Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Μες της Ζωής τη Ξενιτιά
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130924 Τραγούδια, 269490 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μες της Ζωής τη Ξενιτιά
 Το ’βγαλα κι αυτό το θεριό...
 
Μες της Ζωής τη Ξενιτιά

Με τα φτερά του Ζέφυρου
και την πνοή του Έβρου
γυρεύω τόπους μητρικoύς
γυρνώ πάντα σε ξένους
Σ’ ανέμου το στροβύλισμα
σκορπίζονται οι σκέψεις
Πάθη χωρίς αντίκρυσμα
και φόβοι δίχως λέξεις


Σε τροπικό Αιγόκερου
και τροπικό Καρκίνου
καρδιάς φτερά κειτόμενα
λίβα Νοτιά λιωμένα
Στον Αρκτικό κι Ανταρκτικό
το κύκλο είναι χαμένες
αγάπες π΄ απαρνήθηκα
πάγου Βοριά κλεισμένες


Γυναίκες μες στα σωθικά
ζητούν κηδεμονία
Στα λόγια μου και τάματα
κρυμένη προδοσία
Σε Πηνελόπης μάγουλα
δάκρυα ξεραμένα
Κίρκης σε χείλια τα πικρά
μάγια λησμονημένα


Στου νού το μαύρο το κελί
στίχους καρδιάς σφραγίζω
και με μολύβι και χαρτί
τους διπλοφυλακίζω
Μα είναι τραγούδια θλιβερά
βαριά, βασανισμένα
αγάπης τη γλυκειά φωνή
για πάντα στερημένα


Οι σκέψεις που ακροβατώ
ποτέ τους δε ζυγιάζουν
Ελπίδας λόγια μίσεψαν
θλίψεις ν’ απολογιάζουν
Ζωής νόημα μάταιο
θηρίο αγριεμένο
Πολλά ταϊζω ψέματα
μα πάντα πεινασμένο


Αρχή και μέση έχασα
για τέλος φυλαγμένος
Στα χρόνια τα ενδιάμεσα
ήμουν’ όλο κρυμένος
Ταξίδια με ταχύτητα
του στοχασμού κι’ αν κάνω
το χρόνο δεν τον σταματώ
τo χάρο δε γλυτώνω


Κόσμου χορό εικονικό
άλλο πια δεν αντέχω
Κι'αν ξεκινώ απ' την αρχή
βήματα δεν κατέχω
Μες της Ζωής τη ξενιτιά
χορό Ζειμπέκη αρχίζω
Μάτια κλειστά, πέτρα καρδιά
πατώ και συνεχίζω

(9-26-09)


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες,Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
pithanos
26-09-2009 @ 20:27
!!!!!!!!!!!!!!!
sofiagera
26-09-2009 @ 22:44
Σε νού το μαύρο το κελί
στίχους καρδιάς σφραγίζω
και με μολύβι και χαρτί
τους διπλοφυλακίζω
Μα είναι τραγούδια θλιβερά
βαριά, βασανισμένα
αγάπης τη γλυκειά φωνή
για πάντα στερημένα ::up.:: ::up.:: ::up.:: ΟΛΟ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΟΧΟ
monajia
27-09-2009 @ 00:00
μαγευτικο..υπεροχο...
::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
Γιάννης Ποταμιάνος
27-09-2009 @ 01:01
Σε νού το μαύρο το κελί
στίχους καρδιάς σφραγίζω
και με μολύβι και χαρτί
τους διπλοφυλακίζω
Μα είναι τραγούδια θλιβερά
βαριά, βασανισμένα
αγάπης τη γλυκειά φωνή
για πάντα στερημένα

Μπράβο Μπάμπη
Καλημέρα
::yes.:: ::yes.::
Ναταλία...
27-09-2009 @ 04:36
Σε νού το μαύρο το κελί
στίχους καρδιάς σφραγίζω
και με μολύβι και χαρτί
τους διπλοφυλακίζω
Μα είναι τραγούδια θλιβερά
βαριά, βασανισμένα
αγάπης τη γλυκειά φωνή
για πάντα στερημένα

Εξαιρετική γραφή ::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
Kostas Houston
27-09-2009 @ 05:53
Εξαιρετικό. Με άγγιξε ιδιαίτερα αφού και εγώ κάπου στον τροπικό του Καρκίνου είμαι.
frozenangel
27-09-2009 @ 13:48
Φοβερο !!!!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο