Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Για ένα γιατί που εξήγηση δεν έχει
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130617 Τραγούδια, 269435 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Για ένα γιατί που εξήγηση δεν έχει
 
Θαρρείς χρωστούσαμε στον κόσμο εξηγήσεις
-κατάκοποι στο πιο στενό κομμάτι γης-
για το λόγο που ζήσαμε
το γιατί που υπήρξαμε παράλληλοι συνοδοιπόροι
μαζί με κάτι άνοστους θεούς που είχαν ξεπέσει
εν κρυπτώ και παραβύστω απ’τις ψυχές μας
Πίνοντας λίγο απ΄το ποτό μεστών λωτών
που’χε ο Διόνυσος κρατήσει για τη λήθη
τη διαλεχτή μας ερωμένη’
Μεθυσμένοι να μονολογούμε με τις ώρες
καθείς στο έβδομο περβάζι της αλύσου
-κρίκος εσύ
κρίκος κι εγώ
πώς θα δεθούμε για να λύσουμε τους φόβους-

Θαρρείς χρωστούσαμε στον κόσμο εξηγήσεις

-κατάκειτοι στο ίδιο περβάζι υπομονής-
Να μετράμε τα αστέρια που έπεσαν μικρά και ξεχασμένα
στην κούπα μέσα του ουρανού
ωσάν τους κόκκους που φυλάκισε η κλεψύδρα
Κι ύστερα αδράχνοντας λιγάκι από την άμμο της αβύσσου
να μιλάμε με τα κύμματα της -τάχα μου- ερήμου
σε μια γλώσσα που άλλος κανένας δεν μιλεί
Παρά μονάχα εκείνοι που πολέμησαν
στη Σαλαμίνα και στις Θερμοπύλες
όχι με ξίφη και σπαθιά
μήτε με πέτρες
Μα με αναμμένο το «μολών» και σπίθα το «λαβέ» τους
σ’έναν πυρσό που καίει ακόμα ουρανό
στη μάχη να αξιώσει χαρακίρι

Κι απ’το ξεσπλάχνιασμα το πνεύμα μας να βγει
άθικτο να φωνάξει
πως ζήσαμε κι υπήρξαμε
για ένα γιατί που εξήγηση δεν έχει.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 18
      Στα αγαπημένα: 3
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δεν πάω απλά με το ρεύμα. Εγώ είμαι η ροή.
 
Simos_Vassilis
07-10-2009 @ 14:33
...................μεγαλειώδες............
oneiropola
07-10-2009 @ 14:41
Κι απ’το ξεσπλάχνιασμα το πνεύμα μας να βγει
άθικτο να φωνάξει
πως ζήσαμε κι υπήρξαμε
για ένα γιατί που εξήγηση δεν έχει.
::up.:: ::up.:: ::up.::
athinatri
07-10-2009 @ 14:57
::up.:: ::theos.::
ΚατεριναΘεωνα
07-10-2009 @ 15:00
Κι απ’το ξεσπλάχνιασμα το πνεύμα μας να βγει
άθικτο να φωνάξει
πως ζήσαμε κι υπήρξαμε
για ένα γιατί που εξήγηση δεν έχει.
::up.:: ::hug.:: ::up.::

ΚΑΛΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑ
Celestia
07-10-2009 @ 15:25
Σε λατρευω γιατι διαβαζω τετοιους υπεροχους στιχους!!!!!!!!!



::love.:: ::hug.:: ::kiss.::
xxix86
07-10-2009 @ 16:07
Κάθε στίχος και μια αλήθεια από μια πένα που τολμώ να πω είναι για μεγάλα πράγματα...
Συγχαρητήρια Αθανασία...
Πραγματικά αξίζουν πολλά οι στίχοι σου...
Τα ποιήματά σου είναι αριστουργήματα...
sofiagera
07-10-2009 @ 16:34
Μεθυσμένοι να μονολογούμε με τις ώρες
καθείς στο έβδομο περβάζι της αλύσου
-κρίκος εσύ
κρίκος κι εγώ
πώς θα δεθούμε για να λύσουμε τους φόβους-

Θαρρείς χρωστούσαμε στον κόσμο εξηγήσεις
::up.:: ::up.:: ::up.:: ΥΠΕΡΟΧΟ ΟΛΟ
**Ηώς**
07-10-2009 @ 21:56
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΚΑΛΗ ΣΟΥ ΜΕΡΑ ΥΠΕΡΟΧΗ ΑΘΑΝΑΣΙΑ!
mariamix
07-10-2009 @ 22:10
Αληθινό, από τα βάθυ της ψυχής σου. Έτσι εύχομαι να γράφεις πάντα. Την καλημέρα μου.
monajia
07-10-2009 @ 23:01
υπεροχο .....μα πανω απ'ολα αληθινο...... ::up.:: ::up.:: ::up.::
Α.Ε. ΕΠΕ
07-10-2009 @ 23:10
......................
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::kiss.:: ::kiss.:: ::kiss.::
barboutsala
08-10-2009 @ 01:42
χαρδαβέλας;
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
08-10-2009 @ 04:29
::theos.:: ::hug.::
akolouthos
08-10-2009 @ 04:39
Αθανασία ,έξοχο
dimvel
08-10-2009 @ 07:35
Λοιπόν εγώ , δίχως άλλη εξήγηση , ερωτεύτηκα αυτό :
"Μεθυσμένοι να μονολογούμε με τις ώρες
καθείς στο έβδομο περβάζι της αλύσου"
artista_k
08-10-2009 @ 07:40
Θαρρείς χρωστούσαμε στον κόσμο εξηγήσεις.....
::love.::
Ιχνηλάτης
08-10-2009 @ 08:41
Το διάβαζα και έσφιγγα τα δόντια απ` την ένταση των στίχων σου.
Το έζησα.
rock sugar
11-10-2009 @ 03:45
μόνο στον εαυτό μας χρωστάμε...
Κοριτσάκι μου πιάνεις τα άπιαστα μόνο μ'ένα άγγιγμα.
Της πένας σου...ή έστω του πληκτρολογίου σου! ::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο