stixoi.info: Στον έρωτα των 25μου αισθήσεων

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Στον έρωτα των 25μου αισθήσεων

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130524 Τραγούδια, 269401 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Στον έρωτα των 25μου αισθήσεων

ένα μικρό παλιό απόσπασμα και μια μεγάλη αγκαλιά

[I]Γύρισε σπίτι αργά. Το νερό ήταν άρωμα στο κορμί της. Την ξύπνησε από το μεθύσι.
Φόρεσε μια κελεμπία σε χρώμα βυσσινί που είχε φέρει από ένα ταξίδι της και βγήκε
στο μπαλκόνι. Αγαπούσε το νερό. Κυριευόταν από το νερό.
Αυτό θα διάλεγε για να κοιμηθεί. Σαν λιποθυμιά, χωρίς οδύνη. Δεν τρόμαξε με τις σκέψεις της.
Λείανε την πληγή της. Ήθελε να φωνάξει με όλο το είναι της
« Είμαι αληθινή μέσα στον κύκλο των ζωντανών και εσύ φοβάσαι και τρέχεις να κρυφτείς».
Ένιωθε σαν κορυφαία στην κορυφή του Ολύμπου.
Σ αγάπησα με ομορφιά. Το ομολόγησα ψιθύρισε. Και την άκουσαν.
Την άκουσαν τα αστέρια. Και ένα ευχαριστήθηκε.
Που να την ξεγελάσει μπόρεσε. Έκατσε να γράψει. Άδειο το μυαλό της από λέξεις.
Μόνο εικόνες είχε που δεν της μιλούσαν. Την βασάνιζαν. Περίμενε το τέλος της
και σάρκαζε.
Καταρρέεις, σέρνεσαι, σε λυπάμαι. Τελείωσε με, αρκετά δεινοπάθησα στα χέρια σου.
Κούρσεψες την ψυχή μου. Τελείωσε με! Έγραψε με μικρά γράμματα.
«Φως, πολύ φως και εγώ τυφλώνομαι απ τις σιωπές του».
Δεν ξέρω αν ήτανε καλής νεράιδας ευχή, ή του Άρχοντα μύρο. Το θέλημα του.
Το χέρι της ν απλώνει σε όσους πονούσαν. Να συμπονάει. Αφέντες δεν συνήθιζε
να προσκυνάει ακόμα και αν με πάθος ερωτευόταν. Ούτε να τους ορίζει, μήτε να την ορίζουν.
Όλοι μας τουλάχιστον για μία φορά στη ζωή πρέπει ν απλώνουμε το χέρι
σε κάποιον που πονάει έλεγε η νόνα της. Και της γιαγιάς της το είχε πει η φίλη της
η Εσθήρ, οβραιοπούλα γειτόνισσα στη Πόλη.
Εσύ να το κάμεις πάντα τζιέρι μου έχεις το χάρισμα το γράφει το κισμέτ σου
της πρόσταζε. Όταν την μάλωνα γελούσανε τα μάτια της και έλεγε.
Εγώ τα απλώνω λιγάκι παραπάνω. Τ αντέχει η φτιαξιά μου, η στόφα μου,
το κύτταρο μου. Σαν με το πόνο δεν φίλιωσα από μικρή και το΄ χει πείσμα, έχθρα.
Και συνέχιζε με μάτια μισόκλειστα να μου λέει. Για σκέψου αν όλοι το κάναμε κανείς
δεν θα πονούσε.
Την ψυχή της αντίδωρο σε ασημένιο τάσι είχε προσφέρει σε αυτούς που δεν είχαν
θάψει σε μνήμα βαθύ, όλους εκείνους που πρόβαλλαν πάνω στην ύπαρξη τους
σκεπάζοντας τους με κουρέλια σιωπής και ανυπαρξίας. Και τώρα βυθιζόταν στην σιωπή της σιωπής.
Γνωρίζατε πως το αίμα όταν ρέει δεν έχει ήχο παρά μόνο χρώμα και μυρωδιά;
Εγώ δεν το γνώρισα…….


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 16 Στα αγαπημένα: 2


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Συναισθήματα - Εικόνες Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

από παιδί στον ύπνο μου έβλεπα φωτιές - To those in hell who can imagine heaven

monajia 12-10-2009 @ 02:49	υπεροχη γραφει........ ::up.:: ::up.:: ::up.::
Ναταλία... 12-10-2009 @ 03:23	Πάντα υπέροχη η γραφή σου Μαργαρίτα ::yes.:: ::theos.:: ::up.::
Rannia . k 12-10-2009 @ 05:07	Υπέροχο Μαργαρίτα μου!!! Καλό σου απόγευμα και μια όμορφη βδομάδα!!! ::hug.:: ::kiss.:: ::hug.::
romance4love2you 12-10-2009 @ 06:08	Ένα πουλί μ'ορθάνοιχτα φτερά αν και τσακισμένα απ'τα σημάδια πετάω όσο μπορώ τώρα πια μα δεν ξεχνώ να αγαπάω κι αν με πονέσεις ακόμη πιο πολύ αν σκίσεις μου την σάρκα ένα ποτέ σου δεν θα κάμψεις,δεν μπορείς της ψυχής τα ατίθασα τραγούδια Κι αν το αίμα κυλήσει επαέ ω τι δόξα λέφτερε αϊτέ αδέρφι θα γενώ μαζί σου στο τώρα στο μετά και στην ανάμνηση σου ΜΠΡΆΒΟ ΣΟΥ ΜΠΡΑΒΟ ΜΠΡΑΒΟ ΜΠΡΑΒΟ ::hug.:: ::up.:: ::theos.::
artista_k 12-10-2009 @ 07:16	Κρατάω την αγκαλιά και ... τα συναισθήματα που πλημμυρίζουν ::love.::
Simos_Vassilis 12-10-2009 @ 07:40	................................. ::up.:: ::theos.:: ::up.::
AETΟΣ 12-10-2009 @ 09:22	::theos.::
oneiropola 12-10-2009 @ 13:58	::up.:: ::up.:: ::up.::
dodoka 12-10-2009 @ 15:16	Γειά σου Μαργαριτούλα μου ...... καλή εβδομάδα! πολύ όμορφο το αποσπασμα, γεμάτο συναισθήματα!!! ::up.:: ::hug.::
ΚΟΥΦΕΤΟΥΛΑ 13-10-2009 @ 03:14	αλήθεια πόσοι είναι καλοί σαμαρείτες άραγε όταν το χρειάζονται γύρω μας;;;;;; τόσα νοήματα σε μια γλυκιά γραφή!!!!!!!!!!! καλημέρα Μαργαρίτα μου,να' σαι καλά. ::love.:: ::kiss.::
ψιτ-ψιτ 13-10-2009 @ 05:12	καλε τι ειναι τουτο ?
Helene52 13-10-2009 @ 08:51	Γράφεις υπέροχα ..... μακάρι κάποτε να σε φθάσω ..... Σε ευχαριστώ για το πέρασμά σου απ το φτωχικό μου ..... Καλό σου βράδυ ::love.:: ::hug.:: ::kiss.::
adespotoi 13-10-2009 @ 11:34	έτσι είναι Μαργαρίτα, δεν πρέπει να γίνοντε ποιητές για να ξεχωρίζουνε από το κόσμο, αλλά για να σμίγουνε το κόσμο. ::smile.::
kleisto parathyro 13-10-2009 @ 12:17	Γνωρίζατε πως το αίμα όταν ρέει δεν έχει ήχο παρά μόνο χρώμα και μυρωδιά; Εγώ δεν το γνώρισα……. Το νερό ήταν άρωμα στο κορμί της. Αγαπούσε το νερό. Κυριευόταν από το νερό. Αγαπάς τη ροή Καλή μου! Αγαπάς τη Ζωή!!! φιλιά σου ::hug.::
Α.Ε. ΕΠΕ 16-10-2009 @ 00:29	Δεν μου λές κυρά μου, με εικοσιπέντε αισθήσεις ξέρεις πως δεν προσγειώνεσαι αλλά κατεδαφίζεις όλους τους άλλους; κι όχι τίποτα, αλλά μου χεις αναθέσει καθήκον βαρύ να κλείσω τα μάτια μας όταν θα μας εγκαταλείπουν οι αισθήσεις σου... Και πόσο να κρατήσω το σουρωτήρι, που έχασα πια την αφή την όσφρηση και τη γεύση; Πόσο ν' αντέξω ακόμα με αισθήσεις γεωσκώληκα να σε υποψιάζομαι από δω κάτω; Γνωρίζεις πως η έκφραση δεν είναι αίσθηση; Την πάτησες! κι εσύ κι εγώ!!! ::razz2.:: ::love.:: ::hug.::
MARGARITA 16-10-2009 @ 04:59	κυρά είσαι και φαίνεσαι άγευστη...άχρωμη...άοσμη....θα μοιραστώ μαζί σου τις δικές μου...πάρε 13 αισθήσεις....αυξήθηκαν κατά μία λόγω μεγάλου λουστραρισμένου G ::laugh.:: ::razz2.:: ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο