Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: με υπεροψία
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130619 Τραγούδια, 269438 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 με υπεροψία
 επανάληψη
 
έχεις προσέξει όταν στο σπίτι ο ήλιος μπαίνει
μυριάδες που αιωρούνται σωματίδια σκόνης
έτσι σαν να μαι, σε βυθό που όλο βαθαίνει
που όσο ανεβαίνει η στάθμη, τόσο με σκοτώνει

έχεις προσέξει τις γραμμές στο μέτωπό μου
βαθιές , παράλληλες που ο χρόνος έχει σκάψει
μα τι έχω χάσει αλήθεια ; τι είναι ακόμη εμπρός μου
ποιος να το πει, ποιος να το βρει, ποιος να το ψάξει;

έχεις προσέξει όταν το πέλαος τρικυμίζει
στο έλεός του τα νησιά που αφήνονται έρμα
κι αν θέλει σώα τ’ αφήνει , αν θέλει τα ποντίζει
έτσι αισθάνομαι σε κάθε ήλιου γέρμα …

μα εκεί που ο νους μου είχε αρχίσει να λυγίζει
να! μια σελήνη μπαίνει ξάφνου στην τροχιά μου
κι όπως τριγύρω από το κέντρο μου γυρίζει
βρίσκω τη δύναμη να σπάσω τα δεσμά μου

κι ενώ ζωή, είμαι μια μονάδα στο άθροισμά σου
κι ενώ το σώμα μου ειν’ ταγμένο του θανάτου
βρίσκω τη δύναμη και στέκομαι μπροστά σου
με την υπεροψία, στα μάτια, του αθανάτου



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

http://luogointerno.blogspot.com/
 
ppoppo
04-11-2009 @ 01:00
κι ενώ ζωή, είμαι μια μονάδα στο άθροισμά σου
κι ενώ το σώμα μου ειν’ ταγμένο του θανάτου
βρίσκω τη δύναμη και στέκομαι μπροστά σου
με την υπεροψία, στα μάτια, του αθανάτου ::theos.::
TAS
04-11-2009 @ 01:13
βαθιές , παράλληλες γραμμές στο μέτωπό . .
monajia
04-11-2009 @ 01:18
πολύ δυνατό .............μπράβο σου................ ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
STARI1972
04-11-2009 @ 01:56
χεις προσέξει όταν το πέλαος τρικυμίζει
στο έλεός του τα νησιά που αφήνονται έρμα
κι αν θέλει σώα τ’ αφήνει , αν θέλει τα ποντίζει
έτσι αισθάνομαι σε κάθε ήλιου γέρμα …

μα εκεί που ο νους μου είχε αρχίσει να λυγίζει
να! μια σελήνη μπαίνει ξάφνου στην τροχιά μου
κι όπως τριγύρω από το κέντρο μου γυρίζει
βρίσκω τη δύναμη να σπάσω τα δεσμά μου

κι ενώ ζωή, είμαι μια μονάδα στο άθροισμά σου
κι ενώ το σώμα μου ειν’ ταγμένο του θανάτου
βρίσκω τη δύναμη και στέκομαι μπροστά σου
με την υπεροψία, στα μάτια, του αθανάτου

ΥΠΕΡΟΧΟ
!!!!!!!!!!!!!!!!!
::up.:: ::up.:: ::up.::
La Petite
04-11-2009 @ 03:04
κι ενώ ζωή, είμαι μια μονάδα στο άθροισμά σου
κι ενώ το σώμα μου ειν’ ταγμένο του θανάτου
βρίσκω τη δύναμη και στέκομαι μπροστά σου
με την υπεροψία, στα μάτια, του αθανάτου
::up.:: ::up.::
Γιάννης Ποταμιάνος
04-11-2009 @ 04:37
κι ενώ ζωή, είμαι μια μονάδα στο άθροισμά σου
κι ενώ το σώμα μου ειν’ ταγμένο του θανάτου
βρίσκω τη δύναμη και στέκομαι μπροστά σου
με την υπεροψία, στα μάτια, του αθανάτου

Πολύ όμορφο και με δυνατό
μήνυμα
Καλό μεσημέρι Χρήστο
::yes.:: ::yes.::
oneiropola
04-11-2009 @ 09:50
κι ενώ ζωή, είμαι μια μονάδα στο άθροισμά σου
κι ενώ το σώμα μου ειν’ ταγμένο του θανάτου
βρίσκω τη δύναμη και στέκομαι μπροστά σου
με την υπεροψία, στα μάτια, του αθανάτου
::up.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο