ΜΝΗΜΩΝ
14-10-2009 @ 07:39 | Μέθη ο στίχος σου βαθειά
στίχος με αρμονία
στο είδωλό μας μια γροθιά
δίχως οργής μανία......
Μαρία μόλις περιέγραψες με τον καλύτερο τρόπο συνηθισμένες ρήξεις στις προσωπικές σχέσεις που πληγώνουν βαθειά....
Μπράβο σου είναι υπέροχο..... | |
sofiagera
14-10-2009 @ 07:43 | Έφυγες νύχτα μ' ένα άδειο παρελθόν
Για να προλάβεις τη ζωή πριν ξημερώσει
Έγραψες πάνω στο κουδούνι σου "ΑΠΩΝ"
Κι αυτή η λέξη έμελλε να με στοιχειώσει ::up.:: ::up.:: ::up.::
ΥΠΕΡΟΧΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! | |
ΚατεριναΘεωνα
14-10-2009 @ 07:45 | ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ
ΑΥΤΗ Η ΛΕΞΗ ΑΠΩΝ ΜΟΝΟ ΔΕΝ Μ ΑΡΕΣΕΙ ΔΕΝ ΔΕΝΕΙ ΜΕ ΤΙΣ
ΥΠΟΛΟΙΠΕΣ...........ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΟΥ ΑΠΟΨΗ ΕΤΣΙ?
::up.:: ::up.::
ΤΗΝ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΜΟΥ | |
Μαρία Χ.
14-10-2009 @ 07:46 | Στίχοι: Μάνος Λοΐζος
Μουσική: Μάνος Λοΐζος
Πρώτη εκτέλεση: Χαρούλα Αλεξίου
Ποιος το ξέρει, ποιος το ξέρει
Που γυρνάς τη νύχτα αυτή
Ποιος καημός και ποιο νυχτέρι
Σου ματώνουν την ψυχή
Σβήνουν τ' άστρα ένα ένα
Κι όσα σου 'χα ειπωμένα
Γίναν δάκρυα παγωμένα,
γίνανε σιωπή
Κρύβει η νύχτα το φεγγάρι
Κι ούτε φως, ούτε λυχνάρι
Να μας βγάλει απ' το ψέμα
κι από τη ντροπή
Ποιος βοριάς την πόρτα ανοίγει
Και για σενανε ρωτά
Τούτη η νύχτα πως θα φύγει
δίχως φως, χωρίς φωτιά
Σβήνουν τ' άστρα ένα ένα
Κι όσα σου 'χα ειπωμένα
Γίναν δάκρυα παγωμένα,
γίνανε σιωπή
Κρύβει η νύχτα το φεγγάρι
Κι ούτε φως, ούτε λυχνάρι
Να μας βγάλει απ' το ψέμα
κι από τη ντροπή
| |
akolouthos
14-10-2009 @ 07:58 | Έφυγες νύχτα μ' ένα άδειο παρελθόν
Για να προλάβεις τη ζωή πριν ξημερώσει
Έγραψες πάνω στο κουδούνι σου "ΑΠΩΝ"
Κι αυτή η λέξη έμελλε να με στοιχειώσει...
Πααααααααρα πολύ καλο | |
oneiropola
14-10-2009 @ 08:13 | Έφυγες νύχτα στη σκιά του φεγγαριού
Την ώρα πού 'διναν τ' αστέρια συναυλία
Είχες στα μάτια το σκοτάδι τ' ουρανού
Στα δυο σου χείλη μια πικρή αμφιβολία...
::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
Γιάννης Ποταμιάνος
14-10-2009 @ 09:22 | Έφυγες νύχτα στα σοκάκια τα γνωστά
Η μεθυσμένη σου αγρύπνια σε πονούσε
Πήρες μαζί σου τη θλιμμένη μοναξιά
Καμμιά γυναίκα να σε νιώσει δεν μπορούσε...
Έχεις γράψει πολύ όμορφο ποίημα
συγχαρητήρια Μαρία
::yes.:: ::theos.:: ::yes.:: | |
χρηστος καραμανος
14-10-2009 @ 09:50 | Έφυγες νύχτα μ' ένα άδειο παρελθόν
Για να προλάβεις τη ζωή πριν ξημερώσει
Έγραψες πάνω στο κουδούνι σου "ΑΠΩΝ"
Κι αυτή η λέξη έμελλε να με στοιχειώσει!!!
ΜΠΡΑΒΟ ΜΑΡΙΑ!!! ::love.:: ::love.:: ::love.:: | |
smaragdenia
14-10-2009 @ 10:07 | Έφυγες νύχτα στα σοκάκια τα γνωστά
Η μεθυσμένη σου αγρύπνια σε πονούσε
Πήρες μαζί σου τη θλιμμένη μοναξιά
Καμμιά γυναίκα να σε νιώσει δεν μπορούσε...
υπεροχοι στιχοι!!!!!!!!!!!!!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
swordfish
14-10-2009 @ 10:12 | Πολύ καλό Μαράκι!!! ::up.:: ::up.:: ::kiss.:: | |
morrissey
14-10-2009 @ 10:13 | Όμορφο, αληθινό, καθημερινό αλλά όχι συνηθισμένο. Την καλησπέρα μου. | |
yiannistellidis
14-10-2009 @ 10:27 | Έφυγες νύχτα μ' ένα άδειο παρελθόν
Για να προλάβεις τη ζωή πριν ξημερώσει
Έγραψες πάνω στο κουδούνι σου "ΑΠΩΝ"
Κι αυτή η λέξη έμελλε να με στοιχειώσει...
::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
La Petite
14-10-2009 @ 11:14 | Έφυγες νύχτα με τα χέρια αδειανά
Στο μέτωπό σου.. χαρακιές από μαχαίρι
Σε κάθε βήμα σου με σκότωνες αργά
Εσύ που κάποτε μου φίλησες το χέρι...
Έφυγες νύχτα μ' ένα άδειο παρελθόν
Για να προλάβεις τη ζωή πριν ξημερώσει
Έγραψες πάνω στο κουδούνι σου "ΑΠΩΝ"
Κι αυτή η λέξη έμελλε να με στοιχειώσει...
::theos.:: ::theos.:: ::theos. //
Μαράκι βρήκες τους στίχους από το σβήνουν τ' άστρα ένα ένα... γιες!!!! Για κοίτα μήπως μου το αντιγράψεις κιόλας σε κανένα σιντάκι ή φλασάκι... | |
A night to Remember
14-10-2009 @ 11:37 | Είναι πανέμορφο. Μοιάζει σα να είναι γραμμένο για κάποιον που ξέρω...
::kiss.:: | |
Μαρία Χ.
14-10-2009 @ 12:32 | Ουλαλούμ...
Στίχοι: Γιάννης Σκαρίμπας
Μουσική: Νικόλας Άσιμος
Πρώτη εκτέλεση: Νικόλας Άσιμος
Άλλες ερμηνείες: Βασίλης Παπακωνσταντίνου
'Ήταν σα να σε πρόσμενα κυρά,
απόψε που δεν έπνεε όξω ανάσα,
κι έλεγα: Θα 'ρθει απόψε απ' τα νερά, κι από τα δάσα!
Θα 'ρθει αφού φλετράει μου η ψυχή
αφού σπαρά το μάτι μου σαν ψάρι,
και θα μυρίζει φώτα [ήλιο] και βροχή το νιο φεγγάρι!...
Και να, το κάθισμά σου συγυρνώ,
στολνώ την κάμαρά μου αγριομέντα,
και να μαζί σου κιόλας αρχινώ, χρυσή, κουβέντα.
Πως να... θα μείνει ο κόσμος με το "μπα"
που μ' έλεγε τρελόν, πως είχες γίνει καπνός
και - τάχας - σύγνεφα θαμπά, προς τη σελήνη...
Νύχτωσε και δεν φάνηκες εσύ...
Κίνησα να σε βρω στο δρόμο - ωϊμένα! -
μα σκόνταφτες (όπου εσκόνταφτα), χρυσή, κι εσύ με μένα!...
Τόσο πολύ μ' αγάπησες, κυρά,
που άκουγα διπλά τα βήματα μου!
πάταγα γω - στραβός - μες στα νερά; κι εσύ κοντά μου!...
--------------------------------------------------------------------------------
Καληνύχτα... | |
monajia
14-10-2009 @ 12:42 | υπεροχο.....υποκλινομε.......
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
ΚΟΥΦΕΤΟΥΛΑ
14-10-2009 @ 12:49 | έγραψες πάνω στο κουδούνι σου ΑΠΩΝ
κι αυτή η λέξη έμελλε να με στοιχειώσει
άγγιγμα..........
καλό βράδι ::hug.:: ::kiss.:: | |
isidora
14-10-2009 @ 14:32 | Πραγματικά εξαίρετο | |
CHЯISTOS P
15-10-2009 @ 00:32 | Ο διαβάτης
Στίχοι: Κώστας Κοφινιώτης
Μουσική: Σταύρος Τζουανάκος
Πρώτη εκτέλεση: Σταύρος Τζουανάκος
Αυτό το βράδυ το σκοτεινό
είμαι μονάχος και σε ζητώ
πού να γυρίζεις πού να γλεντάς
με ποιόν τα πίνεις και με ξεχνάς.
Με πνίγει απόψε η ερημιά
και παίρνω σβάρνα τα καπηλιά
τρέχω στους δρόμους εδώ και 'κει
κανείς δεν ξέρει που να 'σαι εσυ.
Ένας διαβάτης είμαι και 'γώ
χωρις να ξέρω για που τραβώ
χωρις ελπίδα μες τη καρδιά
ψάχνω για να βρω παρηγοριά.
| |
martin luther
15-10-2009 @ 02:48 | Απών, ποιός Απών, εγώ εδώ τους βλέπω Μαρία, δίπλα σου!!!! εδώ είμαστε όλοι και έχουμε δηλώσει και το παρών!!!! | |
 |
