Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Nymphanoctis (light)
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130674 Τραγούδια, 269443 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Nymphanoctis (light)
 Καλημέρα... πάλι μέσα στα δάση τριγυρνούσα... το τι θησαυρούς βρίσκω εκεί δε λέγεται...
 
NYMPHANOCTIS (light)

Η παιδική εκδοχή.... σας πάω μαλακά μαλακά... τα σκληρά αύριο....

Μέσα σ' ένα δάσος καλωδίων
ξωτικό της νύχτας τριγυρνώ
άκουσα φωνές των τελωνίων
κάτι με παρέσυρε ως εδώ

Πέλαγο το πέλαγο απλώνω
φτάνω απ' τη γη στον ουρανό
δίχως το ταξίδι μαραζώνω
κατοικώ σε κόσμο μυστικό

Κι όλα τα παράξενα τα βράδια
με τα μύχια πλάσματα μιλώ
'κείνα που γυρίζουν στα σκοτάδια
κι έχουν το φεγγάρι οδηγό

Χήνες κι ανθρωπόμορφα ποντίκια
αραχνούλες μ' ασημένιο ιστό
κύκνους που μου λένε ιστορίες
κούνελοι χελώνες σε χορό

Κένταυροι που 'ναι μισοί ανθρώποι
βάτραχοι με νου αρχοντικό
μισοκοιμισμένες πριγκιπέσσες
περιμένουν χάδι μαγικό

Λύκους που αγαπούν τα παραμύθια
κοριτσάκια μ' άλικα σκουφιά
να μαζί κι ο Κοντορεβιθούλης
και τους προστατεύει η γιαγιά

Κάποτε μου φράξαν τη φωνή μου
κι άρχισα εντός μου να γυρνώ
σκάλισα για νύχτες την ψυχή μου
τώρα πια την ακουμπάω εδώ...

Γεννήθηκε στις 06 / 10 / 2009
21:00 μ.μ.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 18
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Παραμύθια,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

ΑΝ ΜΑΣ ΠΕΘΑΝΟΥΝ ΘΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΨΗΛΑ
 
Μπούρμπουρ Λίθρας
23-10-2009 @ 01:40
δεν είναι κακό! δεν είναι κακό! ::smile.::
ο τίτλος από που βγήκε;
La Petite
23-10-2009 @ 01:49
Α! τα μυστικά του επαγγέλματος... ::wink.:: άμα σας το αποκαλύψω θα χάσω το μύστηριό μου... όλα κι όλα.. ψάξτε μόνοι σας...
Μπούρμπουρ Λίθρας
23-10-2009 @ 02:04
εντάξει το noctis το βρήκα.
noctus=νύχτα
NYMPHA=νηρηίδες

για τις νηριίδες βρήκα ότι είναι ξενοδοχείο στην Μεσσηνία ::lost.::
!angel!
23-10-2009 @ 02:06
Κάποτε μου φράξαν τη φωνή μου
κι άρχισα εντός μου να γυρνώ
σκάλισα για νύχτες την ψυχή μου
τώρα πια την ακουμπάω εδώ...
::theos.:: ::theos.::
La Petite
23-10-2009 @ 02:08
Ψάξε ψάξε δε θα το βρεις...
το δαχτυλίδι που ζητείς..
τραγουδούσα παιδάκι
όταν έπαιζα τ' απογεύματα
του καλοκαιριού στο στενό
κάτω από το σπίτι μου...
απ' αυτό το στενό ξεκίνησε
μάλλον το μονοπάτι... που με
οδηγεί στα πέρατα του κόσμου...
σε σκοτεινά δάση... απέραντα πελάγη...
πάνω από θάλασσες κι από στεριές
στους γαλαξίες και στις απέραντες τις
ξαστεριές.... ..........
La Petite
23-10-2009 @ 02:42
Τα ξωτικά της νύχτας κατοικούν στο δάσος του Λέγκολα του Πρασινόφυλλου... (αυτό νομίζω ότι είναι από τον Τόλκιν... υπέροχο βιβλίο να το διαβάσετε όσοι δεν το έχετε διαβάσει... τον άρχοντα των δαχτυλιδιών εννοώ... ) θα το ψάξω και θα σας πω λεπτομέρειες αύριο...
::up.:: ::cool.:: / έχει δάση η Μεσσηνία; (άσχετο...) Η ταινία σκάλες κατώτερη από το βιβλίο..
sofiagera
23-10-2009 @ 02:35
Κι όλα τα παράξενα τα βράδια
με τα μύχια πλάσματα μιλώ
'κείνα που γυρίζουν στα σκοτάδια
κι έχουν το φεγγάρι οδηγό
::love.:: ::angel.:: ::love.:: πολύ ωραίο όλο ,μαγικό παραμυθένιο και αγαπημένο.......
monajia
23-10-2009 @ 02:47
μπράβο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::love.:: ::hug.:: ::kiss.::
malkon64
23-10-2009 @ 03:31
Πέλαγο το πέλαγο απλώνω
φτάνω απ' τη γη στον ουρανό
δίχως το ταξίδι μαραζώνω
κατοικώ σε κόσμο μυστικό


::5156.::::5156.::


Καλημέρα Ειρήνη !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Χρήστος Γιουσμαδόπουλος
23-10-2009 @ 03:36
Υπέροχη και σήμερα! Την καλημέρα μου! ::hug.::
Γιάννης Ποταμιάνος
23-10-2009 @ 04:39
Κάποτε μου φράξαν τη φωνή μου
κι άρχισα εντός μου να γυρνώ
σκάλισα για νύχτες την ψυχή μου
τώρα πια την ακουμπάω εδώ...

Πολύ ωραίο Ειρήνη
Καλό σου απόγευμα
::yes.:: ::theos.::
ΚατεριναΘεωνα
23-10-2009 @ 04:40

Κάποτε μου φράξαν τη φωνή μου
κι άρχισα εντός μου να γυρνώ
σκάλισα για νύχτες την ψυχή μου
τώρα πια την ακουμπάω εδώ...
::theos.:: ::theos.::
yiannistellidis
23-10-2009 @ 05:41
Κάποτε μου φράξαν τη φωνή μου
κι άρχισα εντός μου να γυρνώ
σκάλισα για νύχτες την ψυχή μου
τώρα πια την ακουμπάω εδώ...

::up.:: ::theos.:: ::theos.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
23-10-2009 @ 06:03
::hug.::
oneiropola
23-10-2009 @ 06:19
Κάποτε μου φράξαν τη φωνή μου
κι άρχισα εντός μου να γυρνώ
σκάλισα για νύχτες την ψυχή μου
τώρα πια την ακουμπάω εδώ...
τι να πω και εγω ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
daponte
23-10-2009 @ 07:44
Ώστε είσαι στιχοταξιδεύτρια;

ΥΓ: Τι σου είναι τελικά το ίντερνετ: " ένας ολόκληρος κόσμος στις άκρες των δακτύλων σου" , όπως έλεγε και ο Σωκράτης Πατσίκας στους Singles.
poetryf
23-10-2009 @ 09:40
Γεια σου Ειρήνη με τα ωραία σου! ::hug.::
xxix86
23-10-2009 @ 11:14
::theos.:: ::yes.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο