Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Εχουν κάνει τόσα για μας
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130521 Τραγούδια, 269399 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Εχουν κάνει τόσα για μας
 Οσοι έχετε τους γονείς σας, νάστε κοντά τους, πριν είναι αργά.
 

Μέσα στον δρόμο περπάταγα βιαστική μπρος απο χειμωνιάτικες πια βιτρίνες,
ανάμεσα στον κόσμο, άρχιζαν να ξεχωρίζουν κάποιες μικρές, γυρτές φιγούρες,
γίνονταν όλο πιο πολλές και χάνονταν μέσα στα μικρά στενάκια,
πληγωμένοι και σκυμμένοι οι ηλικιωμένοι.

Οι περισσότεροι περνούν απο δίπλα μας μα δεν τους βλέπουμε και δεν μας βλέπουν,
άλλοι μεγάλωσαν πολλά εγγόνια και είδαν και σε πεδιάδες αμέτρητα ψυχούλας χιόνια,
τώρα μόνοι περπατούν σκυμμένοι, οι ηλικιωμένοι.

Οι περισσότεροι φωνή δεν έχουν, μόνο αντέχουν,
μέσα απ'τα δόντια τους λεν κάτσε να φάμε, μα δεν πεινάμε,
βιαζόμαστε να πάμε στις δουλειές μας, στις φαμελιές μας,
και τους ξεχνάμε, έτσι όπως φεύγει το καλοκαίρι και έρχεται αγέρι.

Ελα να πιούμε καφεδάκι,
θα σε πάρω το βραδάκι, και περιμένουν και μόνοι μένουν,
γιατί ξεχνιόμαστε και μπερδευόμαστε με χίλια δύο πριν το αντίο.

Ο χρόνος τους μετρά αντίστροφα,
πότε θα έρθει η ώρα, που σαν την μπόρα,
θα φύγει η ψυχή με την βροχή,
εκείνοι βλέπουν βροχερό τον καιρό και σωπαίνουν
και περιμένουν της καταιγίδας τον λυτρωμό.

Δεν ξεγελάμε πια κανέναν
δεν αγαπάμε, έχουμε μάθει να ξεχνάμε,
να αγνοούμε ότι νομίζουμε ότι δεν έχει να μας προσφέρει πια,
είναι η αρχή μας, δώσαν αγώνες για να στεριόσουμε στα πόδια μας,
ίσως στερήθηκαν μερικοί ακόμη και την αγάπη, την κάναν άκρη για μας.

Μας μεγάλωσαν σαν παιδιά και αργότερα τα εγγόνια,
πληρώναν χρόνια και τώρα κοίταξε που πας,
στην χώρα της αχαριστίας χωρίς αιτία έχεις ξεχάσει να αγαπάς.


Αν δεν αγαπάμε τους γονείς μας είμαι σίγουρη πως δεν μπορούμε να αγαπήσουμε κανέναν....

Φυσικά μιλώ για υγιείς καταστάσεις, εξαιρέσεις υπάρχουν πάντοτε.

Ας προλάβουμε να τους δείξουμε πόσο τους αγαπάμε, ας τους το λέμε, ας μην τους εγκαταλείπουμε ποτέ !!!!!!!!


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 13
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

ελπίζω αρα ζω, με αγάπη, κι η αγάπη ποτέ δεν χάνεται..
 
martin luther
12-10-2009 @ 23:41
Σήμερα διάβασα πριν απο λίγο για την οδός ονείρων, θυμήθηκα τον Χατζηδάκη, που αγαπούσε εκείνη, και έτσι την θυμήθηκα ξάνά, όμως όμορφη πριν αρρωστήσει και έτσι της το αφιερώνω και αυτό όπως και τόσα άλλα, στην μητέρα μου, στον ηρωά μου, την μεγάλη μου αγάπη και ασπίδα, που ζει σε παραμυθένια παλάτια χρόνια τώρα..............την αγαπώ, της το λέω έστω και τώρα, μα τώρα δεν το ακούει.........................
monajia
12-10-2009 @ 23:43
ποσο δικιο εχεις! πραγματι ετσι ειναι..μας μεγαλωνουν και καποια στιγμη τους βαζουμε στην ακρει, χωρις να το καταλαβενουμε....
ιωανναχανιωτακη
12-10-2009 @ 23:49
Αν δεν αγαπάμε τους γονείς μας είμαι σίγουρη πως δεν μπορούμε να αγαπήσουμε κανέναν

ουτε καν τον εαυτο μας......πολυ ομορφες οι σκεψεις σου Αθηνα
ιωανναχανιωτακη
12-10-2009 @ 23:54
δεν θελω να πιστευω οτι δεν μας ακουνε Αθηνα........πιστευω πως τωρα απαλαγμενοι απο τις οποιες ανθρωπινες αδυναμιες μπορουν και "βλεπουν" αυτο που πραγματικα νιωθουμε!!!!!!!!!
oneiropola
13-10-2009 @ 00:17
Αν δεν αγαπάμε τους γονείς μας είμαι σίγουρη πως δεν μπορούμε να αγαπήσουμε κανέναν....

Φυσικά μιλώ για υγιείς καταστάσεις, εξαιρέσεις υπάρχουν πάντοτε.

Ας προλάβουμε να τους δείξουμε πόσο τους αγαπάμε, ας τους το λέμε, ας μην τους εγκαταλείπουμε ποτέ !!!!!!!!

Μαζι σου Αθηνουλα μου ::hug.:: ::up.:: ::hug.:: Ας προλάβουμε να τους δείξουμε πόσο τους αγαπάμε, ας τους το λέμε, ας μην τους εγκαταλείπουμε ποτέ !!!!!!!!
akolouthos
13-10-2009 @ 00:29
Πες τα Αθηνά.............
Χρήστος Γιουσμαδόπουλος
13-10-2009 @ 00:49
Το ακούει Αθηνά μου... Και ακούει και βλέπει πολλά περισσότερα από όσα θα τις έλεγες ή θα τις έδειχνες πριν... Πολύ καλημέρα! Να 'σαι καλά!
Simos_Vassilis
13-10-2009 @ 02:45
Ο χρόνος τους μετρά αντίστροφα,
πότε θα έρθει η ώρα, που σαν την μπόρα,
θα φύγει η ψυχή με την βροχή,
εκείνοι βλέπουν βροχερό τον καιρό και σωπαίνουν
και περιμένουν της καταιγίδας τον λυτρωμό.
......................................................... ::theos.:: ::theos.::
Ναταλία...
13-10-2009 @ 03:39
Δεν ξεγελάμε πια κανέναν
δεν αγαπάμε, έχουμε μάθει να ξεχνάμε,
να αγνοούμε ότι νομίζουμε ότι δεν έχει να μας προσφέρει πια,
είναι η αρχή μας, δώσαν αγώνες για να στεριόσουμε στα πόδια μας,
ίσως στερήθηκαν μερικοί ακόμη και την αγάπη, την κάναν άκρη για μας.

Πολύ σωστά τα είπες μπράβο και πάλι μπράβο σου ::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
adespotoi
13-10-2009 @ 03:47
πάντα μας προσφέρουν, όπου και να είναι το αίμα και το δάκρυ
τους, χωρίς να ζητήσουνε τίποτα, ας είμαστε ανθρώπινοι για
να μη τους λυπούμαι, αν μας λείπουνε. ::angel.:: ::angel.:: ::theos.::
efrosiba
13-10-2009 @ 05:30
Ετσι είναι... ::yes.::
ΑΧΩΝΕΥΤΟΣ
13-10-2009 @ 10:22
τωρα το διαβασα ρε..κοιτα να δεις...τελικα αυτοι οι υπολογιστες δεν ειναι και τοσο αναίσθητοι...εκτός από ηλεκρισμό μεταφερουν και συναισθηματα...τι να πω και δεν μπορω να το εξηγησω...


::theos.::
CHЯISTOS P
13-10-2009 @ 10:28
Απόλυτα σωστή ! ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο