| |
Τι κι αν γλιστραν τα χρονια σαν νερο
τι κι αν χορτασαν δακρυα οι εφιαλτες μου....
Εδω θα σαι παντα....πληγη ανοιχτη να μου θυμιζει αυτα που περασα....
Θα μαι παντα εδω....να ποναω διπλα γιατι σε εχασα.....
Εξω θα ξημερωνει και μεσα μου θα ανατελει ο πονος.....
θα σηκωνομαι απο το κρεβατι και θα παριστανω οτι δεν σε σκεφτομαι....
κι η ψυχη μου θα βυθιζεται πιο βαθια μεσα στα σεντονια μηπως και
ονειρευτει λιγο ακομα το προσωπο σου.....Θα βγαινω με φιλους και θα μοιραζω
ολα τα χαμογελα που φυλαγα για σενα...θα παιρνω μερος σε συζητησεις για ασχετα θεματα
και θα συνεχισω να ζω...................Ζω?????????.................................?
Τα δεντρα φοραν τα φθινοπωρινα τους....μαυρισαν τα φυλλα τους σαπια πτωματα πεφτουν στο
κρυο εδαφος...Σαν σαπιο φυλλο νιωθω την ψυχη μου,σαν να επεσε απο το δεντρο της ζωης
πριν καν ξεκινησει η δικη της...Τωρα το κοιταει απο μακρια σαν σκοτεινο κομματι ουρανου
επισκιαζει την ελπιδα...Μπλεκεται στα ποδια των περαστικων,την προσπερναν αδιαφορα...
Διασχιζει δρομους και στενα...ακολουθωντας τα λασπονερα.Γιατι με αφησες μονη?...
Δεν με αντεχω....χαμμενη ειμαι....χαμμενη απο χερι....
Το μυαλο μου ειναι αδειο...Κοιταω στον καθρεφτη μα δεν υπαρχει ειδωλο...Δεν βλεπω κανενα παρον....δεν βρισκω κανενα μελλον....Οι Evanescence βρισκουν παλι τα λογια που δεν μπορω να
βρω εγω...Μακαρι να χανομουν μεσα σε αυτους τους στιχους,να στεγνωνα σαν δακρυ πανω στην
τελευταια νοτα...στο τελευταιο πληκτρο που αγγιξε το χερι της...Ας εσβηνα....οπως εσβησε η θυμιση
μου απο μεσα σου....
Γιατι με αφησες....γιατι με ξεχασες?....Γιατι πεθανα μα συνεχιζουν ολα οπως πριν....?
Πεθανα.....το πτωμα μου με κοιταει εξω απο το ανοιχτο παραθυρο....Κρεμασμενο στην κουνια
των παιδικων μου χρονων....Σε εκεινη την ιδια κουνια που γεννησε και εδωσε φτερα στα
πρωτα μου ονειρα...Στην κουνια που με βοηθουσε να φτασω πιο κοντα στον ουρανο και να
σκορπισω τους φοβους μου στα αστερια....Στην ιδια κουνια που τωρα καθεται βουβη....σκουριασμενη....
με τον αερα να την παρασερνει κουνωντας φαντασματα απο το χθες.....φαντασματα με πονεμενα
χαμογελα και γυαλινα ματια...Ειναι εκει εξω.....με χαιρεταει καθε μερα φευγοντας για το σχολειο...
ευχεται να φερω κι αλλο πονο...κι αλλα λαθη να γεμισει την αδεια τρυπα της καρδιας του...και
μου χαμογελα ευτυχισμενο καθε που επιστρεφω στο αδειο φερετρο της υπαρξης μου....
Κι εσυ εισαι παντα εδω....σαν δειλη σκια με εχεις παρει απο πισω....δεν μπορω να δω το
προσωπο σου...τα ματια σου....γιατι τα εχει καταπιει το σκοταδι....μα ξερω πως εισαι εδω.....
Καθε βραδυ σου ψιθυριζω καληνυχτα....σου στελνω ολα τα σαγαπω που μπορουν να χωρεσουν
στην νεκρη καρδια μου....που σαν ψυχη κυνηγημενη απο τον θανατο περιμενει εναν αγγελο για
να την σωσει....να της προσφερει την ληθη....η με ενα φιλι να της ξανα δωσει την ζωη της....
Δεν θελω τιποτα αλλο...μονο να σε δω για μια στιγμη σταματημενη απο τον χρονο...
Σαν μεσημεριανο φως να διαλυσεις το σκοταδι ..σαν θαλασσα απο μελανι κυκλοφορει μεσα στις φλεβες μου....Δεν εμεινε τιποτα...μονο ενα παζλ απο τα κομματια μου...σκονη που θα την παρασυρει ο αερας....Μισω την ζωη...γιατι χωρις εσενα δεν μπορω να ζησω,μισω τον θανατο γιατι αποκλειεται να ναι χειροτερος απο αυτο που ζω...μισω εμενα....μισω τα παντα....γιατι οτι αγαπη ειχα μεσα μου την εδωσα σε σενα....
Ψαξε μεσα σε κανενα παλιο συρταρι,σε καμια ξεχασμενη γωνιτσα της καρδιας σου....
καπου εκει θα μαι.....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
