Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Λησμονιά
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130619 Τραγούδια, 269439 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Λησμονιά
 
Ήταν πολύ πλούσιος
Όταν πέθανε του έγινε μια περίλαμπρη κηδεία.

Μες στη δαψιλώς στολισμένη εκκλησία
Εκφωνήθηκαν υμνητικοί για τη ζωή του λόγοι.

Ο κόσμος απέξω
Είχε πλημμυρίσει σαν μελίσσι τους γύρω δρόμους.

Τα στεφάνια πάμπολλα
Με τις μενεξεδένιες τους κορδέλες π’ ανέμιζαν.

Τ’ άλογα καμαρωτά
Έσερναν το τετράτροχο αμάξι
Με το στιλπνό εβένινό του φέρετρο απάνω.

Ο τάφος περίτεχνος
Καμωμένος από ξακουστούς μαρμαρογλύπτες
Με το καλύτερο λευκό μάρμαρο.

Τώρα όμως
Στον πέτρινο πύργο που κατοικούσε
Φωλιάζουν τεράστιες κατάμαυρες νυχτερίδες.

Κανείς πια δεν τον θυμάται.

Η λησμονιά λοιπόν είναι σαν τη σκουριά
Που εναποθέτει σιγά-σιγά
Ο αδυσώπητος χρόνος πάνω στο φθαρτό μέταλλο.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ματαιότης ματαιοτήτων τα πάντα ματαιότης
 
Γιάννης Ποταμιάνος
14-10-2009 @ 00:19
Η λησμονιά λοιπόν είναι σαν τη σκουριά
Που εναποθέτει σιγά-σιγά
Ο αδυσώπητος χρόνος πάνω στο φθαρτό μέταλλο.

Περιγραφικότατο
με το μήνυμα της ματαιότητας

Πολύ ωραίο Ισίδωρε

::yes.:: ::yes.::
Simos_Vassilis
14-10-2009 @ 01:16
Κανείς πια δεν τον θυμάται.

Η λησμονιά λοιπόν είναι σαν τη σκουριά
Που εναποθέτει σιγά-σιγά
Ο αδυσώπητος χρόνος πάνω στο φθαρτό μέταλλο.
................................................................................
monajia
14-10-2009 @ 01:51
πολυ ωραιο.......και σοφο...... ::up.:: ::up.:: ::up.::
Ναταλία...
14-10-2009 @ 03:00
Η λησμονιά λοιπόν είναι σαν τη σκουριά
Που εναποθέτει σιγά-σιγά
Ο αδυσώπητος χρόνος πάνω στο φθαρτό μέταλλο.

Σοφό ::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
sofiagera
14-10-2009 @ 05:34
"Aν ο σπουδαιότερος άνθρωπος του κόσμου ερχόταν στη γη μια βδομάδα μετά το θάνατό του δε θα έβρισκε να καλύψει ούτε μια θέση κηπουρού"Β.Β
idroxoos
14-10-2009 @ 06:15
Η λησμονιά λοιπόν είναι σαν τη σκουριά
Που εναποθέτει σιγά-σιγά
Ο αδυσώπητος χρόνος πάνω στο φθαρτό μέταλλο.

::wink.:: ::yes.:: ::yes.::
Χρήστος Γιουσμαδόπουλος
14-10-2009 @ 06:30
Η λησμονιά λοιπόν είναι σαν τη σκουριά
Που εναποθέτει σιγά-σιγά
Ο αδυσώπητος χρόνος πάνω στο φθαρτό μέταλλο.

Αληθινό και πολύ καλό!

Την καλησπέρα μου!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο