Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Γράμμα στον αδερφό μου
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130556 Τραγούδια, 269412 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Γράμμα στον αδερφό μου
 
Καλημέρα αδερφέ μου.
Κάποτε ,κάποιος που δεν θυμάμαι το όνομα του λόγο του περασμένου της ηλικίας μου ( μην το ξεχνάς 41 ολάκερα χρόνια),
Μου λέγε τα εξής που σου τα παραθέτω στην επιστολή μου τούτη…


Για να μάθεις να τρως πάρε ένα μαύρο τσουκάλι.
Για να μάθεις να λες πως είσαι σωστός πρέπει να λες τα σύκα, σύκα και τη σκάφη, σκάφη.
Για να γίνεις σοφός πρέπει να μάθεις να κουβεντιάζεις ήσυχα ήσυχα κι απλά.
Έτσι θα καταλαβαινόμαστε ,θα ξέρουμε τι λέμε και τι κάνουμε.
Έτσι λοιπόν σχεδίασε την ρώτα σου στη μεγάλη ή σύντομη, ποιος άλλωστε το ξέρει, διαδρομή σου στη ζωή αδερφέ μου.
Εάν τότε η κοινωνία δεν σε δέχεται και σε απορρίπτει μην λες πως φταις μα μάθε ,μάθε τι είναι αυτό που την ξυπνά από τον λήθαργο της ,αυτό που την ενοχλεί στο σάπιο δόντι της και βγάλτο, αποστείρωσε τις πληγές που αφήσανε τα λόγια σου, οι πράξεις σου και κλείσε τα μάτια σου για να την δεις όπως την θέλεις και όπως την ονειρεύεσαι ,όπως την επιθυμείς αδερφέ μου.
Μην λες πως δεν πειράζει και μην γυρνάς το μάγουλο, από Χριστό εκεί δεν ξέρουν. Γι αυτό χτύπα κι εσύ ,όπως χτυπά η μάνα το παιδί στη πλάτη όταν το βλέπει να πνίγετε.
Όχι από έχθρα μα από αγάπη .
Έτσι αδερφέ μου πλάθετε ο κόσμος της αγάπης ,του δικαίου ,του σωστού.
Και μην ξεχάσεις κάτι τελευταίο αδερφέ μου.
Ποτέ μην τους γυρίσεις την πλάτη όταν τους δεις να κλαίνε.
Μα πάρε ένα μαντήλι, εκείνο το κεντητό της γιαγιάς και σκούπισε το δάκρυ κι ας μην είναι από μετάνοια αυτό ,ας είναι απ τον φόβο μην χαθούν μέσα στα παράλογα που τόσα χρόνια ζούσαν, δεν πειράζει , έτσι η είναι η φύση του ανθρώπου ,γι αυτό υπάρχεις άλλωστε ,γι αυτό παλεύεις ,για αυτό .
Έτσι απλά, υπάρχεις για να τον αλλάξεις αδερφέ μου.

Καληνύχτα και να σαι καλά εκεί που βρίσκεσαι αδερφέ μου.

ΥΓ.
Όσα η ζωή κι αν σου τάξει
Εσύ μονάχα να γελάς.
αν σε χει μη βρέξει και μη στάξει
Εσύ δε πρέπει να πετάς

Μα μη γελάς μονάχα από συνήθεια
ούτε τον πόνο που είσαι μόνος να ξεχνάς
ψάξε βρες ποια είναι η αλήθεια
και μες στον καιάδα το ψέμα να πετάς.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 11
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

kalapoutiss@gmail.com
 
monajia
19-10-2009 @ 00:15
γράφει η πείρα..................καλά τέλειο.......................μπράβο........
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
iraklisv
19-10-2009 @ 00:55
Ναι αδερφε μου ετσι ειναι!

αν και εισαι μικροτερος (γεροντας) απο μενα.

Να εισαι καλα παληκαρι μου.
Mικρουλι
19-10-2009 @ 01:08
μπράβο!!! ::up.:: ::yes.:: ::up.::
martin luther
19-10-2009 @ 01:20
και υπογράφεις γέροντας 41 Μαίων, ντροπή, ντροπή σου, εμείς στην ίδια ηλικία είμαστε μα δεν σκεφτόμαστε σαν γέροντες, το καλό είναι πως έχεις την πείρα και την ηρεμία των γερόντων, γέροντα, και αυτό είναι αρκετό!! ::love.::
gerontas
19-10-2009 @ 01:27
τα λουλούδια φίλε μου είναι ομορφα οταν ειναι πάνου στην ρίζα τους,εαν τα βάλεις στο βάζο παει ,μόνο λιγες μερες και μετα....μετα μαρένεται,αοσμο ,καομουτσουνο και τελος...Ετσι ειναι η ζωή .Γι αυτό στρώστε διαδρομο στα παιδιά 5χρονα 7χρονα 10χρονα στους 17ρηδες 20ρηδες ...εκει η ελπίδα ειναι φωτιά ,λάβα που καίει τα πάντα στο διάβα της...Εμεις τωρα ε! με κανενα βοηθημα μοιάζουμε σαν μισοκαμμένο σπίρτο...
gerontas
19-10-2009 @ 01:31
monajia μου όλα...σ ευχαριστώ αλλα μόνο πείρα δεν έχω...
iraklisv ...ναι ειμαστε αδέρφια ,χιλιάδες ,μύρια πολλά αν το κόσμο και συ να σαι καλά...
Μικρούλι ευχαριστώ πολύ...
martin luther ... για σένα εγραψα λιγο πιο πάνω...να σαι καλα συν-γέροντα...
MARGARITA
19-10-2009 @ 01:33
και άλλο που είχες γράψει για τον αδελφό θυμάμαι....πολύ αληθινή η γραφή σου.....καλημέρα σου
romance4love2you
19-10-2009 @ 01:43
Τα έδωσες όλα κι ευχαριστώ αδερφέ μου,προσπαθώ να τα κάνω πράξη όλα αυτά αλλά είναι τόσο δύσκολο πολλές φορές,άλλες πάλι,σπάνιες μετρημένες,τα έχω καταφέρει αλλά είμαι μακρυά ακόμα... ::hug.::
Αλλά θα φτάσω το μεγαλείο σου,το μεγαλείο αυτών που πραγματικά αξίζει να λέγονται άνθρωποι... ::hug.::
Την καλημέρα μου και να έχεις μια δυνατή αλλά ήπια δομάδα... ::up.::
gerontas
19-10-2009 @ 02:00
ειλικρινα εχω ακούσει για την Ιθάκη ,αυτόν τον ατελειωτο προορισμό.Εβαλα στη θέση του ταξιδιώτη τον πατέρα μου.Σαν παιδί λίγα κατάλαβα ,σαν νεός λιγα εκανα πράξη,σαν ενηλικας κατάλαβα πως το ταξίδι δεν έχει καμία αξία εαν δεν αφήσεις τα ιχνη σου .Είτε ειναι ενα πετραδάκι που πήρες απο το διάβα σου και το πέταξες στη λίμνη ,είτε έχοντας φτιάξει μια ριμαγμένη γέφυρα που εκανε πολλούς να διανύουν λιγότερα μιλια στης ζωής τους.Αυτό εχει σημασία φίλοι μου ,το σημάδι ,το ιχνος,το άρωμα μας...εαν το καταφέρω θα μαι ευτυχής....
Χρήστος Γιουσμαδόπουλος
19-10-2009 @ 05:20
Την καλησπέρα μου! ::smile.::
χρηστος καραμανος
19-10-2009 @ 08:46
Μα μη γελάς μονάχα από συνήθεια
ούτε τον πόνο που είσαι μόνος να ξεχνάς
ψάξε βρες ποια είναι η αλήθεια
και μες στον καιάδα το ψέμα να πετάς.


::up.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο