Εσύ μικρό μου αστέρι, εσύ φωτεινό εγώ του καθρέφτη
Ατενίζεις δίχως άλλο το απέραντο κενό
Ελπίζεις η φαντασία σου κάποτε να σε σώσει
Παγώνεις καθώς το χιόνι λιώνει στις πρώτες αχτίδες του ήλιου
Η πρώτη ανοιξιάτικη αυγή και ξυπνάς απ’ το λήθαργο
Δε σε θυμάμαι τόσο όμορφη, δε ξυπνώ απ’ το όνειρο
Χίλια μυστικά μου κρατάς και σε μια στιγμή σκάνε
Βροχή αλήθειας μπρος στα ναρκωμένα μου μάτια
Μου δίνεις μια ελπίδα και μετά με σκορπάς
Με θάβεις κάτω από τόνους λάσπης
Ξεγυμνώνω τη συνείδηση μου, βλέπω τη μορφή σου
Είσαι ίσκιος στο καλοκαιρινό ουρανό
Είσαι αστέρι στη σκοτεινή μου θάλασσα
Με παίρνει ο λίβας ζεστός και απαλός
Γλυκά με φέρνει στης σκέψης σου το ταξίδι
Κανένα κύμα, καμιά μπόρα δε ξεσπά
Όλα στο μυαλό μου είναι, τα δημιουργώ και με πνίγουν
Δείχνω να θαλλασοδέρνομαι δίχως τρικυμία
Οδηγούμαι λάθος, βαθιά μέσα μου θέλω να με προδώσεις
Άμοιρα λόγια κατακλυσμένα από το χρώμα της οργής
Μέσα από πρίσματα βλέπω το κόσμο
Μέσα από φίλτρα σε ακούω να με καλείς
Στο κρεβάτι μας πλέον δε ζουν στιγμές πάθους
Στην αγκαλιά μου δε κοιμάσαι γυμνή
Άσχημο ναρκωτικό η συνήθεια, άσχημη η απουσία σου
Φούσκωσε μου τα πανιά έρωτα, δώσε μου σκοπό
Απόψε απογοήτευσα την αγάπη μου
Αύριο θα της πω την αγαπώ
Σήμερα πέρασε ο χρόνος δίχως να την αντικρύσω
Το αύριο αρνούμαι να με βρει μόνο
Δε γέλασα, δεν έκλαψα ποτέ μου από ανάγκη
Δε θέλω έτσι να ακούω το σ’ αγαπώ
Κάποτε θα ξημερώσει ένας άλλος ήλιος
Ίσως να αντικρύσω μια καινούργια αυγή
Πάντα τα ίδια χρώματα, ποτέ η ίδια αυγή
Στη ζωή μου δε γυρίζει η επανάληψη
Ανάμεσα μας ποτέ δε μπήκε κανείς
Τόσα φρούτα στο κόσμο, όλα με τη δική τους γεύση
Πόσες φορές δε δίστασα να δαγκώσω
Πόσο πολύ λυπάμαι που συνέχιζω να τα αγνοώ
Θέλω να στα προσφέρω ένα ένα
Να σου πω ιστορίες πλασμένες από το δικό μου πηλό
Σ’ αγαπώ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
