Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Στου οίστρου μου τη σιωπή
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130443 Τραγούδια, 269371 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Στου οίστρου μου τη σιωπή
 Βουβό τ’ αηδόνι κάθεται σ’ ολόξερο κλαδί, λες πως του πήραν τη λαλιά και δεν κελαηδεί....
 
[B]Στου οίστρου μου τη σιωπή[/B]

Στου οίστρου μου τη σιωπή
και στης ψυχής μου τη νωπή
πληγή αργοπεθαίνω...
Στης συμφοράς τ’ ασίγαστο
της ομορφιάς τ’ ανύπαρκτο
σοκάκι κατεβαίνω...

Κυλάει δάκρυ και φωτιά
σκόρπιες χαρές και χάρες,
σειρήνες γνέφουνε στ’ αυτιά
και στ’ όνειρο ψιχάλες

Μπερδεύτηκαν οι ομορφιές,
της νύχτας οι αστροφεγγιές
θυμίζουν μεγαλεία
Παλιές καλές μας αρχοντιές
βαθιές αγάπης χαρακιές
σε πήλινα δοχεία




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 12
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

«Ένα σύγνεφο ξηλώνει τα ουράνια»
 
Ιχνηλάτης
05-10-2009 @ 00:52
Η πρώτη στροφή συγκλονιστική!!!!!!
Όλο πολύ καλό, γεμάτο χυμούς και ουσία!
Καλογραμμένο!!!
oneiropola
05-10-2009 @ 00:59
Στου οίστρου μου τη σιωπή
και στης ψυχής μου τη νωπή
πληγή αργοπεθαίνω...
Στης συμφοράς τ’ ασίγαστο
της ομορφιάς τ’ ανύπαρκτο
σοκάκι κατεβαίνω...
πολυ ομορφο ::up.:: ::up.:: ::up.::
STARI1972
05-10-2009 @ 01:00
Στου οίστρου μου τη σιωπή
και στης ψυχής μου τη νωπή
πληγή αργοπεθαίνω...
Στης συμφοράς τ’ ασίγαστο
της ομορφιάς τ’ ανύπαρκτο
σοκάκι κατεβαίνω...

Κυλάει δάκρυ και φωτιά
σκόρπιες χαρές και χάρες,
σειρήνες γνέφουνε στ’ αυτιά
και στ’ όνειρο ψιχάλες

Μπερδεύτηκαν οι ομορφιές,
της νύχτας οι αστροφεγγιές
θυμίζουν μεγαλεία
Παλιές καλές μας αρχοντιές
βαθιές αγάπης χαρακιές
σε πήλινα δοχεία

φανταστικο!!!!!!!
μπραβο σου...
elpidakwstopoulou
05-10-2009 @ 01:13
με άγγιξε βαθιά εκείνο το δάκρυ που κυλάει...κι εκείνες οι χαρακιές που πονάν και ματώνουν...............καλημέρα ψυχή των στίχων................... ::hug.::
Simos_Vassilis
05-10-2009 @ 01:42
.....................όμορφο................
monajia
05-10-2009 @ 01:58
..............υπεροχο................... ::up.:: ::up.:: ::up.::
swordfish
05-10-2009 @ 02:43
Ωραίο Ελένη μου, καλημέρα!!! ::up.:: ::kiss.:: ::kiss.::
Ιππαρχος
05-10-2009 @ 10:55
Πολύ όμορφο Ελένη μου, ειδικά εκείνο το ανύπαρκτο σοκάκι..
Xωρολάτρης
05-10-2009 @ 12:37
Και εγώ θα σου πω και το άλλο...Ελένη σε σένα μιλάω..
Λέω λοιπόν τώρα καθώς διαβάζω του οίστρου σου την σιωπή, ότι θα πρέπει ή θα πρεπε κανονικά να υπήρχε και ένας πιο πάνω όροφος με ζωή για να μπορεί με κανονικά βηματα να τον ανεβεί κάποιος και να ζήσει όλο τουτο το μέγεθος της παρουσίας του που αποκαλύπτεται με αυτά ακριβώς τα ποίηματα..
Δεν ξέρω αν τελικά θα υπάρξει ποτέ ή αν θα δουλέψει γρήγορα το ανσανσερ του χρόνου προκειμένου να τον συναντήσει ..Ούτε και ξέρω βέβαια αν είναι δυνατόν να προσδιορίσει κάποιος σε ζωντανό χρόνο τις "παλιές καλές του αρχοντιές"μέσα στο παρών του..Οσο θα υπάρχουν χέρια σαν τα δικά σου όμως ξέρω πως παντοτε θα χαίρονται τα μαγικά να βρισκουν τις ζωές μας!
Celestia
05-10-2009 @ 15:27
Μπερδεύτηκαν οι ομορφιές,
της νύχτας οι αστροφεγγιές
θυμίζουν μεγαλεία
Παλιές καλές μας αρχοντιές
βαθιές αγάπης χαρακιές
σε πήλινα δοχεία

Ειναι ολοκληρο μια μαγεια!

::love.:: ::hug.:: ::kiss.::
poetryf
07-10-2009 @ 12:23
Από αυτά που στάζει το μελάνι της καρδιάς σου!!!!
kleisto parathyro
13-10-2009 @ 11:47
Στου οίστρου μου τη σιωπή
και στης ψυχής μου τη νωπή
πληγή αργοπεθαίνω...

Μπερδεύτηκαν οι ομορφιές Ελένη μου.

Κι εγω πεθύμησα τη λαλιά σου.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο