Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Αν
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130831 Τραγούδια, 269477 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αν
 
κάτι που έγραψα αγωνιώντας για την ζωή μου.......λιγο στενάχωρο, μα έτσι νιώθει κανείς όταν κινδυνεύει.........ευχαριστώ εκείνους που ενδιαφέρθηκαν....


AN..............


Έρχεται κάποια στιγμή που νιώθεις να χάνεις τη γη κάτω απ’ τα πόδια σου. Ό,τι πίστευες, ξαφνικά νιώθεις ότι δεν έχει πια καμία σημασία. Αλήθεια, πως θα αντιδρούσες αν ο κόσμος σου ξαφνικά φαινόταν γυάλινος.....ραγισμένος...έτοιμος να γίνει θρύψαλα...και συ έβλεπες τις εξελίξεις, χωρίς καν να μπορείς να κάνεις κάτι, να σκεφτείς κάτι, να πάρεις θέση;
Πως θα σου φαινόταν αν ξαφνικά ένιωθες πως έχεις λίγα χρόνια ζωής, ίσως μήνες, ίσως μέρες.....Τι θα προσπαθούσες να κάνεις, να προλάβεις, να φτιάξεις.....;Αλήθεια, τι θα προλάβαινες να νιώσεις, να καταλάβεις τι λάθη έχεις κάνει ως τώρα....Από ποιον θα ζήταγες συγνώμη, σε ποιον θα’ λεγες σ’ αγαπώ, σε ποιον θα’ λεγες σε συγχωρώ για ό,τι σφάλμα έκανες....;Τι θα είχε σημασία τις τελευταίες σου στιγμές;
Όταν η ζωή σου έμοιαζε σαν βρύση που στάζει τις τελευταίες τις σταγόνες, τι θα έκανες;Θα προσπαθούσες να κερδίσεις τον χαμένο χρόνο και να κάνεις πράγματα τρελά, πράγματα που φοβόσουν, πράγματα για σένα, πράγματα που δεν έκανες, ακολουθώντας πάντα την γραμμή που άλλοι σου χαράξανε;
Ποιες ενέργειες θα έκανες, αν η ζωή σου στέρευε, αν ο τελικός προορισμός σου ήταν τόσο κοντά, σε απόσταση αναπνοής....Θα πλήρωνες τα χρέη σου; τις δόσεις στην τράπεζα; το φροντιστήριο των παιδιών σου; Τι θα έκανες με την περιουσία σου; θα την μεταβίβαζες κάπου; θα έκανες ίσως κάποια δωρεά, τι;;;
Αν μάθαινες πως σαν σώμα από πηλό ήρθε η ώρα να πας εκεί απ’ όπου φτιάχτηκες, τι θα έκανες;
θα μάζευες φίλους και γνωστούς σε ένα μεγάλο πάρτυ αποχαιρετισμού; Θα το διέδιδες παντού, ως ανακοίνωση εργένη ότι παντρεύεται; ή μήπως θα το έκρυβες, θα το αποσιωπούσες.....
Τι σκέψεις θα πέρναγαν απ’ το μυαλό σου στη θέα ενός τεράστιου μηχανήματος τομογράφου, στη θέα ενός γιατρού που κοιτώντας τις εξετάσεις σου , κάνει μια αποδοκιμαστική γκριμάτσα...Τι θα έλεγες στην οικογένεια σου; Πως θα τους έλεγες ότι φεύγεις για ένα μακρινό ταξίδι....θα τολμούσες ή μήπως θα έπαιζες θέατρο;
Αν ένιωθες πως ο χρόνος μετράει αντίστροφα για σένα, τι θα έκανες με κάποιους που ίσως σε βρίζουν, που ίσως χρησιμοποιούν άσχημο λεξιλόγιο για σένα....τι θα έκανες; θα είχαν άραγε τα λόγια τους κάποια σημασία;
Πες μου σε παρακαλώ, αν....αν.....αν......τι στο διάολο θα προλάβαινες να κάνεις, να πεις, να νιώσεις, να αναθεωρήσεις, να μετανιώσεις, να ευγνωμονήσεις, να ευχαριστήσεις, να ζήσεις????????



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Φιλοσοφικά,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

ΤΊΠΟΤΑ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΥΧΑΙΑ...Μ' ΑΚΟΥΣ...;
 
mytilinia
21-10-2009 @ 12:12
http://www.youtube.com/watch?v=K00LBvsi7lA ::blush.::
Νεράιδα Ερατώ
21-10-2009 @ 12:15
::up.:: απλέ ΤΕΛΕΙΟ! ::up.::
yiannistellidis
21-10-2009 @ 12:28
::up.:: ::up.:: ::up.::
oneiropola
21-10-2009 @ 14:49
Εγω θα σου πω τι εκανα παλεψα, πειρα τι ζωη ατα χερια μου ΝΙΚΗΣΑ
καλο ξημερωμα να εχεις ::hug.::
Helene52
22-10-2009 @ 00:05
Πάρα πολύ δύσκολη απάντηση για το τι θα έκανα για τους άλλους . .. . αλλά για με ..... δεν θα το έβαζα κάτω με τπτ .....
::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
romance4love2you
22-10-2009 @ 01:53
Όλα αυτά τα αν,τα έχω απαντήσει και στα θέματα συζήτησης,το θέμα δεν είναι τελικά το πως σε βλέπουν αλλά το πως αισθάνεσαι.
Όσο για την περιουσία,αν και δεν έχω αλλά αν είχα,ή θα την άφηνα στα ανιψάκια μου ή θα την μοίραζα σε άτομα που ξέρω πόση ανάγκη έχουν,όπως κι όλα όσα γράφω για την Χάλκη τα κληροδοτώ στον σύλλογο,δεν είναι δικά μου αλλά δικά μας,όλων όσων την πονάμε.

Ένα απλό παράδειγμα,στην γειτονιά μου,πιτσιρικάς στα 11-12,ήμουν ένα ελεφαντάκι με μεγάλα αυτιά και τεράστια κοιλιά αλλά μια μέρα τους είπα θα με φωνάζετε βαρελάκι μπαρούτι κι έληξε εκεί,κανείς δεν με ξαναπείραξε...

Το θέμα είναι να είσαι καλά με τον εαυτό σου κι αν θεωρείς ότι κάποιον αδίκησες γίνε αρωγός του και ζήτα εξιλέωση.

Αν σε αδίκησαν,βρες τα με τον εαυτό σου και ζήτα από τον Θεό να τους συγχωρήσει και προχώρα,μην μένεις εκεί,είναι ψυχικός θάνατος.

Την καλημέρα μου,Γεώργιος.

::hug.:: ::kiss.:: ::yes.::
mytilinia
23-10-2009 @ 03:43
το θεμα σε αυτη την σελιδα είναι οτι λιγοι καταλαβαινουν ποτε γραφεις απλα και ποτε βιωματικα.....και κει κρινονονται εκεινοι που αληθεια νιωθουν.....ή και κεινοι που σε γνωριζουν ::blush.:: ::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο