| |
Αυτογνωσία (πεζό)
Είμαστε εγωιστές. Κυνηγάμε τ’ όνειρο. Αλλά έχουμε. Τα μάτια μας κλειστά. Δεν βλέπουμε. Πως είναι ακριβώς. Δίπλα μας. Αν απλώσεις το χέρι. Μπορείς να τ’ αγγίξεις. Κοιτάμε πάντα. Το μέλλον. Κι όμως. Χάνουμε το σήμερα. Ξεκινάμε θέλοντας. Ν’αλλάξουμε. Τον κόσμο. Και καταλήγουμε. Ν’αλλάζουμε κανάλια. Συμβιβαζόμαστε. Χανόμαστε στο χρόνο. Ξεχνάμε τα όνειρα. Τον έρωτα. Τον μετατρέπουμε. Σ μια ακόμη. Διαδικασία ρουτίνας. Με σκοπό. Την διαιώνιση του είδους. Έρχονται μωρά. Αλλά φεύγουν έφηβοι. Είμαστε ηλίθιοι. Ψηφίζουμε. Όταν τα ζώα ‘‘γιορτάζουν’’. Δεν είναι τυχαίο. Όλο τους ίδιους εκλέγουμε. Πότε θα ‘‘πρωτοτυπήσουμε’’ πια? Αν οι τοίχοι έχουν αυτιά. Τότε τ’ αυτιά μας έχουν τοίχους. Η δημοκρατία τους βρομάει χειρότερα απ’ τα παπούτσια τους. Μας ελέγχει. Η εκκλησία. Παντού τα ίδια. Στο τέλος. Πρωθυπουργός θα βγει. Ο Αρχιεπίσκοπος. Σπασμένος καθρέπτης. Τα όνειρα βγάλαν φτερά. Και πετούν. Χαμένοι άγγελοι. Η νεράιδα έσπασε. Το φτερό της. Γυάλινοι κόσμοι. Χτίζονται καθημερινά. Νυχτερίδες ουρλιάζουν. Δυο εραστές. Κανείς δεν τους ξανάδε. Αίμα. Έρωτας. Ιδρώτας………. Τέλος.
23/9/09 21:26 (Μόναχο, Σπίτι)
Ίσως με βρεις κάπου μες στο χάος.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
