| |
ΓΛΥΚΟ ΤΟ ΠΕΤΑΓΜΑ ΤΟΥ ΝΟΥ
Είναι γλυκό πολύ γλυκό το πέταγμα του νου
Πιο πάνω απ’ τα σύννεφα στ’ άπειρο τα’ ουρανού
Ακόμη κι αν ο θάνατος ζυγώνει να σε φτάσει
Είναι γλυκό το πέταγμα στου φεγγαριού το τάσι
Πάρε του πρωινού δροσιά του πέλαου αρμύρα
Κράτησε όσα σου ‘δωσα ζήτα μου όσα σου πήρα
Και φτιάξε μου αετόφτερα διπλά σε κάθε ώμο
Να δώσω μια να πάω ψηλά να δω μικρό τον κόσμο.
Κράτα όσα σου δάνεισα ζήτα μου όσα σου πήρα
Και δώστα για αντάλλαγμα στων ποιητών την πείρα
Τραγούδια θέλω να γραφτούν με τα δικά τους χέρια
Να λεν πως έβγαλα φτερά και πέταξα στ’ αστέρια.
Είναι γλυκό το πέταγμα στ’ ονείρου τούς αιθέρες
Κει που οι νύχτες είν’ μισές διπλάσιες οι μέρες
Κι αν σε τυλίγει αίσθηση ύπνου παντοτινού
Είναι γλυκό πολύ γλυκό το πέταγμα του νου.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
