Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Νύχτας Ερωτας
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130672 Τραγούδια, 269443 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Νύχτας Ερωτας
 
ΝΥΧΤΑΣ ΕΡΩΤΑΣ

Κι ύστερα,
πήρε να πλαγιάζει η Νύχτα με τη Σελήνη συντροφιά
ερωτικό συναπάντημα ανάμεσα σε μοναξιές χιλιάδες
ζήλεια σύννεφων άστρων θρήνο φώτων συναίσθημα.

Χάνεται η Σελήνη σε λέξεις ανείπωτα τρυφερές
σε εύφορα νεφελώματα το καμπύλο κορμί της ανθίζει
ξυπνάει ο πόθος γεμίζει οράματα ο ορίζοντας

Κι ύστερα,
λαμπυρίζει το βλέμμα της συγκίνησης γεννώντας βροχή
κυματίζοντας στην αναπόληση των ερωτευμένων
αγκαλιάζοντας των αισθήσεων η πληρότητα τα σύννεφα

Ξεχειλίζοντας η βροχή του απερίγραπτου πάθους
σταλάζοντας ασημένιες ηδονές σε μοναχικούς περαστικούς
πλημμυρίζει ο δρόμος ευτυχία σκεπάζοντας ανθρώπων θρήνο.

Κι ύστερα,
το σκοτάδι ψιθυρίζει λόγια καθώς βαδίζουνε στη βροχή ψάχνοντας
αναζητώντας χαμένων κομματιών ουράνιας ελπίδας στη γη
φορώντας ψυχής θύμησες, όρκων αιώνιας αφοσίωσης στάλες.





 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 12
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

τί χρώμα έχει η μοναξιά...( Αλκυόνη Παπαδάκη )
 
monajia
03-11-2009 @ 00:37
ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ..........................................ΜΠΡΑΒΟ.....................
::up.:: ::up.:: ::up.::
efrosiba
03-11-2009 @ 00:44
Ερωτικός λυρισμός..........Καλημέρα
Simos_Vassilis
03-11-2009 @ 01:36
Κι ύστερα,
πήρε να πλαγιάζει η Νύχτα με τη Σελήνη συντροφιά
ερωτικό συναπάντημα ανάμεσα σε μοναξιές χιλιάδες
ζήλεια σύννεφων άστρων θρήνο φώτων συναίσθημα.
..............................ΥΠΕΡΟΧΟ........................
romance4love2you
03-11-2009 @ 03:28
Ω ναι,είναι Αγάπη η Ζωή κι Έρωτας κάθε της στιγμή,μεθά για λίγο και ξεθυμαίνει και ξανά έτσι ανύποπτα μεθά κι ομορφαίνει,ξαποσταίνει και ξανά με βροχή,με χιόνι,με ακτίνες ήλιου
Ψιθυρίζει στο Χειμώνα και κελαηδά στο Καλοκαίρι
Μπράβο και ξανά Μπράβο ::up.:: ::theos.::
Καλημέρα ::hug.::
TAS
03-11-2009 @ 04:54
λέξεις ανείπωτα τρυφερές . .
Ελένη Σ.
03-11-2009 @ 05:03
Λαμπυρίζει μέσα στις λέξεις μια ομορφιά, μια πληρότητα αισθήσεων, ένα απερίγραπτο πάθος που μεταφράζεται σε ασημένιες ηδονές…τέτοιες που είναι δυνατόν να κρύψουν ακόμα και τους πιο βαθιούς ψιθύρους του σκοταδιού κι’ αυτών των χαμένων κομματιών, έτσι που να μην μπορώ τελικά να τους ακούσω και να περιοριστώ στην ατέρμονη γλυκάδα των φωτεινών συναισθημάτων. Υπέροχη δημιουργία!!!
χρηστος καραμανος
03-11-2009 @ 05:31
Κι ύστερα,
το σκοτάδι ψιθυρίζει λόγια καθώς βαδίζουνε στη βροχή ψάχνοντας
αναζητώντας χαμένων κομματιών ουράνιας ελπίδας στη γη
φορώντας ψυχής θύμησες, όρκων αιώνιας αφοσίωσης στάλες.


φοβερο ΠΩΠΩ!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
oneiropola
03-11-2009 @ 08:43
::up.:: ::up.:: ::up.::
Scarlett-MP
03-11-2009 @ 09:58
Κι ύστερα,
το σκοτάδι ψιθυρίζει λόγια καθώς βαδίζουνε στη βροχή ψάχνοντας
αναζητώντας χαμένων κομματιών ουράνιας ελπίδας στη γη
φορώντας ψυχής θύμησες, όρκων αιώνιας αφοσίωσης στάλες. ::theos.::
katiabid...
03-11-2009 @ 12:42
εξαιρετικό, δεν μπορω να ξεχωρίσω στίχους
::theos.:: .................................................::theos.::
Ρουμπινη
03-11-2009 @ 14:50
Εγω διαβαζοντάς το, εννιωσα μια φανταστική κλιμάκωση ερωτικών συναισθημάτων που ως γνωστο ακμάζουν την νυχτα και αποθεώνονται όταν εισαι με το αντικείμενο του ερωτά σου...αισθαντικό!!! ::theos.:: ::theos.::
Brunhilda
03-11-2009 @ 15:48
Απογειωνει η ποιηση σου!


Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο