Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Δίλημμα
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130672 Τραγούδια, 269443 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Δίλημμα
 
Ο κόσμος έγινε μουντός, του δειλινού εικόνα
ο ήλιος μου κουράστηκε, πίσω μου χαμηλώνει
σκιές στα πεζοδρόμια και στην ψυχή απλώνει
να κι η δική μου ξαπλωμένη με διπλάσιο μπόι
-έγινα πιο πολύ σκιά απ΄ όσο είμαι σάρκα-
μοιάζει πυξίδας σταθερή, ακλόνητη βελόνα
που οδηγεί σε άγνωστα και μακρινά ταξίδια
στης πολιτείας το πέλαγος μικρούλα είμαι βάρκα.
Να ρίξω πίσω μια ματιά ο πόθος με σιγοτρώει
μα σαν τον Λωτ που δίστασε να δει τ’ αποκαΐδια
της πόλης που κατέστρεφε η θεϊκή μανία
κοιτάζω πάντοτε μπροστά προς το πυκνό σκοτάδι
μου φαίνεται ελκυστικό και όμορφο, ωστόσο
νιώθω στο σβέρκο αμυδρό από το φως το χάδι.
Κι έχω στο πρόσωπο μου ένα παράξενο ύφος
θέληση και παραίτηση, λαχτάρα και ανία
απάντηση γυρεύοντας στο δίλημμα να δώσω
φως ή σκοτάδι αν προτιμώ αντί για το ημίφως



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 20
      Στα αγαπημένα: 6
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Έρωτας είναι να είσαι ευτυχισμένος με κάποιον, αγάπη να είσαι δυστυχισμένος χωρίς αυτόν
 
idroxoos
29-09-2009 @ 14:11
φως ή σκοτάδι αν προτιμώ αντί για το ημίφως

Φ Ω Σ.....!!!! ::wink.::
Simos_Vassilis
29-09-2009 @ 14:13
Κι έχω στο πρόσωπο μου ένα παράξενο ύφος
θέληση και παραίτηση, λαχτάρα και ανία
απάντηση γυρεύοντας στο δίλημμα να δώσω
φως ή σκοτάδι αν προτιμώ αντί για το ημίφως
...........................................................
oneiropola
29-09-2009 @ 14:13
Κι έχω στο πρόσωπο μου ένα παράξενο ύφος
θέληση και παραίτηση, λαχτάρα και ανία
απάντηση γυρεύοντας στο δίλημμα να δώσω
φως ή σκοτάδι αν προτιμώ αντί για το ημίφως
::up.:: ::yes.::
Γιάννης Ποταμιάνος
29-09-2009 @ 14:13
μοιάζει πυξίδας σταθερή, ακλόνητη βελόνα
που οδηγεί σε άγνωστα και μακρινά ταξίδια
στης πολιτείας το πέλαγος μικρούλα είμαι βάρκα.

Μπράβο Δημήτρη
::yes.:: ::yes.::
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
29-09-2009 @ 14:15
::theos.:: ::yes.:: ::theos.::
viki72
29-09-2009 @ 14:18
Σουρεαλιστικό, σαν ζωγραφικός πίνακας!
Πολύ καλό!!!
Καλό ξημέρωμα!
poetryf
29-09-2009 @ 14:59
Από τα πολύ ωραία σου Δημήτρη!
Celestia
29-09-2009 @ 15:32
Ορφεας και Ευρυδικη!!

Ειναι υπεροχο!!!!!!!!!!

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Α.Ε. ΕΠΕ
29-09-2009 @ 21:44
Αν μού 'πεφτε λόγος να επιλέξω το καλύτερο ποίημα του τελευταίου μήνα (πιο πίσω δεν θυμάμαι), ασφαλώς θα ήταν αυτό.
Το δίλημμα βέβαια ρητορικό, αφού η μνήμη του Λωτ καθορίζει την πορεία από την αμφιλύκη προς το σκοτάδι πιθανώς καθοριζομένου ως την μέγιστη επέκταση της σκιάς ής όναρ ο άνθρωπος...
Ελεύθερη η μετάφραση, αλλά αυτές και άλλες πολλές σκέψεις μου γέννησε και σ' ευχαριστώ.
Καλημέρα
monajia
29-09-2009 @ 22:10
φανταστικο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
facet
29-09-2009 @ 22:25
πανέμορφπ...καλημερα
elpidakwstopoulou
29-09-2009 @ 22:41
απάντηση γυρεύοντας στο δίλημμα να δώσω
φως ή σκοτάδι αν προτιμώ αντί για το ημίφως

μια ομορφιά ....γεμάτη φως αυτό που θα επιλεξεις μετά απο το διλημμα........γιατι η ζωή θελει αισιοδοξία και δύναμη ....που εσύ την εχεις.........πανέμορφο ..!! την καλημερα μου...........
Mικρουλι
29-09-2009 @ 23:29
Υπέροχο!! ::up.:: ::yes.:: ::up.::
sofiagera
29-09-2009 @ 23:37
Κι έχω στο πρόσωπο μου ένα παράξενο ύφος
θέληση και παραίτηση, λαχτάρα και ανία
απάντηση γυρεύοντας στο δίλημμα να δώσω
φως ή σκοτάδι αν προτιμώ αντί για το ημίφως

ΥΠΕΡΟΧΟ ::up.:: ::up.:: ::up.::
Ναταλία...
30-09-2009 @ 02:52
Κι έχω στο πρόσωπο μου ένα παράξενο ύφος
θέληση και παραίτηση, λαχτάρα και ανία
απάντηση γυρεύοντας στο δίλημμα να δώσω
φως ή σκοτάδι αν προτιμώ αντί για το ημίφως

Υπέροχη γραφή ::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
χάρης ο κύπριος
30-09-2009 @ 06:12
Υπογράφω τα σχόλια της Α.Ε. ΕΠΕ και της Ελπίδας ! ! !

dr.rockthan
30-09-2009 @ 11:09
ομορφος μονολογος!!! ::theos.::
Xωρολάτρης
30-09-2009 @ 13:00
Μαγεύεις Δημήτρη...Με πάσα ειλικρίνεια σου λέω πως χαίρομαι πολύ που μπορώ να σε διαβάζω..Δεν έχεις να ζηλέψεις τίποτα από ποιητές μεγάλους..κυρίως τώρα που "άνοιξες " κάπως θα έλεγα ακόμα πιο πολύ την θεματολογία σου και δοκίμασες και δεκαπεντασύλλαβο που νομίζω σου ταιριάζει πολύ..Είναι η μορφή στίχου που κατ εμέ "γεμίζει" πλήρως το εύρος της ανάσας..Είναι και επικίνδυνος όμως..Αν δεν τα καταφέρεις κινδυνεύεις να εκτεθείς και να μοιάσεις σαν τραυλίζεις μεγάλες προτάσεις χωρίς νόημα και σύνδεση μεταξύ τους..
Πολύ χαίρομαι για σένα..Πολύ!
Ιχνηλάτης
01-10-2009 @ 01:49
Δύσκολα τα έρωτήματα!
Δυο μέρες τα συλογίζομαι!
Οι σκέψεις σου με έβαλαν σε σκέψεις!
Χρήστος Γιουσμαδόπουλος
02-10-2009 @ 09:50
Είμαι ανάξιος να ξεχωρίσω κάτι...
Είναι αριστούργημα!!!
::theos.:: ::up.:: ::hug.::
Καλό Σαββατοκύριακο!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο