| |
[I]Πώς τα καταφέραμε ετσι;
Γιατί τόσα λάθη;
Γιατί τόσος πόνος..;;
Αφού και οι δύο αγαπιόμασταν..
θυμάμαι ήσουν ένα τρυφερό αγόρι..
γεμάτο πάθος,αγάπη,συναισθήματα..
Σε κατέστρεψα,συγνώμη...
ξέρω ότι τώρα πια δεν με ακούς..
γιατί δεν υπάρχει εκείνος που κάποτε αγάπησα..
Όχι...
Σε έχω κάνει να κλάψεις χιλιάδες φορές..
και μετανιώνω..
που έκανα αυτά τα μάτια να κλαίνε..
να σπαράζουν στο κλάμα..
και εγώ να μην συγκινούμε..
να πέφτουν πάνω μου..
έτοιμα να με πνίξουν με τα δάκρυα τους..
και εγώ να κρατάω μάσκα οξυγόνου..
Με κατέστρεψες..
Πολλές φορές μου ζήτησες συγνώμη..
μα ξέρω πώς δεν το εννούσες..
Με σκότωσες..
σκότωσες το γλυκό κοριτσάκι που κάποτε αγάπησες..
με λάτρεψες..
με πόνεσες..
με έκανες να μην αισθάνομαι τίποτα..
και με έκανες να φλέγομαι απο έρωτα..
2 χρόνια τώρα..
Τίποτα δεν θα ναι όπως πριν απο 2 χρόνια τέτοια μέρα..
Πόσο με πονάει αυτό..
Κοιτάζω το βιβλίο που μου έχεις χαρίσει..
και μέσα το έχεις γεμίσει
με ανορθόγραφες σημειώσεις..
που πάντα απο κάθε σελίδα
έγραφαν Σ αγαπάω..
"Βαθύ Γαλάζιο" το έλεγαν..
Θυμάμαι που σου έλεγα πώς δεν θέλω να το διαβάσω...
μήπως και τελειώσει...
και μετά δεν θα έχω να διαβάζω κάτι που να γράφει σε κάθε
σελίδα το πόσο μ αγαπάς..
Τρέμω να το ανοίξω τώρα...
έχω χάσει τα γράμματα σου..
και το 30ντάφυλλο σου...
Δεν ξέρω που βρίσκονται...
Και την καρτούλα σου...
" μια ξεχωριστή μέρα "
Έχουν σκορπιστεί όλα
τριγύρω μου..
ψάχνω να τα βρώ..
κάνω κύκλους..
πέφτω πάνω στις αναμνήσεις μου..
σε βρίσκω σε κάθε στροφή ανάμεσα..
έχω μάθει πια να σε ζώ μέσα απο αναμνήσεις..
Θυμάμαι...αυτό που μου είχες πει...
πριν απο 2 χρόνια..
" Πάντα κάποιος θα σε περιμένει..πάντα κάπου κάτι θα μας δένει..."
Ποτέ μην νιώσεις μόνη..Ποτέ..
Αχχ...
Πόσο σ αγάπησα...
Πόσο μ αγάπησες.
Γιατί το καταστρέψαμε;
Μακάρι να είχα μια ευκαιρία ακόμα..
Θα επέλεγα συνειδητά να είμαι μαζί σου...
Μα δεν θα έκανα τα ίδια λάθη..
και θα προλάβαινα τα δικά σου λάθη...
Σε λάτρεψα...
Σε λάτρευα..
Σε λατρεύω...
Νιώθω να αποσυνδέεται κάθε σχέση που μας ενώνει...
και όσα μου έλεγες?
δεν ισχύουν?
Τι έγινε?
πέφτω..
κοιτάζω το αγγελικό σου πρόσωπο...
κοιτάζω βαθυά μες στην ψυχή σου...
με βλέπω..
σαν μια ξεθωριασμένη,ξεφτισμένη ανάμνηση..
που κάποτε υπήρξε..
και πέφτω...
λες και δεν υπήρξα ποτέ..
Καληνύχτα..27/5
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
