Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ομορφιά Χωρίς
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130577 Τραγούδια, 269412 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ομορφιά Χωρίς
 «Τα σπίτια φυτρώνουν κι αυτά σαν τα λουλούδια μαραίνονται Με τα χρόνια κι αυτά σαν τα λουλούδια…» Λ. Νικολακοπούλου
 
Σε ένα χωριό πολύ μακριά μόνο νεκροί που μείναν
Στέκεται μέσα στους καιρός πέτρινο ένα σπίτι
Τα όνειρα γίναν καημοί κι αυτοί τραγούδια γίναν
Και όπως τώρα η βροχή φέρνει μονάχα λύπη

Τρανέ μου χρυσοστόλιστε και μεθυσμένε ήλιε
Που όλο πάνω απ’ τα σύννεφα παραπατάς και σβήνεις
Πες μου για αυτή την ομορφιά που δίχως γέλιο είναι
Που σ’ ένα παραθυρόφυλλο χωρά καθώς το κλείνεις

Γερνάν τα σπίτια σου ‘λεγα με τους ανθρώπους πλάι
Τα βάσανά τους γίνονται ραγίσματα στους τοίχος
Σαν φεύγουν αργοπεθαίνουνε κανείς σα δε γυρνάει
Κι όμως κρατούν της λησμονιάς αρώματα και ήχους

Βροχούλα που περνάς αργά μέσα απ’ τα κεραμίδια
Και μοιάζεις να ‘σαι της σκεπής το πικραμένο δάκρυ
Πες μου για αυτή την ομορφιά που ΄ναι χωρίς στολίδια
Σ’ ένα σκαμνάκι στην αυλή χώρα σε μίαν άκρη

Σ’ ένα χωριό πολύ μακριά από όλους κι από μένα
Παράξενα πως στέκεται στα χρόνια ένα σπίτι
Ρήμαξε και τα μάτια του μοιάζουνε κουρασμένα
Και όπως τώρα η βροχή δε φέρνει ότι λείπει

Αγέρα που περνάς με ορμή και φέρνεις μόνο στάχτη
Θρασύς σαν κλέφτης έρχεσαι και φεύγεις όταν θέλεις
Πες μου γι’ αυτή την ομορφιά που ‘ναι χωρίς αγάπη
Και που χωράει σε βλέμματα ανθρώπων που δε ξέρεις



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Μενω μόνος μου στο μόνο που μου μένει
 
eythis
25-10-2009 @ 03:21
mou arese poli , oraiotato !!!!!!!!!!!!!
ιωανναχανιωτακη
25-10-2009 @ 03:28
Βροχούλα που περνάς αργά μέσα απ’ τα κεραμίδια
Και μοιάζεις να ‘σαι της σκεπής το πικραμένο δάκρυ
Πες μου για αυτή την ομορφιά που ΄ναι χωρίς στολίδια
Σ’ ένα σκαμνάκι στην αυλή χώρα σε μίαν άκρη

καταπληκτικο!!!!!!
monajia
25-10-2009 @ 03:39
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: τέλειο......
χρήστος
25-10-2009 @ 04:48
πολύ καλό, να είσαι καλά φίλε μου
elpidakwstopoulou
25-10-2009 @ 15:53
Σπίτια του χωριού άδεια... μα όμως κρύβουν μέσα τους μνήμες ...σκηνές ζωής ...
αν είχαν φωνή θα μιλούσαν ....
οι εικόνες σου ...οι στιχοι σου συγκλονίζουν ...με άγγιξε πολύ ...νασαι καλά Κ ωνσταντίνε !!!!!!
Scarlett-MP
25-10-2009 @ 16:12
Αγέρα που περνάς με ορμή και φέρνεις μόνο στάχτη
Θρασύς σαν κλέφτης έρχεσαι και φεύγεις όταν θέλεις
Πες μου γι’ αυτή την ομορφιά που ‘ναι χωρίς αγάπη
Και που χωράει σε βλέμματα ανθρώπων που δε ξέρεις
::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο