Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Μέσα απ τα παράθυρα
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130577 Τραγούδια, 269412 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μέσα απ τα παράθυρα
 
Καταλαγιάζει τ΄ ουρανού
το γαλανό το χρώμα
και κάθε μέρα γίνεται
πιο φθινοπωρινό
με μουδιασμένο απ τα φιλιά
του άνεμου,το στόμα
ένα παλιό καμπαναριό
σημαίνει εσπερινο


Μέσα απ΄τα παράθυρα
πάλι οι ζωές δακρύζουν
π άλλη μιά μέρα χάνεται
χωρίς να ονειρευτεί
χρόνια δειλά κι ανάπηρα
στις σκέψεις στροβιλίζουν
αλισβερίσια του φτωχού
γέρου πραματευτή


Βγήκε φεγγάρι διάφανο
της νύχτας να φωτίσει
με το ψυχρό το βλέμμα του
κάθε κρυφή γωνιά
κι ούτε που χαμογέλασε
αρνιέται,ν αγαπήσει
έστριψε αργά το κέρμα του
κι έφτασε η λησμονιά.


Μέσα απο τα παράθυρα
στραγγίζουν τις εικόνες
στους τοίχους να τις βάλουνε
λευκές και καθαρές
κάνουν το φόβο μάρτυρα
τυλίγουν τις γοργόνες
στου λυτρωμού τα σάβανα
μαζί με τις χαρές.

















 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 19
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες,Φιλοσοφικά
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
oneiropola
11-10-2009 @ 14:21
Βγήκε φεγγάρι διάφανο
της νύχτας να φωτίσει
με το ψυχρό το βλέμμα του
κάθε κρυφή γωνιά
κι ούτε που χαμογέλασε
αρνιέται,ν αγαπήσει
έστριψε αργά το κέρμα του
κι έφτασε η λησμονιά.
μπραβο Κατερινακι μπραβο ::up.:: ::hug.:: ::up.::
Simos_Vassilis
11-10-2009 @ 14:26
Βγήκε φεγγάρι διάφανο
της νύχτας να φωτίσει
με το ψυχρό το βλέμμα του
κάθε κρυφή γωνιά
κι ούτε που χαμογέλασε
αρνιέται,ν αγαπήσει
έστριψε αργά το κέρμα του
κι έφτασε η λησμονιά.
........................................................
poetryf
11-10-2009 @ 14:27
Η λύτρωση μέσα από τη θλίψη των στίχων σου...!
Elena Argyriou
11-10-2009 @ 14:33
...Βγήκε φεγγάρι διάφανο
της νύχτας να φωτίσει
με το ψυχρό το βλέμμα του
κάθε κρυφή γωνιά
κι ούτε που χαμογέλασε
αρνιέται,ν αγαπήσει
έστριψε αργά το κέρμα του
κι έφτασε η λησμονιά.

Μέσα απο τα παράθυρα
στραγγίζουν τις εικόνες
στους τοίχους να τις βάλουνε
λευκές και καθαρές....υπεροχο Κατερινα!!!!
::up.:: ::theos.:: ::yes.::
malkon64
11-10-2009 @ 14:39
::up.:: ::up.:: ::up.::
romance4love2you
11-10-2009 @ 14:52
Κι ο ποιητής την πένα του
κρεμάει κι αποκοιμιέται
τέτοιο βάθος στην ψυχή
στα όνειρα πλανιέται

Υπέροχο,υποκλίνομαι ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΓΙΑΝΝΗΣ Κ
11-10-2009 @ 15:05
Oι εικονες στους στιχους σου ειναι ονειρικες και αστειρευτες
φραγκοσυριανος
11-10-2009 @ 15:10

Μέσα απ΄τα παράθυρα
πάλι οι ζωές δακρύζουν
π άλλη μιά μέρα χάνεται
χωρίς να ονειρευτεί
χρόνια δειλά κι ανάπηρα
στις σκέψεις στροβιλίζουν
αλισβερίσια του φτωχού
γέρου πραματευτή

::theos.:: ::kiss.:: ::kiss.::
Kostas Houston
11-10-2009 @ 20:43
Και βλέποντάς τα όλα αυτά παράθυρα ανοίγεις.
Τα παραθύρια της ψυχής, με τις δικές μας σμίγεις.
::hug.::
Rannia . k
11-10-2009 @ 21:14
Καταπληκτικό Κατερίνα μου!!!
Την καλημέρα μου και την αγάπη μου!!!
::love.:: ::hug.:: ::kiss.::
ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΘΗΛΗΣ
11-10-2009 @ 21:29
Μέσα απο τα παράθυρα
στραγγίζουν τις εικόνες
στους τοίχους να τις βάλουνε
λευκές και καθαρές
κάνουν το φόβο μάρτυρα
τυλίγουν τις γοργόνες
στου λυτρωμού τα σάβανα
μαζί με τις χαρές.
Υ πέ ρο χοοοοοο!!!!! Μαγευτικόοοοοο!!!!! Η έμπνευση της έμπνευσης. Κατερίνα έγραψες !!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
monajia
11-10-2009 @ 22:33
ζωγραφισες κατερινα....υποκλινομαι
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
sofiagera
11-10-2009 @ 22:50
Μέσα απ΄τα παράθυρα
πάλι οι ζωές δακρύζουν
π άλλη μιά μέρα χάνεται
χωρίς να ονειρευτεί
χρόνια δειλά κι ανάπηρα
στις σκέψεις στροβιλίζουν
αλισβερίσια του φτωχού
γέρου πραματευτή
::up.:: ::up.:: ::up.:: ΟΛΟ ΤΕΛΕΙΟ,ΑΠΟ ΤΑ ΣΟΥΠΕΡ.........
martin luther
11-10-2009 @ 23:29
Πάντα γράφεις όμορφα Κατερίνα, μπράβο!!!!!! ::wink.:: ::yes.::
akolouthos
12-10-2009 @ 01:06
Καλόοοοοοοοοοοο!!!!!!!!!!!!!!
Ναταλία...
12-10-2009 @ 03:48
Βγήκε φεγγάρι διάφανο
της νύχτας να φωτίσει
με το ψυχρό το βλέμμα του
κάθε κρυφή γωνιά
κι ούτε που χαμογέλασε
αρνιέται,ν αγαπήσει
έστριψε αργά το κέρμα του
κι έφτασε η λησμονιά

Πάρα πολύ ωραίο ::yes.:: ::theos.:: ::hug.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
12-10-2009 @ 06:04
ΠΟΙΗΣΗ.........!!!!!!!!!!!!!!!!!
Helene52
12-10-2009 @ 06:34
Υπέροχο !!!!!!!!
Την καλησπέρα μου Κατερίνα ::theos.:: ::hug.:: ::kiss.::
Celestia
12-10-2009 @ 14:55
Βγήκε φεγγάρι διάφανο
της νύχτας να φωτίσει
με το ψυχρό το βλέμμα του
κάθε κρυφή γωνιά
κι ούτε που χαμογέλασε
αρνιέται,ν αγαπήσει
έστριψε αργά το κέρμα του
κι έφτασε η λησμονιά.

Μοναδικο!!!!!!!
Η ποιηση στο μεγαλειο της!!!!!!!!!!
::hug.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο