Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Μια λυπημένη ανατολή
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130619 Τραγούδια, 269439 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μια λυπημένη ανατολή
 
[I][B]Πως μας ξεγέλασε ο καιρός λες κι ήταν πρόστυχος τρελός μας πρόδωσε
και ένα θεόρατο γιατί σε λυπημένη ανατολή μας χρέωσε
Δεν την αντέχω την αυγή δεν το αντέχεις το πρωί όμως ξημέρωσε
και η δικη μας διαδρομή με μια απόφαση φτηνή στο τέρμα έφτασε

Όσο κι αν ψάξαμε στο πώς να μη μας πνίγει ο καιρός χαθήκαμε
στη πρώτη μπόρα της στιγμής με το αντίο της σιωπής κρυφτήκαμε
Πως θα περάσει ο καιρός τώρα που θα ‘σαι στα εκτός τώρα που πόνεσα
κι όλο το είναι μια στιγμή μια λυπημένη ανατολή για δες που δάκρυσα

Κι όμως σ’ αγάπησα με όλο μου το είναι
γιατί με δίδαξες πως η αγάπη δίνει
Κι όμως μ’ αγάπησες με όλο σου το είναι
γιατί σου έμαθα πως η σιωπή σε πνίγει
Γιατί σου έμαθα πως η σιωπή σε πνίγει
γιατί με δίδαξες πως η αγάπη δίνει

Όλες οι λέξεις δεν αρκούν με μια συγνώμη τι να πουν, πως μπόρεσες
σε ποια ανάγκη να σταθούν με ποιο σημάδι να μας πουν, το ένιωσες
Πως αγκαλιάζεις το μετά όταν η μέρα δε γελά γιατί τελειώσαμε
γιατί με μίσος την καρδιά με του εγωισμού τα θα πες μου χρεώσαμε

Όσο κι αν ψάξαμε στο πώς στο πως γελάει ο καιρός δε μάθαμε
στο πρώτο δάκρυ της αυγής στην καλημέρα της βροχής χωρίσαμε
Πως θα περάσει ο καιρός τώρα που θα ‘μαι στα εκτός τώρα που πόνεσες
κι όλο το είναι μια στιγμή μια λυπημένη ανατολή για δες που δάκρυσες[/B][/I]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 8
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Θεέ μου μόνος ήμουν πάντα τι να πεις ποτέ δεν ένιωσα αυτό που λεν’ “εμείς”
 
Simos_Vassilis
30-09-2009 @ 01:07
....................ΚΟΡΥΦΑΙΟ..............
Mικρουλι
30-09-2009 @ 01:25
Υπέροχο Γιώργο!! ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ!!
::up.:: ::yes.:: ::up.::
Γιάννης Ποταμιάνος
30-09-2009 @ 01:33
Πως μας ξεγέλασε ο καιρός λες κι ήταν πρόστυχος τρελός μας πρόδωσε
και ένα θεόρατο γιατί σε λυπημένη ανατολή μας χρέωσε
Δεν την αντέχω την αυγή δεν το αντέχεις το πρωί όμως ξημέρωσε
και η δικη μας διαδρομή με μια απόφαση φτηνή στο τέρμα έφτασε

Ολόκληρο είναι υπέροχο Γιώργο
Καλό μεσημέρι
::yes.:: ::yes.::
oneiropola
30-09-2009 @ 01:49
ΜΠΡΑΒΟ ΓΙΩΡΓΟ ::up.:: ::up.:: ::up.::
Ναταλία...
30-09-2009 @ 03:32
Κι όμως σ’ αγάπησα με όλο μου το είναι
γιατί με δίδαξες πως η αγάπη δίνει
Κι όμως μ’ αγάπησες με όλο σου το είναι
γιατί σου έμαθα πως η σιωπή σε πνίγει
Γιατί σου έμαθα πως η σιωπή σε πνίγει
γιατί με δίδαξες πως η αγάπη δίνει

Υπέροχο όλο ::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
frozenangel
30-09-2009 @ 05:16
Κι όμως σ’ αγάπησα με όλο μου το είναι
γιατί με δίδαξες πως η αγάπη δίνει
Κι όμως μ’ αγάπησες με όλο σου το είναι
γιατί σου έμαθα πως η σιωπή σε πνίγει


Φοβερο !!!!!!!
barboutsala
30-09-2009 @ 06:26
δεν έχεις δίκιο - η σιωπή ειναι χρυσός
monajia
30-09-2009 @ 06:52
φανταστικο .......
φοβερο.... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο