Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Το Tζάμι
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130548 Τραγούδια, 269412 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Το Tζάμι
 
ΤΟ ΤΖΑΜΙ

Πέφτουν οι στάλες της βροχής και μου θυμίζουνε
τεράστια τζάμια και ανθρώπων άσπρα χνώτα
όλο και κάποιον στο παράθυρο προσμένουνε
μήπως φανεί από τη πόρτα σαν και πρώτα.

Στέκουν ακίνητοι με μάτια που όλο ψάχνουνε
αναζητούν αυτό που θέλουν πάλι να΄ρθει
πότε βουβά ή με λυγμούς αναστενάζουνε
ψάχνουν στο τζάμι τους τα μυστικά τους πάθη.

Με το ακροδάκτυλο ιστορίες ζωγραφίζουνε
εικόνες σχήματα καρδούλες με ένα βέλος
και όταν σώνεται το χνώτο από το τζάμι τους
με τη παλάμη τους θα φέρουνε το τέλος.

Με αγωνία και με μάτια που βουρκώνουνε
τη μοναξιά ρίχνουν στους ώμους τους για σάλι
ψύχρα και θλίψη πέφτει μέσα απ΄το παράθυρο
παρά απ΄έξω που η βροχή αρχίζει πάλι.

Ζωγράφος έγινα και γω στο παραθύρι μου
ίσως με δεις με τ΄ακροδάκτυλα να ελπίζουν
μα όταν σώνεται το χνώτο από το τζάμι μου
δε σταματώ, τα χείλη μου θα συνεχίζουν.



[I]...μια καλημέρα είναι αυτή, πες τη κι ας πέσει χάμω...[/I]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

τί χρώμα έχει η μοναξιά...( Αλκυόνη Παπαδάκη )
 
monajia
01-11-2009 @ 22:37
εικόνες.......συναισθήματα......όλο υπέροχο............
::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
sofiagera
01-11-2009 @ 23:26
Με αγωνία και με μάτια που βουρκώνουνε
τη μοναξιά ρίχνουν στους ώμους τους για σάλι
ψύχρα και θλίψη πέφτει μέσα απ΄το παράθυρο
παρά απ΄έξω που η βροχή αρχίζει πάλι. ::up.:: ::yes.:: ::up.:: ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ ΜΕ ΠΟΛΥ ΖΩΝΤΑΝΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ.......
μηχανοδηγος
02-11-2009 @ 00:01
Άφταστο....
MARGARITA
02-11-2009 @ 02:03
όμορφες εικόνες....
skorpina 81
02-11-2009 @ 03:06
::love.:: ::up.:: ::up.::
ipatera
02-11-2009 @ 03:36
Υπέροχο ::up.::
χρηστος καραμανος
02-11-2009 @ 07:47
Ζωγράφος έγινα και γω στο παραθύρι μου
ίσως με δεις με τ΄ακροδάκτυλα να ελπίζουν
μα όταν σώνεται το χνώτο από το τζάμι μου
δε σταματώ, τα χείλη μου θα συνεχίζουν.

::up.:: ::up.:: ::up.::
Simos_Vassilis
02-11-2009 @ 08:00
Με το ακροδάκτυλο ιστορίες ζωγραφίζουνε
εικόνες σχήματα καρδούλες με ένα βέλος
και όταν σώνεται το χνώτο από το τζάμι τους
με τη παλάμη τους θα φέρουνε το τέλος.
......................ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ.....................
Ελένη Σ.
02-11-2009 @ 12:25
Βλέπω πίσω από τα χνώτα του τζαμιού σου, πολύ όμορφες εικόνες, όπως αυτά τα ακροδάκτυλα που ζωγραφίζουν και ελπίζουν, πως κάποια στιγμή θ' απαλλαχτούν από το σάλι της μοναξιάς. Πολύ ωραίο!
dimvel
10-11-2009 @ 07:06
Ξάφνου σηκώνεται , σα μια σκληρή γροθιά
σπάει το κρύσταλλο μουσκεύεται στο αίμα
ξεχύνετ' όνειρο κρυμμένο στα βαθιά
να το ξεπλύνει η βροχή από το ψέμα...

Συχώρα μου το θράσος , μου άρεσε τόσο πολύ ... που ... ενέδωσα...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο