| |
| | Του Θανάτου…(για τον Ανέστη… που έφυγε νωρίς) |  | | | Μια προσευχή στους θεούς …για τον Aνέστη σύντροφοι... που μας άφησε πολύ νωρίς δυο μέρες πριν από όλους σας ζητώ.Τότε ...13-10-2006 | | |
Μου έπιασες το χέρι, το βλέμμα σκοτεινό είχες…
ήξερες μα μου δίνες ελπίδες _ πως;
Το σκέφτομαι, δεν ξέρω.
Έξω στον θάλαμο, ιδέες τρέλας σκάνε μαζί με το
δάκρυ μου στο μωσαϊκό.
Τι περιμένω , εδώ να , τι;
Το θάνατο σου;
Ούτε μια ελπίδα , ούτε μια, και
έλεγες…για μένα ο Θεός πια ,γνωρίζει Αυτός,
τον πόνο θα μου πάρει… μη λυπάσαι.
Δεν κατάλαβα που έβρισκες το κουράγιο να
απλώνεις το χέρι, να χαιρετάς σαν πάντα
συγγενείς και φίλους ¨το στερνό αντίο ¨.
Ξέρω! Πως το ΄ξερες… τώρα ξέρω.
Ανέστη…23 Μαγιών αγόρι…τέσσερα
χρόνια βολόδερνες από θάλαμο σε θάλαμο
…Όφεμπαχ – Αθήνα – Σαλονίκη … (γιατί ;;;)
τον ερωτά σου βίωνες πλατωνικά στα μάτια
νοσοκόμων ( μόνο στη σκέψη , γκρεμίζομαι),
μας το έλεγες.
Σταυρό στο λαιμό καλέ μου έχω ... δικό σου ,
θυμάσαι; Καλοκαιρινό δείλη ήταν όταν μου
το ΄δινες , ένα χρόνο πριν … Σαράντα μέρες
θα το φορώ και ύστερα , ίσως ποτέ .
Να σε χαιρετίσω … τόλμησα …έξω
από την πόρτα τη λευκή κοκάλωσε το χέρι…Θεέ μου…
κάτω από τη μάσκα πονάω έλεγες και ήσουν μόνος
να μη σε ακούσουμε, τόσο περήφανος.
Θα κάνω την καρδιά μου πέτρα, το πιο φρικτό χαμόγελο
μου ντύθηκα και σου όρμηξα … θα τα πούμε αύριο Ανέστη μου ,
12 το βράδυ σου πα το αντίο…στις 5 με αποχαιρέτησες εσύ…
Στο σπίτι με τα μάτια στυλωμένα στο κενό , το ακουστικό
κολλημένο στο αφτί δεν άκουγα, μόνο εικόνα δική σου έκτιζα
ντυμένο στα λευκά …
Ανέστη μου , θεός δεν ξέρω αν υπάρχει , εσύ καλύτερα το ξέρεις τώρα .
Μα όταν σου ΄ριχνα το χώμα τρεις φορές ,τρεις σκέφτηκα
παράδεισος σου αξίζει…
Ανάμεσα στα αναφιλητά μου χτες το βράδυ
_για να πιαστώ από κάπου ,και πριν μαλώσω του θεού, τι
είναι ο άνθρωπος _
ΕΛΕΥΘΕΡΩΘΗΚΕΣ απ΄ το φθαρτό σου είπα.
ΑΝΤΊΟ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 12
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Στο φως και το σκότος, η Αθωότητα μου είναι η πιο πρόστυχη…FRACTALS... | | | |
|
FRACTALS
13-10-2009 @ 08:55 | Πέρασαν τρία χρόνια ,μα δεν σε ξεχνώ …Ανέστη μου!
Μια προσευχή ….
| | monajia
13-10-2009 @ 08:58 | δεν ξερω τη να πω.νανε καλα εκει που πηγε.. | | Simos_Vassilis
13-10-2009 @ 09:09 | ........................................... ::theos.:: | | Helene52
13-10-2009 @ 09:28 | ........................ ::cry.:: ::hug.:: ::hug.:: | | Α.Ε. ΕΠΕ
13-10-2009 @ 09:43 | Εύχομαι να υπάρχει ο Παράδεισος που η προοπτική του έδωσε στον Ανέστη το κουράγιο ν' αντέξει τον πόνο.
Τόσο πόνο, σ' ένα τόσο μικρό παιδί...
Κι εσύ...
ν' αντέχεις...
Κοντά σου νιώθω... | | MARGARITA
13-10-2009 @ 10:04 | ............................ | | oneiropola
13-10-2009 @ 10:37 | ...................... ::sad.:: ::theos.:: | | hahis1
13-10-2009 @ 12:47 | fevgoun polloi anapantexa dysthxosna to thymasai panta. | | Xωρολάτρης
13-10-2009 @ 13:04 | Δεν υπάρχουν λόγια...Δεν υπάρχουν..Μακάρι να είναι καλά εκεί που είναι τώρα και να χει βρει το ονομά σου για ζωή.. | | Κακτίνα
13-10-2009 @ 21:54 | κοντά σου, γλυκιά μου | | Ναταλία...
14-10-2009 @ 02:11 | Δεν κατάλαβα που έβρισκες το κουράγιο να
απλώνεις το χέρι, να χαιρετάς σαν πάντα
συγγενείς και φίλους ¨το στερνό αντίο ¨.
Ξέρω! Πως το ΄ξερες… τώρα ξέρω.
Το πέρασα αυτό το στάδιο και σε νιώθω το μόνο που θα σου πω μέχρι που τους θυμόμαστε αυτούς που φεύγουν δεν πεθένουν ποτέ .
Να ζείς να το θυμάσαι | | artista_k
14-10-2009 @ 10:12 | ..................................... να είναι καλά όπου κι αν είναι.............. | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
