| |
| | Στον Παράδεισο μέσω Κολάσεως |  | | | Υποτιτλος : "Κολαση ο Παραδεισος του" | | |
Των φρονιμων τα παιδια,
πριν πεινασουν μαγειρευουν
Ετσι και εγω
θεση στην κολαση,
κινησα να βρω
Ναι ναι στην κολαση,
και δεν θελω μα και μου.
Πρεπει κανεις,
το που πατα, καλα να ξερει
Να........ ερχεται το καλοκαιρι
εισαι μισθωτος με τρεις κι εξηντα
Ε με τι προσοντα ρε μαυρε,
θα πας για σουϊτα στο Ελουντα?
Για δωματιο σε πασιον θα ψαξεις
και σε μερη φτηνα, που να σε παιρνει
Αλλιως...
σε καμια ταρατσα θα βγαλεις το καλοκαιρι
κι αν εισαι τυχερος,
αλλιως στο σπιτι μοναχος
Ετσι και εγω
πριν πεθανω
πηγα στην κολαση,
θεση να βρω
να βρω κανα καζανι καλο
διπλα σε παραθυρο με θεα
να εχει φως
η κι αν ειμαι τυχερος
με κλιματισμο
να 'ναι λιγο δροσερο
Αστα να πανε ομως
δυσκολοι οι καιροι
πηγα εγω.....
μα μια ουρα μεχρι εδω
ολοι την ξεραν την δουλεια
κι ητανε στημενοι στην ουρα
απο νωρις να κλεισουν θεση
Κινηση πολυ σου λεωωωωω
γεματη η κολαση απο μας
κι οι ερμοι οι διαολοι,
ολο καζανια παραγγελναν
κι ολο δεν τους φταναν,
κι αλλα 'θελαν
Και σαν εφτασα επιτελους στον γκισε
με ρωτα ο βελζεβουλ υπηρεσιας
"Εχετε κρατησει ρεζερβε?"
Μα καταλαβε σαν ειδε το απορημενο βλεμα μου
εκεινο το βλεμα του χαμενου μοσχαριου
κι ετσι αρχισε να εξηγει
"Ξερεται, δεν ειναι οπως σας τα'χουν πει
Υπαρχει κινηση μεγαλη εδω
διοτοι ερχονται και οι επονομαζομενοι καλοι"
Και μου δειχνει μια πορτα παρα διπλα
που απο πανω εγραφε V.I.P
Και κατι διαολομπατσοι με τριαινες στα χερια
τσιγκλοντας, παπαδες στην κολαση οδηγουσαν
Μα κι οι παπαδες εδω
αρχισα εγω να ερωτω
Μα ολοι?
ολοι απατεωνες, κλεφτες και γκει?
Μα γελωντας αρχισε εκεινος να μου λεει
"Ετουτα που μου λες ειναι τα ελαφρια
πταισματα, κοινα
Μα ειναι ολοι τους εδω
Για αλλα, πιο βαρεια
για εκεινα που σε ψυχουλες παιδικες διδασκαν
πως να μισουν, πως να τιμωρουν και πως να καταριουνται"
Ετσι που λες
η κολαση γεματη
πιασμενες οι θεσεις ολες
Απο βαρυποινιτες θεουσους και παπαδες
που μετραγανε την πιστη σε λαμπαδες
Που παιζαν τους δικαστες, τους τιμωρους
στο πυρ το εξωτερο, στελναν τους εχθρους
Για της πιστης την αληθεια, διδασκανε το ψεμα
Για μια πιστη αγαπης, βουταγανε στο αιμα
Και στο πιο φριχτο, της κολασης μπουντρουμι
οι βεελζεβουληδες, ειχαν χωμενο εκεινον
τον ασπρομαλη γεροντα
του παπαδαριου το ινδαλμα
τον αβρααμ τον παιδοκτονο
εκεινον που για μια πιστη αγαπης,
μεχρι και το παιδι του θα θυσιαζε
Μα ο Θεος δεν ηθελε να δει παιδι νεκρο
ηθελε μονο να δει, να δοκιμασει
τον αβρααμ του, τον καλο πιστο
Κι ειδε, κι απηυδισε...
και τον εστειλε στον γερο διαολο
(Κυριολεκτικος)
Κι ετσι με ολο το παπαδαριο εδω περα
που να μεινη θεση και για μας
τους μικρους κι ασημαντους, απιστους πιστους
Καταδικασμενοι να ζουμε στο υπερπεραν
μεχρι να βρουν κονδυλια για καζανια νεα
Μα δεν με ξερανε εμενανε καλα
ειναι να μη παρω αναποδες
και μην αρχισω το μπλαμπλα
Και ετσι τον στριμωξα τον βεελζεβουλη
κατι με λιγα γαλικα
( %#^*(^Ι*%^!%# )
κατι με λογια νομικα
"Οπως αναφερεται στο αθρο περι ομαλης μεταβασεως στον αλλο κοσμο,
Η μεγιστη παραμονη στο υπερπεραν δεν δυναται οπως ξεπερασει το χρονικο διαστημα των 24 ωρων κλπ κλπ κλπ"
Ε κατι που τους ζαλισα
Κατι που τους μπερδεψα
Ε και κατι που φοβοντουσαν μην ξεσηκωσω και τους αλλους και εχουν καμια ανταρσια
Αποφασησανε να με παραχωσουν στον παραδεισο πρωσορινα
Μεχρι να βρουνε νεες θεσεις στην κολαση για μενα
Κι ετσι με εκεινα και με ΄τουτα
βρεθηκα στου παραδεισου την πυλη
το κουδουνι να χτυπω
Κι εναν αι πετρο να προσπαθει να 'νοιξει,
μια πορτα που'χε χιλιαδες χρονια να 'νοιχτει
Κι αφου ειδε κι αποειδε ο γεροντας
κι η πορτα ακομη να μην ανοιγει
Μου ορμηνεψε απ την μαντρα να σαλταρω
και να μην φοβαμαι τα σκυλια
καθοτι ταισμενα κι οχι πλεον νηστικα
Ετσι βρεθηκε στον παραδεισο η αφεντια μου
διχως να μου πρεπει, μονο χαρη στο παπαδαριο
και του διαολου την ανοργανωσια
Κι ετσι βρεθηκα στον παραδεισο να τριγυρνω
μοναχα εγω
κι αλλος ενας
μα τρελος
Ενας γερος ασπρομαλης
φτυστος ο αβρααμ
φερμενος εδω μεσα, χιλιαδες χρονια πριν
Οταν τον δοκιμαζε ο θεος
του χε στειλει τον γαβρηλη να του πει
οτι ειναι θελημα θεου το παιδι του να σφαχτει
κι αν δεν υπακουσει, ειθε στην κολαση αιωνια να καει
Κι εκεινος, γαληνιος και διχως να σκιαχτει
ειπε του γαβρηλη γεματος σεβασμο
"Συμπαθα με κυρ γαβρηλη μου
πες και του θεου την μεγαλη μου συγνωμη
μα καλιο το'χω στους αιωνες των αιωνων να καω
παρα στο μονακριβο μου, να κανω αυτο"
Ετσι βρεθηκε εδω ο ενας,
ο μονος γνησιος κατοικος του παραδεισου
Μα χιλιαδες χρονια μοναχος
του λασκαρε του γεροντα
εχει πλεον χασει το λογικο του
εγινε κολαση ο παραδεισος του
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 9
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Ορίζοντας με(μου;) | | | |
|
stigmi
02-05-2005 | Χρονια σου πολλα !!! - μια χαρα τα λες μα ξεχασες πως εδω η κολαση ..εδω και ο παραδεισος! Φ!1 | | elli
02-05-2005 | Εύγε σου κολασμένε συνοδοιπόρε...κράτα γερά στη κόλαση ετούτη εδώ ...γιατί παράδεισος απέμεινε μόνο σ' ένα βλέμμα παιδικό!! | | χρήστος
02-05-2005 | χρόνια πολλά ΚΙΝ.. να σαι καλά | | ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ
02-05-2005 | χμ!......καλησπέρα. | | Αγνή
02-05-2005 | Αθεράπευτα ειλικρινής!!!! | | annaΤi
02-05-2005 | (.....Αγνή μου, είναι αρρώστια, ε???) Όπως πάντα, ωραίος, κιν!!! | | e-LENITSA!!!
03-05-2005 | Ante! Den ntrepeste? Giwrgo ton lene ton anthrwpo! Eprepe na tou peite Xronia Polla. Kin, twra pou to skeftomai, mallon exeis dikio. Alla ase tous upoloipous na nomizoun oti ola einai teleia!!!! | | e-LENITSA!!!
03-05-2005 | *e-Lenitsa slaps kin around a bit with a large trout! | | kin
03-05-2005 | Καλησπερα και σας ευχαριστω ολους.....να'σται καλα....και συγνωμη που γινομαι φλυαρος που και που......... | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
