Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131305 Τραγούδια, 269580 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Παλιά βιβλία του πατέρα
 
Έχω ανέβει πολλά σκαλοπάτια
-κι ακόμα περισσότερα έχω κατέβει-
μα κανένα δεν με στήριξε πιο πολύ
από κείνο το πρώτο ράφι
της παλιάς βιβλιοθήκης του πατέρα
φορτωμένη με τα ετερόκλητα βιβλία.
Έτριζε από το βάρος μου
καθώς πατούσα επάνω
για να φτάσω τα ψηλότερα ράφια.
Ξηλωμένες οι ράχες αρκετών
μερικά όμως άκοπα ακόμα,
θυμάμαι με πόση προσοχή
κρατούσα το μαχαίρι της κουζίνας,
πάντα κάπου ξέφευγε
κι έψαχνα να βρω σεϊλοτέιπ.
Άλλα ίσως με εκδικούνταν
κόβοντας το δάχτυλό μου με μια σελίδα τους,
πιο πολύ στεναχωριόμουν για το αίμα
που λέρωνε εκεί την άκρη.
Παράδοξα τα γράμματά τους
με τις περισπωμένες και τα πνεύματα
και τη γλώσσα που δύσκολα καταλάβαινα
μου άρεσε και με μάγευε ωστόσο
Παλιά βιβλία του πατέρα
λέξη τη λέξη μου σταλάξατε τη γνώση
μου ανοίξατε ορίζοντες απρόσιτους πιο πριν
πολύ φοβάμαι όμως ότι πρώιμα συνέβη
παλιά βιβλία του πατέρα
λεπτό το λεπτό που μου κλέβατε το χρόνο...






 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 19
      Στα αγαπημένα: 5
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Έρωτας είναι να είσαι ευτυχισμένος με κάποιον, αγάπη να είσαι δυστυχισμένος χωρίς αυτόν
 
monajia
15-10-2009 @ 02:45
ομορφο.......... ::up.:: ::up.:: ::up.::
Α.Ε. ΕΠΕ
15-10-2009 @ 03:16
Με συγκίνησε ιδιαίτερα.
Μου ξύπνησε πολύ παλιές μνήμες, γύρω στα έξι μου, το πρώτο ανάγνωσμα, εκεί κρυφά στο σαλόνι στη βιβλιοθήκη του, "οι τελευταίες ημέρες καταδίκου" και ...πολύ φοβάμαι όμως ότι πρώιμα συνέβη...
Νά 'σαι καλά
Ζήνωνας
15-10-2009 @ 04:21
Καλησπέρα Δημήτρη.

Υπέροχο, αληθινό και πολύ νοσταλγικό! Βουτιά στις αναμνήσεις.

Να 'σαι πάντα καλά! Καλό μεσημέρι και ο Θεός μαζί σου!
poetryf
15-10-2009 @ 05:24
Είναι τόσο γεμάτο νοσταλγία, όσο γεμάτο παράπονο γλυκό
που λέω να το βάλω στ'αγαπημένα!
Μπράβο Δημήτρη!
Ελένη Σ.
15-10-2009 @ 05:25
Συγκινείς Δημήτρη μου. Τα αποτυπώματα που άφησε το αίμα, είναι πιο πολύ στην ψυχή και στο μυαλό σου, παρά στις άκρες των βιβλίων του πατέρα σου! Και πόσο όμορφα θα συνεχίσουν να στολίζουν και να στηρίζουν τη ζωή σου…ακόμα κι’ αν πρώιμα χαράχτηκαν σε μιας σελίδας άκρη! Βαθιά ομορφιά στα λόγια σου, μα πιο βαθιά στα συναισθήματά σου!
iokasth
15-10-2009 @ 05:39
Me την Ελένη Σ.!
Ο,τι καλύτερο Ιππαρχε.!!!!
ΝεφΕλλη
ΔΡΑΚΟΥ ΛΟΓΙΑ
15-10-2009 @ 06:33
ΠΟΣΟ ΠΡΩΙΜΑ Κ ΕΜΕΝΑ, ΜΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΞΙΛΑΡΙ, ΚΛΕΜΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ.
ΟΧΙ, ΜΟΝΟ ΤΙ ΜΑΣ ΘΥΜΗΣΕΣ ΑΛΛΑ ΠΟΣΟ ΜΟΝΑΔΙΚΑ ΟΜΟΡΦΑ ΤΟ ΕΚΑΝΕΣ.
ΚΑΛΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΙΠΠΑΡΧΕ…
Ιχνηλάτης
15-10-2009 @ 06:51
Το γεγονός οτι τα βιβλία είναι του πατέρα, είναι το κλειδί που οδηγεί στα βαθύτερα συναισθηματα!
Προσωπικά αντικείμενα του πατέρα, μάλλον απογορευμένα, για το πρωίμο ορίμασμα του παιδιού που ψάχνει στην σοφίτα.
Το παιδί πρέπει να μείνει στα παιχνίδια. Παιδί για τον πατέρα!
Αλλά η ζωή μεγαλώνει κάθε μέρα τα φτερά της ανεξαρτησίας.
Και η περιέργεια τα θρέφει.
Και το παιδί προσπαθεί να γίνει ο "πατέρας". Ο μεγάλος άντρας και να βγεί με το κεφάλι ψηλά και γεμάτο.
Όλ` αυτά ξεδιπλώνονται με νοσταλγία και γυρίσματα του νού!
swordfish
15-10-2009 @ 07:05
΄Ολοι λίγο ή πολύ περάσαμε από ένα τέτοιο στάδιο Δημήτρη...μας το θύμησες!!! Καλό σου απόγευμα!! ::smile.::
ΚατεριναΘεωνα
15-10-2009 @ 07:11
::up.:: ::up.:: ::up.::
Ιππαρχος
15-10-2009 @ 07:27
Ευχαριστώ για το πέρασμά σας.
Είναι βιβλία που αντί να τα διαλέξω εγώ, κατά κάποιον τρόπο με διάλεξαν εκείνα να τα διαβάσω. Ετερόκλητα βιβλία κάθε είδους, κλασσικοί Έλληνες και ξένοι, ταξιδιωτικά, επιστημονικά και παραψυχολογίας, ποιήματα, εγκυκλοπαίδιες, που άγνωστο πώς είχαν αγοραστεί και αμφιβάλλω αν τα πιο πολλά είχαν ποτέ διαβαστεί..
Μακάρι να μπορούσα να τα διαβάσω και πάλι για πρώτη φορά!
romance4love2you
15-10-2009 @ 09:04
Νά'ταν το '81 πίσω να γυρίσει,εκεί πριν κλείσουν για Χριστούγεννα τα σχολεία και στην ανάπαυλα σκοτώσουν την γλώσσα και μαζί αρχαίο πνεύμα αθάνατο σε μυθικά βιβλία...
Υπέροχος με δίψα και νοσταλγία σε μία μοναδική στιγμή,υποκλίνομαι... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ramonatz
15-10-2009 @ 09:57
::yes.:: ::theos.:: ::yes.::
**Ηώς**
15-10-2009 @ 10:14
Άλλα ίσως με εκδικούνταν
κόβοντας το δάχτυλό μου με μια σελίδα τους,
πιο πολύ στεναχωριόμουν για το αίμα
που λέρωνε εκεί την άκρη. ::hug.:: ::theos.:: ::theos.::
STARI1972
15-10-2009 @ 10:30
τα σεβη μου για το υπεροχο δημιουργημα σας
::theos.:: ::theos.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
15-10-2009 @ 13:00
παλιά βιβλία του πατέρα
λεπτό το λεπτό που μου κλέβατε το χρόνο...!!!!!!!!!!!!!

αν μου επιτρεπεις
...........και μου δινατε ζωη......

ΣΠΟΥΔΑΙΟ......................
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Αγνή
15-10-2009 @ 23:15
δεν στον έκλεβαν, στον χάριζαν!!!!!
Μπράβο Δημήτρη, χίλια μπράβο!!!!
οι σταγόνες στο κιτρινωπό χαρτί!!!
....
α βρε Ίππαρχε!!!!!!
Χρήστος Γιουσμαδόπουλος
11-11-2009 @ 05:00
Όμορφο και έξυπνο! Την καλησπέρα μου!
χρηστος καραμανος
16-11-2009 @ 10:08
Παλιά βιβλία του πατέρα
λέξη τη λέξη μου σταλάξατε τη γνώση
μου ανοίξατε ορίζοντες απρόσιτους πιο πριν
πολύ φοβάμαι όμως ότι πρώιμα συνέβη
παλιά βιβλία του πατέρα
λεπτό το λεπτό που μου κλέβατε το χρόνο...
Όμορφο

::up.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο