Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Πατέρα μου
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130660 Τραγούδια, 269441 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Πατέρα μου
 Αυτό είναι το μοναδικό ποιήμα που έχω γράψει και είναι πιο δυνατό από μένα
 
Πατέρα μου σ´ ανασαίνω στο άρωμα που φοράω
Το Kouros. Άρωμα βαρύ, το φόραγες και εσύ
Σε βλέπω στο σημάδι που έχω κάτω από τη φαβορίτα
Και εσύ είχες ακριβώς το ίδιο σημάδι
Κι όταν ξυρίζομαι και το κόβω τρέχει αίμα
Είναι το αίμα που εσύ μου χάρισες ζωοδότη μου.

Σε αισθάνομαι όταν αντιμετωπίζω τη ζωή κυνικά.
Ή έτσι φαίνεται γιατί μέσα μου πονάω...
Όπως πόναγες και εσύ αλλά δεν το έδειχνες
Είσαι εκεί όταν αυτοσαρκάζομαι μπροστά στο καθρέφτη
Και όταν κάνω ακόμα και την πιο άσχημη γυναίκα
να αισθάνεται σαν γαλάζιος άγγελος, σαν πριγκίπισσα.

Αγαπούσες τον Ολυμπιακό αλλά εγώ “σου βγήκα” Α.Ε.Κ.
Με πήγαινες στη Νέα Φιλαδέλφεια, σ´έντυνα στα κιτρινόμαυρα
Σου άρεσε η Καζαμπλάνκα και ο Humphrey Bogart
Γελάγαμε μαζί στο Σινεάκ με τον Καραγκιόζη και τον Αστερίξ
Άκουγες Χρηστάκη, Μπιθικώτση και Μάρκο Βαμβακάρη
Μαζί μου όμως τραγούδαγες για τη βαρκούλα του ψαρά.

Πλημμυρίζω με την χαρά σου όταν καμαρώνω τα παιδιά μου
Γεμίζω περηφάνεια για ό,τι μηδαμινό κάνουν
Και έχω στο πρόσωπο μου την ίδια έκφραση με σένα
Που έκανε τους άλλους να σε λένε χαζομπαμπά
Χαζογέλαγες για να τους δείξεις ότι έχουν δίκιο
Και γυρνόντας με κοίταζες και μου έκλεινες το μάτι.

Σε σκέφτομαι τις ηλιόλουστες μέρες, και τις συννεφιασμένες
Όταν βλέπω χαρταετούς στον ουρανό ή στα σύρματα
Σαν φοράω το χρυσά σου ξενόκουμπα με τα αρχικά σου
Όποτε τρώω πάστες με φράουλες ή σοκολατίνες
Όταν περπατάω στον Πειραιά στην Πεύκη στην Καλλιθέα
Και σ´ όλα τα σκοτεινά σοκάκια της ζωής μου.

Μπαμπάκα μου με άφησες πολύ νωρίς και τόσο ξαφνικά!
Το χάσμα των γενεών δεν πρόλαβε να μπει ανάμεσα μας
Ήμουν μόνο δέκα χρονών και νόμιζα ταξίδι πως πήγες
Και η απουσία σου μαζί με τα χρόνια όλα τα εξιδανίκευσαν
Σε έχω πολύ ψηλά, φαντάζεις αψεγάδιαστος πατερούλη μου
Σε λίγο τα μάτια θα κλείσω και θέλω να σε ονειρευτώ.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 27
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Πρόσωπα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Αν είσαι εσύ αστέρι εγώ είμαι ουρανός
 
martin luther
29-09-2009 @ 23:21
Κώστα μου καλημέρα, εξαιρετικό, χαίρομαι όταν αγαπιόνται οι γονείς τόσο πολύ απο τα παιδιά τους, έτσι και εγώ σκέφτομαι την μητέρα μου που έφυγε και εκείνη νωρίς, αλλά τι να πω, αλήθεια κάθε μέρα μου λείπει πιο πολύ, κιας μην με κανάκεψε σχεδόν ποτέ !!!!!! εσύ μάλλον ίσως είσαι προνομιούχος που είχες τόση αγάπη, αυτή η ηλικία μας σημαδεύει για όλη μας την ζωή, και είναι δυστυχισμένος όποιος δεν έμαθε απο τους γονείς του να αγαπά, είσαι τυχερός που είχες τέτοιο πατέρα!!!!!!! ::hug.:: ::hug.::
malama
29-09-2009 @ 23:34
καλημερα τελειοοοοοοοο ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
elpidakwstopoulou
29-09-2009 @ 23:39
με συγκίνησες τοσο πολυ.....
αναμνησεις που παντα μας συγκλονιζουν...κρατησε τες βαθια στην καρδια σου σαν ευλογια για τα υπολοιπα χρονια ..με το αγγιγμα τους δειχνεις την ευαισθησια της ψυχης σου...νασαι παντα καλα .....ειμαι σιγουρη πως κατι τετοιο μεταφερεις και στα δικα σου παιδια ...............την αγαπη μου ...... ::hug.::
Mικρουλι
29-09-2009 @ 23:46
"Μπαμπάκα μου με άφησες πολύ νωρίς και τόσο ξαφνικά.
Το χάσμα των γενεών δεν πρόλαβε να μπει ανάμεσα μας.
Είμουν μόνο δέκα χρονών και νόμιζα ταξίδι πως πήγες.
Και η απουσία σου μαζί με τα χρόνια όλα τα εξιδανίκευσαν.
Σε έχω πολύ ψηλά, φαντάζεις αψεγάδιαστος πατερούλη μου.
Σε λίγο τα μάτια θα κλείσω και θέλω να σε ονειρευτώ. "

Πολύ με συγκίνησες Κώστα!!
Μπράβο σου!! Είναι σίγουρο ότι δεν τον έχασες ποτε τον πατέρα σου γιατί ζει πολύ έντονα μέσα στην υπεροχη καρδια σου!!
Μπράβο σου!!!
::hug.::
Γιάννης Ποταμιάνος
29-09-2009 @ 23:54
Πολύ τρυφερό Κώστα. Μπράβο

Την Καλημέρα μου
::yes.:: ::yes.::
Simos_Vassilis
30-09-2009 @ 00:50
........................................ ::theos.::
smaragdenia
30-09-2009 @ 00:55
Ακριβως ετσι αισθανομαι και εγω μονο που ο δικος μου πατερας ζει....Ηταν και ειναι για μενα ο καλυτερος φιλος. Φιλος ,αδερφος και πατερας μαζι....Ακομα κουβαλαω στην ψυχη μου τις ωρες που αντι να βγω με τους φιλους μου να παω σινεμα στα παιδικα μου χρονια και στην αφηβεια , διαλλεγα να εχω τον πατερα πιασμενο απο το χερι που ακομα θυμαμαι ποσο ζεστο ηταν και ποσο τρυφερα με κρατουσε.
Δεν τις αλλαζω με τιποτα εκεινες τις ωρες..............Και τι δεν μου θυμησες , Κωσταντινε............... να εισαι καλα.
Προσπαθω να συμπεριφερομαι στα παιδια μου τωρα με τον ιδιο τροπο και πιστεψε με ακομα πιανει και ας εχει προχωρησει μπροστα ο κοσμος, γιατι οτι εκανε τοτε και οτι κανουμε τωρα , γινεται απο ΑΓΑΠΗ>......................
ΚατεριναΘεωνα
30-09-2009 @ 01:25
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΩΣΤΑ
ΤΑ ΕΙΠΑΝ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΜΕΝΑ ΝΟΜΙΖΩ..........
ΑΠΛΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΕΝΑ ΤΟΣΟ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ
ΚΑΙ ΑΠΟΛΥΤΑ ΚΑΤΑΝΟΗΤΟ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΔΩΣΕΙΣ
ΚΑΙ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΟΥΝ..........
ΑΚΟΜΑ ΚΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΜΙΚΡΑ ΘΑ ΧΑΡΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΠΟΥ ΤΟΥΣ
ΑΛΛΑ ΚΥΡΙΩΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥΣ. ::theos.:: ::hug.::
barboutsala
30-09-2009 @ 02:36
9 το πρωί πας για ύπνο;
monajia
30-09-2009 @ 03:14
πολυ καλο αφιερωμα....με συγκινισες..... ::smile.:: ::smile.:: ::smile.::
Ναταλία...
30-09-2009 @ 03:23
Πλημμυρίζω με την χαρά σου όταν καμαρώνω τα παιδιά μου,
Γεμίζω περηφάνεια για ό,τι μηδαμινό κάνουν.
Και έχω στο πρόσωπο μου την ίδια έκφραση με σένα.
Που έκανε τους άλλους να σε λένε χαζομπαμπά.
Χαζογέλαγες για να τους δείξεις ότι έχουν δίκιο.
Και γυρνόντας με κοίταζες και μου έκλεινες το μάτι.

Με συγκίνισες μου θύμησες το δικό μου πατέρα ::yes.:: ::cry.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
30-09-2009 @ 03:28
ευγε Κωστα................ ::yes.:: ::yes.::
idroxoos
30-09-2009 @ 05:57
Σε έχω πολύ ψηλά, φαντάζεις αψεγάδιαστος πατερούλη μου.
Σε λίγο τα μάτια θα κλείσω και θέλω να σε ονειρευτώ.

::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
peiraiotissa
30-09-2009 @ 08:45
Δεν έχω λόγια...........έχω χάσει τον πατέρα μου και με συγκίνησε αυτό που διάβασα....από ψυχής!
Κάτι μόνο για τον barboutsala:δεν είναι όλες οι ώρες για πλάκα...
efrosiba
30-09-2009 @ 10:42
Πολύ συγκινητικό και τρυφερό..........Αξιος........ ::theos.::
lemonsoda
02-12-2009 @ 06:06
.
... άρα υπάρχω
18-01-2010 @ 13:05
Μπράβο ρε Κώστα...
το καλύτερο μνημόσυνο έκανες...
η ευχή του πάντα θα σ' ακολουθεί...

Με συγκίνησες...
αντικλείδι
23-07-2010 @ 00:50
κι εγω που τον εχασα στα 18 μου τον λατρευα
και φυσικα δεν τον χαρηκα , μπραβο σου !!!!!!!!

σημ. ειμαι στην Χανιωτη και δεν μπαινω καθε μερα ...
ειλικρινα σ`ευχαριστω , να σ`εχει ο Θεός παντα καλα !!!
φλοισβος
15-01-2011 @ 12:48
Συγκλονιστίκο!!!!!!! Δεν έχω λόγια φίλε μου!!!! Να είσαι καλά και να σε καμαρώνει από εκεί ψηλά....
elsa98
07-10-2011 @ 23:25
Ανεξίτηλες εικόνες που όσα χρόνια κι αν περάσουν έχουν τα ίδια χρώματα και τις ίδιες ευωδιές ................
Η εικόνα του Πατέρα ... αναντικατάστατη λέξη...

Κώστα με άγγιξες πάρα πολύ ......... αληθινά απλά λόγια
ψυχής !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! νασαι πάντα καλά

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
07-10-2011 @ 23:26
Το καλύτερο μνημόσυνο,που μπορούσες να του κάνεις.
Η ευχή του,να σ' ακολουθεί.
::hug.::
ΑΝΑΜΠΕΛ
07-10-2011 @ 23:50
Είναι τόσο προσωπικό σου,ώστε δεν τολμώ να αφήσω δικό μου σχόλιο. Μόνο να είσαι πάντα υγειής,και να εξωτερικεύεις με αυτό τον υπέροχο τρόπο σου,τα συναισθήματά σου.
Συμπαρίσταμαι.
::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
Liran
08-10-2011 @ 00:46
Υποκλίνομαι..
στον Πόνο, στην Ανάμνηση, και.. στην ΑΕΚ!!
Εσένα Κωσή μου, δεν σε φοβάμαι..
Τα λες χύμα, σε ζωντανούς και σε νεκρούς!!
**Ηώς**
08-10-2011 @ 07:04
Είμουν μόνο δέκα χρονών και νόμιζα ταξίδι πως πήγες.............

όσοι βίωσαν το ΘΑΝΑΤΟ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ την έλειψη Κωστή..και ιδίως τ'αγόρια που ο ΠΑΤΕΡΑΣ θεωρείται ΠΡΟΤΥΠΟ...
να είσαι γερός ..να τον θυμάσαι με ΑΓΑΠΗ...είναι μέσα μας οι άνθρωποι που αγαπήσαμε...και είναι κοντά μας πανού και πάντοτε...
την καλημέρα μου! ::love.::
Ενιπεύς
08-10-2011 @ 16:21
Η παρακαταθήκη όλων όσων έγραψες εδώ είναι η μεγαλύτερη σου περιουσία άγνωστε φίλε μου. Γονατίζω μπροστά στο μεγαλείο του συναισθήματος της κάθε λεπτομέρειας. Όλες αυτές οι μικρές λεπτομέρειες ξεχειλίζουν ακόμα και το άπειρο, το κενό. Το κενό που γίνεται όλον αγάπης και θύμησης..
Με συγκίνησες τόσο όσο δεν αντέχεται..
galanidoy
08-10-2011 @ 16:57
Καλησπέρα Κωστή...τα ειπαν όλα...εγω θα πω μόνο πως ειναι υπέροχο....!!!!!
χρηστος καραμανος
08-10-2011 @ 22:15
Σε έχω πολύ ψηλά, φαντάζεις αψεγάδιαστος πατερούλη μου.
Σε λίγο τα μάτια θα κλείσω και θέλω να σε ονειρευτώ.

ΜΟΝΑΔΙΚΟ,ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο