Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Πολύχρωμος Τσόμσκι
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130585 Τραγούδια, 269415 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Πολύχρωμος Τσόμσκι
 Καλημέρα στιχοπούλια...Τσόμσκι είναι το όνομα του ξένου σώματος εντός μου..μια που ήταν Αμερικάνικης προέλευσης είπα να του δώσω όνομα αντικαθεστωτικού...φιλιά σας
 
[I]Οκτώβρης 16 2001 ημέρα Δευτέρα - Οκτώβρης 16 2009 ημέρα Παρασκευή

Ο Τσόμσκι έχει γενέθλια σήμερα 16 Οκτώβρη, γίνεται 8 χρόνων. Όταν είπα
θα κάνω πάρτι, είπε με ύφος «τι πάρτι ρε μάννα έτσι το λέγανε στην εποχή σου»
ναι! στην εποχή της νόνας μου σουαρέ και στην εποχή της μάνας μου γιορτή,
τώρα πως το λένε ρώτησα. Πάμε για χαβαλέ με ποτάκι και τα σχετικά απάντησε
και μου έκλεισε το μάτι. Σταθερή και αμετακίνητη στα θέλω μου άρχισα
να οργανώνω ποιους θα καλέσω, αν θα μείνουμε σπίτι ή θα βγούμε έξω.
Οι νονοί του δεν θα έρχονταν μια και καθημερινά φυτεύουν πολλούς Τσόμσκι
μα έπρεπε αν μη τι άλλο να τους θυμίσω τα γενέθλια του βαφτισιμιού και πόσο πολύ
τον πρόσεχα. Όλα όπως μου είπαν τα έκανα. Δίαιτα χαμηλά λιπαρά, σαλάτες φρουτάκια
και ψαράκι. Εκεί που με παίδευε ήταν με το τυρί. «Τυρί είναι αυτό ρε μάνα ή διαφάνεια πλαστική;»
Μόλις έλεγε την λέξη διαφάνεια κλεινόμουν στο μέσα μου.
Θυμόμουν μια διαφάνεια, διάφανη,. που έγραψα και την έδωσα να προβληθεί
μόνο για τα μάτια του «με άφησες να σε αφομοιώσω εντός μου – ψυχή - αίσθηση-»
ε! αυτή την διαφάνεια την ακύρωσε δίγραμμα και έγραψε επάνω «άσχημος δρόμος»
υπονοώντας «κτήση- κατάκτηση». Ωχ! είπα δρόμος και παθαίνω κάτι τι σαν πάω
σ αυτόν τον δρόμο που γεννήθηκα. Νομίζω πως με καταπίνει. Που μείναμε λοιπόν;
Α! στο πόσο τον φροντίζω. Και το κολύμπι του στη πισίνα μισή ωρίτσα και το περπάτημα
του αγκαλιά μου άλλη μισή και ποδήλατο. Κανονικό με ταχύτητες
το καλοκαίρι και στατικό το χειμώνα γιατί το χιόνι φθάνει ένα μέτρο. Είπα χιόνι
και θυμήθηκα τι έγραψα ένα Δεκέμβρη με το χιόνι ένα μέτρο. Οι νονοί του είναι τρεις,
ένας ο μεγαλύτερος τον αγαπάει ή σωστότερα τον πονάει. Ο δεύτερος νεώτερος νονός
ο Τσόμσκι ούτε που θέλει να τον δει αν και του λέω ότι τον γρασάρισε πιο καλά, τον λάδωσε ήθελα να πω.
Ο τρίτος ο νεώτερος νονός ο Τσόμσκι τον αγαπάει πάρα πολύ αλλά εκείνος
τον αγνοεί χαμογελώντας. Λοιπόν πρέπει να κάνω μια λίστα με απαγορευμένες λέξεις όπως αγάπη,
χιόνι, δρόμος, ανοχή, αντοχή, γνώση, σοφία ή σοφία και γνώση ήταν, θα θυμηθώ.
Α! και ποδήλατο. Ναι, ναι ποδήλατο. Πέρσι στις 15 Ιούνη εκεί που έλεγα όλα καλά, έμαθα
για το ξεπούλημα. Το κινητό μου κτύπαγε δαιμονισμένα αλλά εγώ δεν ήθελα να απαντήσω
γιατί όταν έχεις θυμό δεν ωφελεί. Οποιοσδήποτε μπορεί να θυμώσει-αυτό είναι εύκολο.
Αλλά το να βγάλεις το θυμό σου στο σωστό άτομο, στο σωστό βαθμό, τη σωστή στιγμή,
για το σωστό λόγο και με σωστό τρόπο- αυτό δεν είναι εύκολο από το τηλέφωνο
το γαμημένο. Πήρα λοιπόν ένα μήνυμα για τη γνώση της σοφίας ή της σοφία
της γνώσης έλεγε, για ανοχή και αντοχή επιλεκτική και άλλα τέτοια. Κτύπησα κόκκινο.
Πήρα το ποδήλατο μου και βγήκα στο δρόμο μου που έτρεξα την ζωή μου και που τώρα
με κατάπινε και με δάκρυα άρχισα την διαδρομή προς βουνό μεριά. Όταν είδα το σκύλο
ήταν αργά. Για να μην τον πληγώσω το έριξα πάνω στο πεζοδρόμιο. Έσκισα το γόνατο μου.
Τέσσερα τα ράμματα και δυο βδομάδες αλλαγές. Τότε είπα πως δεν θα ανεβώ ξανά στο ποδήλατο κλαίγοντας.
Ξέφυγα όμως ρε γαμώτο αυτή η έξυπνη καρδιά μου παρασύρθηκε ξανά. Είναι γιατί μπορεί να δει τα αληθινά,
η ουσία δεν είναι ορατή με γυμνό μάτι. Λοιπόν το αποφάσισα. Θα κάνω το πάρτι έξω. Θα αρχίσω σε ένα ταβερνάκι
τον Ιανό (ξέρεις αυτόν που έχει δύο πρόσωπα)δίπλα στο ποτάμι στα Τρίκαλα, μετά θα τον πάω για ποτό
σε κανένα μπαράκι στα Μανάβικα και μετά σε ρεμπετάδικο να χορέψει ζεϊμπέκικο χορό της ψυχής, της ανάτασης
και του πόνου. Όχι της λήθης και της επιλεκτικής μνήμης. Εκείνη την μέρα όλα
θα του τα επιτρέψω. Α! και παγωτό τρεις μπάλες, σοκολάτα. Μη, μην τολμήσετε
να πείτε τίποτα. Για το παγωτό πείτε ότι θέλετε, για την γεύση σοκολάτα είναι το μη,
μια και αρκετοί το συνδυάζουν με «στέρηση» ξέρεις τώρα (εδώ σας κλείνω το μάτι)
λοιπόν θα του τα επιτρέψω όλα γιατί το αξίζει.
Γιατί η γέννηση του με έκανε να αισθανθώ ξανά με τις αισθήσεις τις άλλες και όχι
με του μυαλού και του κορμιού. Τι δεν ξέρετε ποιες είναι αυτές οι αισθήσεις;
Του ερωτισμού. Του ερωτισμού ψυχή-αίσθηση. Κάτι σαν να κρατάς αγκαλιά το εγγόνι σου
στο δρόμο και να περπατάς γεμάτος. Κάτι σαν να ρουφάς ηδονή από μια ματιά.
Κάτι σαν να χαίρεσαι την συντροφιά κάποιου και να σου φθάνει. Να μην θέλεις τίποτα άλλο
από αυτόν. Ναι! Ναι! εύχομαι να το νοιώσετε και να μην μετανιώσετε
και ας σας ακυρώσουν….

Φιλιά ακριβά Τσόμσκι μου

Σ΄ αγαπάω….διεψευσε τους.....άκου έχεις άλλα δύο χρόνια ζωή!!!!!!!!



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 19
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

από παιδί στον ύπνο μου έβλεπα φωτιές - To those in hell who can imagine heaven
 
monajia
16-10-2009 @ 02:22
πολυ ομορφο......... ::up.:: ::up.:: ::up.::
Α.Ε. ΕΠΕ
16-10-2009 @ 02:32
Με τους κουμπάρους τό καμες;;;;; ::scare.::

Και με τους τρεις;;;;; ::8026.::

Μην του δίνεις πολλά παγωγά και κλείσουν τα λαιμά του...

::vlax.::

::razz2.::
Α.Ε. ΕΠΕ
16-10-2009 @ 02:42
Άααα...
Αλήθεια, τί όνομα είναι αυτό;
Χάθηκαν τα χριστιανικά;
πχ. Ηρωδίων, Αγαβος, Ρούφος (αγοράκι δεν είναι;)
Να το προσέχεις!
Αυτά λειτουργούν περίεργα...
Όσο έχουν φαλλό δεν έχουν εγκέφαλο!!!
Λένε...

::lost.::
AceOfSpades
16-10-2009 @ 02:44
200
MARGARITA
16-10-2009 @ 03:22
Μοναξιά ::smile.:: Πρίγκηπα ::hug.::
όσο για σένα επώνυμη με τον ένα κουμπάρο ήθελα αλλά ::sad.:: μπριζολάκι γάλακτος και δεν.... όσο για τον εγκέφαλο χορτάσαμε και τον φαλλό αηδιάσαμε ::15755.::
poetryf
16-10-2009 @ 03:36
Αν συνεχίσεις να του κάνεις πάρτι τέτοιου είδους
ο Τσόμσκι θα ζήσει όχι μόνο δύο χρόνια
αλλά όσο η αγάπη που του δίνεις το επιτρέψει ::wink.::

Αχχχ !

Υ.Γ Εγώ θέλω μια σαλάτα Ceasar ...κι είμαι Ok!
Πότε θα μας κάνετε το τραπέζι, λέμε; ::xmas.::

Φιλούθκιααααααααααα!
Ελένη Σ.
16-10-2009 @ 03:44
«Μάνα» προς το τέλος ανατρίχιασα!!!! Μου φτάνει που μας συντροφεύεις…και όχι δε θα μετανιώσουμε, ακόμα κι’ αν μας ακυρώσουν, γιατί είναι τόσο όμορφο, να περπατάς γεμάτος, έστω και μια στιγμή!!!
oneiropola
16-10-2009 @ 04:27
::up.:: ::up.:: ::up.::
ΓΙΑΝΝΗΣ Κ
16-10-2009 @ 04:44
????????????????????????????????????????????????
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
rock sugar
16-10-2009 @ 05:57
απ'τα όμορφα παράξενα για τα οποία διψάμε!
Ειλείθυια
16-10-2009 @ 06:22
Είναι ένα ανάγνωσμα που σε κάνει να ριγείς από τα τόσα ανάμεικτα συναισθήματα.
Λιτό, μέσα στο μεγαλείο του, υποθάλπει την άσβεστη δίψα για την ζωή, κάτω από μια αιρετική ή και αφοριστική στέγη-λέξεων / εκφράσεων, κλιμακώνοντας την ένταση και διαιρώντας την απόσταση που χωρίζει τον έσω από τον έξω κόσμο.
Χαμηλώνει (κλείνει το μάτι) αλλά και ίπταται. Απόλυτα συνειδητοποιημένο, επίτηδες λογικό, φέρει προ το διλήμματος της ποίας ταύτισης. Διχογνωμεί αλλά εξελίσσεται και δεν καταλήγει.
Και δίχως να αποδέχεται την όποια κατάληξη φωνάζει. Κραυγάζει.

Ίσως δεν είναι τελικά ένα ανάγνωσμα. Ίσως είναι ένα παιδί με "ανάρμοστη" συμπεριφορά.
adespotoi
16-10-2009 @ 07:28
το μήλο κάτω από τη μηλιά θα πέσει, να χαιρόσαστε και να τα
χιλιάσετε!!!!!! ::wink.:: ::rol.:: ::theos.::
Δήμητρα
16-10-2009 @ 08:27
Νοιώσαμε, δεν μετανοιώσαμε κι ας μας ακύρωσαν..... ::love.:: ::love.:: ::love.::
romance4love2you
16-10-2009 @ 09:08
Όλο υπέροχο και μοναδικό κι απόλαυσα την διαδρομή αλλά το τέλος με προβλημάτισε... γιατί μόνο 2 χρόνια; τι συμβαίνει; μπορούμε να βοηθήσουμε να αντέξει παραπάνω; ή έχει 2 χρόνια πριν γίνει ανεξάρτητο και πετάξει από την αγκαλιά;
Υποκλίνομαι... ::hug.:: ::up.:: ::theos.::
artista_k
16-10-2009 @ 11:27
Δεν έχει άλλο??? Δεν μπορεί θα έχει... καλέ βάλτοοοοο!! ::love.::
elpidakwstopoulou
16-10-2009 @ 13:42
φοβάμαι να κάνω σχόλιο ...είναι τόσο υπέροχο γιατι κρύβει μέσα του το χιούμορ και τη δύναμη ...πιστεύω κι όχι φόβο ....είναι αυτό που σε κάνει να βλέπεις την ζωή με κάποια αλλη χροια με άλλο μάτι ...γιατι κανείς μας δεν μας γνωρίζει καλύτερα ...ο Τσομσκι σου είναι δυνατός τον έχεις μάθει να συμβαδίζει στα δύσκολα και να τα καταφέρνει ...............
την αγάπη μου
ψιτ-ψιτ
17-10-2009 @ 12:37
εισαι υπεροχη....................αυτο και τελος.
Rannia . k
19-10-2009 @ 02:44
Υπέροχο Μαργαρίτα μου!!!
Καλό μεσημέρι από την Λευκωσία!!!
::love.:: ::hug.:: ::kiss.::
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
24-10-2009 @ 09:25
::theos.:: ::up.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο