| |
sofiagera
04-11-2009 @ 00:39 | Φυγόδικος ,ληστής μιας φατρίας
κλέφτης ονείρων λειψής κοινωνίας
Αδειάζω της ζωής μου τα ράφια
πουλάω φθηνά στης γης τα παζάρια. ::rock.:: ::rock.:: ::rock.::
ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ........ | | martin luther
04-11-2009 @ 00:50 | Aς αφιερώσουμε σε ένα χαρούμενο θεό που είναι αγάπη για να τον εξευμενίσουμε και όχι στο θεό της Ανίας, δυστυχώς το μέλλον δεν το παίζουμε στα δικά μας χέρια, εμείς κάνουμε σχέδια και ο θεός γελά, ιδίως όταν είναι υλιστικά!!!!!!!!! χώμα!!!!!!!! ::yes.:: | | gerontas
04-11-2009 @ 01:11 | μα που εισαι αγάπη οταν την πόρτα σου χτυπώ
ψαχνω ,στα ματια κυλάει ενα δάκρυ,
μα δε σε βρίσκω στο χρόνο εχεις χαθεί...
Που πηγες αγάπη ,γιατι με φοβάσαι
για σενα ορκο εχω δώσει στο θεό
ποτε μην σ αφήσω μονάχη μες τη ζωή...
Ψάξε ,κοίτα, ζω μεσα στις στάχτες
στο βούρκο που αλλοι το λένε ζωή
παραχαράκτες του χρόνου ,αλλαζουν τους χάρτες
δεν θελουν να ζεις κατω στη γη.
Κι αν ο θεος μου θελει να τρέχω
ξωπίσω απο σκιάχτρα ,αγάπη να βρω
ναι !δεν με τρομάζει ο χρόνος
μαθαίνω στη μοναξιά μου να ζω.
στη μοναξιά που ασημενια την βάφω
εχω κι μέσα κρυφά το Χριστό
ναι!μαζί με το δίκιο εκει ειμαι κλεισμένος
και μεσα στα βάθη του νου μου,με αγάπη ζω. | | Γιάννης Ποταμιάνος
04-11-2009 @ 04:28 | Περιγραφή όμορφη μιας
παρακμιακής απογοήτευσης
Καλό μεσημέρι φίλε
::yes.:: ::yes.:: | | χρηστος καραμανος
04-11-2009 @ 11:05 | Κι όλα αυτά που μιλάνε για μένα
Στης ζωής τα χρωστάω ,τα παλιά ,τα καμένα
Δεν τα θέλω ,στο κάδο πετάω
Στο θεό της ανίας μου εκεί μόνο χρωστάω. ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
