Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ψευδαίσθηση
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130256 Τραγούδια, 269332 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ψευδαίσθηση
 
[B]Ψευδαίσθηση[/B]

Γευόμουν στα λόγια σου
‘κείνη την ίδια αλλοτινή ηχώ
που μου αποκοίμιζε
το ξάγρυπνο μαύρο τ’ ουρανού
και τα θεριά της απουσίας
που λυσσούσαν μες στη νύχτα μου.
Θέλησα για λίγο να κλειδωθώ
μες στην ψευδαίσθηση
πως κάπου μες στο δισάκι των στιγμών σου
με κουβαλούσες
και μες στους μακρόσυρτους
θορύβους της πορείας σου
διαπερνούσα τη ρουτίνα της σκέψης σου
μ’ ένα αέρινο, βελούδινο νεύμα.
Πίστεψα για μια στιγμή
πως θα μπορούσες να νιώσεις
μες στο λιοπύρι της μέρας σου,
τις λέξεις που γράφτηκαν
με φουσκωμένα βλέφαρα
μες στον αέναο ρυθμό της νύχτας.
Κι έτσι, καθώς γευόμουνα ξανά
την αύρα της φωνής σου
που κατρακυλούσε τις πέτρινες ώρες μου,
ένιωσα πάλι τον άνεμο
που κόλλησε σαν σκόνη
πάνω στο ίδιο αλλοτινό χρώμα
-πιο όμοιος από ποτέ-
ν’ αναποδογυρίζει την έγχρωμη ψευδαίσθηση
πως θα ‘μουν πάντα κάπου εκεί,
κρυφά να με κοιτάζεις…
Πάλι μονάχος βάδιζες
στους γνώριμούς σου δρόμους,
κλεισμένος μες στους κόσμους σου,
ξένος με τους καιρούς μου
κι εγώ μες στης αλήθειας μου,
τους λασπωμένους δρόμους,
να σου φωνάζω σιγανά
με τα υγρά μου μάτια
«στάσου, πες μου πως λίγο σου ‘λειψα
κι ύστερα πάλι βιάσου»…



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 13
      Στα αγαπημένα: 4
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

«Ένα σύγνεφο ξηλώνει τα ουράνια»
 
TAS
03-11-2009 @ 01:12
τελικά, δεν ήταν ψευδαίσθηση πως κάπου μες στο δισάκι των στιγμών σου με κουβάλησες . .
ppoppo
03-11-2009 @ 01:14
όπως το περίμενα
με συγκινείς....
........................υποκλίνομαι στη ποιήτρια ::theos.::
elpidakwstopoulou
03-11-2009 @ 01:20
Μέσα στο δισάκι εκείνων των στιγμών κρύβονται οι αλήθειες σου που φωνάζουν στο χρόνο..............μοναδική πάντα !!!!!!
Simos_Vassilis
03-11-2009 @ 01:46
Πάλι μονάχος βάδιζες
στους γνώριμούς σου δρόμους,
κλεισμένος μες στους κόσμους σου,
ξένος με τους καιρούς μου
και’ γω μες στης αλήθειας μου,
τους λασπωμένους δρόμους,
να σου φωνάζω σιγανά
με τα υγρά μου μάτια
«στάσου, πες μου πως λίγο σου ‘λειψα
κι’ ύστερα πάλι βιάσου»…
....................................................................
MARGARITA
03-11-2009 @ 02:10
δικό μου Λενιώ ::love.::
Ιχνηλάτης
03-11-2009 @ 02:19
"στάσου, πές μου πως λίγο σου `λειψα
και ύστερα πάλι βιάσου"
Εδώ θα σταθώ.
Στην ελπίδα της ψευδαίσθησης.
Μια σκέψη, μια ελπίδα, μιά ψευδαίσθηση!!!!
Υπέροχο όλο!!!!!
Naiada Sissandra
03-11-2009 @ 03:11
με συγκινησε,με αγγιξε πολυ...
μου θυμησε εμενα λιγο αυτο το ποιημα σου...
φιλακια στην Κυπρο μου,που την πεθυμησα πολυ,
αν και ειμαι εκει πολυ συχνα,συντοπιτισσα
::3514.::
monajia
03-11-2009 @ 03:21
υποκλίνομε στο ταλέντο σου............ΜΠΡΑΒΟ...........
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
nea xrysi
03-11-2009 @ 10:39
Εξαίρετο!!!!! ::theos.:: ::theos.::
RIGA30
03-11-2009 @ 11:49
πολύ ωραίο ::up.:: ::up.::
poetryf
03-11-2009 @ 13:45
Tις λέξεις που γράφτηκαν με φουσκωμένα βλέφαρα ::oh.::

ΥΠΕΡΟΧΗ
ΥΠΕΡΟΧΗ
ΥΠΕΡΟΧΗ !!!

Σε πεθύμησα πολύ!!!! ::hug.::
Ioli2
03-11-2009 @ 14:03
Θέλησα για λίγο να κλειδωθώ
μες στην ψευδαίσθηση
πως κάπου μες στο δισάκι των στιγμών σου
με κουβαλούσες

Κατευθείαν στα αγαπημένα!!
Brunhilda
03-11-2009 @ 15:36
Να μην εχεις καμια ψευδασθηση οτι εισαι γεννημενη ποιητρια!!

Αφθαστο!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο