| |
| | Κλαίοντας σκυφτή |  | | |
Πόσα ατελέσφορα ξενύχτια ακόμα
και φροντίδες περιττές
του μέλλοντος προκάτ
το χώμα θα μας καταπιεί ,το χώμα.
Το πιο απλό και όμορφο δν φτάνεις
τα πόδια δεν τα έχεις
το παρελθόν λευκό χαρτί
κι ότι κι αν κάνεις τα χάνεις, λανθάνεις.
Όλα η φύση τα δωσε αλλού, γοργά
κι εσύ ζηλεύεις άρρωστα
άγρια κλαίει το σώμα
και αυτοκτονεί με τον καιρό, αργά.
Δεν φέρνει νέα το πουλί ,χαρά
κι ολοι σου λένε υπομονή
και ίσως να αργήσει
πόσο θα αντέξει να πονά, να καρτερά
Μονάχη λύτρωση η γη, κι αυτή
δεν σε χωράει, δεν σε ποθεί
κι εκείνη σ'απαρνιέται
πόσο ακόμα η κατάρα να κρυφτεί
Νομίζεις έφτασες κοντά, γελάς
κι έρχεται ένας μοχθηρά
το κάστρο σου περιγελά
όσο να χτίσεις ,λέει, μ'άμμο δεν πουλάς...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Αν είχε έστω και μια πρόβα η ζωή μας, τότε μπορεί και να την παίζαμε ωραία... | | | |
|
romance4love2you
18-10-2009 @ 14:59 | ΝΑΙ
είναι τόσο...πολλές φορές κι ότι κι λένε ότι κι αν ακούς,ο πόνος είναι εκεί και περιμένει την κατάλληλη στιγμή για να βγει ξανά,έτσι απροσδόκητα,ανελέητα κι όσο κι αν έχεις προετοιμαστεί,ξέρει πως θα χτυπήσει,σε γνωρίζει πια καλά,αλλά στο χέρι σου είναι να τον γελάσεις κι όταν θα νιώθεις δυνατή,κάνε ανήμπορη πως είσαι,προκάλεσέ τον να βγει και νίκησέ τον,μόνο μια φορά αρκεί...
Καλό ξημέρωμα και να έχεις μία υπέροχη εβδομάδα... ::hug.::
::kiss.:: ::theos.:: | | Αθηνά
18-10-2009 @ 15:05 | αργεί να ξημερώσει κι απόψε... | | monajia
18-10-2009 @ 22:58 | πολύ πολύ ομορφο...................... ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | oneiropola
18-10-2009 @ 23:56 | Νομίζεις έφτασες κοντά, γελάς
κι έρχεται ένας μοχθηρά
το κάστρο σου περιγελά
όσο να χτίσεις ,λέει, μ'άμμο δεν πουλάς...
υπεροχο ::up.:: ::up.:: ::hug.::
την καλημερα μου | | iraklisv
19-10-2009 @ 01:21 | Ομορφες δηλωσεις! | | skorpina 81
19-10-2009 @ 09:57 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
