| |
| | Α-γριες Νυχτες Στη Καμαρα |  | | |
Α-ΓΡΙΕΣ ΝΥΧΤΕΣ ΣΤΗ ΚΑΜΑΡΑ
Δε μιλάς, κάθεσαι στη ξύλινη καρέκλα στο άδειο δωμάτιο
Πλάτη έχεις το παράθυρο, μπροστά σου ένα καθρέφτη
Ένα κερί στο πάτωμα τρεμοπαίζει από το αεράκι
Που μπαίνει κλεφτά κάτω από τη σχισμή της πόρτας
Δεν έχεις κρεβάτι…
Από χρόνια έπαψες να κοιμάσαι..
Φοβάσαι..
Το χρόνο κάθε βράδυ στο καθρέφτη σου συναντάς..
Από νέα απόγινες γριά..
Η κρεβατοκάμαρά σου η απαγορευμένη πόλη όσων σ’ αγάπησαν
Τα χείλη σου το μυστικό σφραγίσανε και δε ξαναμιλήσανε
Μονάχη έμεινες..
Έδιωξες ό,τι αγάπησες γιατί σε κάνει να πονάς
Φοβάσαι…
Τώρα πια με κείνο το ξένο πρόσωπο του καθρέφτη σου μιλάς
Ποια είναι άραγε ετούτη η μάσκα που σκεπάζει το πρόσωπό σου;
Ποια είναι άραγε ετούτη η γριά;;
Που χάθηκε το είδωλο της νιότης σου ;
Του παραθύρου σου τη κουρτίνα στα μαύρα έβαψες
Του δρόμου τα φώτα σκεπάζει της ψυχής σου το σκοτάδι
Το θάνατο λες πως τον φοβάσαι,
Μα τις νύχτες πίνεις μαζί του κόκκινο κρασί
Τσιγάρο τον κερνάς..
Τη ντουλάπα άδειασες, ό,τι σε έκανε όμορφη το πέταξες
Τις αναμνήσεις του μπαούλου σου έκανες προσάναμμα της φωτιάς
Φοβάσαι..
Κρύβεσαι..
Από τι κρύβεσαι;..
Είμαι η μόνη που σε βλέπει..
Κρύβομαι πίσω από τη γκρίζα φιγούρα της κορνίζας
Σε ένα μεθύσι σου την έσπασες..
Δε με σκότωσες..
Υπάρχω ακόμη!
Άκουσε το ψίθυρο μου..
Ίσως είναι ό,τι σου απέμεινε ζωντανό
Άκουσε το ψίθυρο που έγινε τραγούδι
Να μιλήσει στο πόνο σου
Εγώ είμαι ό,τι φοβάσαι
Η νεανική φιγούρα του παρελθόντος
Είμαι ό,τι αρνήθηκες, πλήγωσες, θαρρείς πως έδιωξες
Υπάρχουν στιγμές που σε βλέπω να με κοιτάς
Δε ξέρεις πως είμαι εκεί,
Με αγωνία προσπαθείς να βεβαιώσεις το θάνατό μου
Δε με πλησιάζεις..
Μια νύχτα καθώς σερνόσουν ακούμπησες ένα σπασμένο μου γυαλί
Τινάχτηκες!
Σύρθηκες προς τη καρέκλα σου
Και εκ τότε δε ξαναπερπάτησες.
Μα εγώ είμαι εδώ,
Πλέκω αργά τη θλίψη σου
Κουβάρι να τη κάνω
Να μη βρεθεί στον ίσκιο σου
Να μη σε πνίξει..
Μέσα από τους τοίχους ακούς φωνές
Όσα δημιούργησες τα κλείδωσες απ’ έξω.
Ποια είναι άραγε η αλήθεια σου;
Ποια είναι η φιγούρα στο καθρέφτη;
Το κερί κοντεύει να λιώσει..
Η φιγούρα οσονούπω θα χαθεί..
Εσύ όμως όχι..
Εγώ όμως όχι..
Έχασες το κλειδί..
Γύρισε το βλέμμα σου στο παράθυρο..
Μη χάσεις τη τελευταία Ανατολή…!
ΕΥ-ΔΟΚΙΑ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Το όνομά μου βυθίζεται και αναδύεται όπως το κορμί τη στιγμή της βάπτισης... | | | |
|
monajia
04-11-2009 @ 03:09 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ............. | | iokasth
04-11-2009 @ 03:13 | Είμαι ο,τι αρνήθηκες, πλήγωσες...
Μη χάσεις την τελευταία Ανατολή...!
Λες να το γραψε για μένα? o ίδιο θα σκευτούν πολλοι διαβαζοντας το..
Το διάβαζα ακουγοντας τον ψίθυρό μου..
και αισθανόμουν να ακουμπούν τα λογια βαθιά στην ψυχή μου.
Είναι τόσο ΑΛΗΘΙΝΌ!
Την καλημέρα μου.
ΝεφΕλλη.
| | ppoppo
04-11-2009 @ 03:29 | ...................................... ::theos.::
υπέροχο, συγκινητικό, πέρα για πέρα αληθινό
Κρύβομαι πίσω από τη γκρίζα φιγούρα της κορνίζας
Σε ένα μεθύσι σου την έσπασες..
Δε με σκότωσες..
Υπάρχω ακόμη!
| | ΕΥ-ΔΟΚΙΑ
04-11-2009 @ 03:37 | Τη καλημέρα μου και ένα ευχαριστώ σε όλους! Μετά από χρόνια απουσίας επέστρεψα! Ελπίζω καλύτερη! | | sofiagera
04-11-2009 @ 03:53 | ::up.:: ::love.:: ::up.::
YΠΕΡΟΧΟ ΟΛΟ....... | | Γιάννης Ποταμιάνος
04-11-2009 @ 05:07 | Πλέκω αργά τη θλίψη σου
Κουβάρι να τη κάνω
Να μη βρεθεί στον ίσκιο σου
Να μη σε πνίξει..
Ολόκληρο είναι πολύ ωραίο
καλό απόγευμα Ευδοκία
::yes.:: ::theos.:: ::yes.:: | | φλοισβος
18-02-2011 @ 06:35 | Εκπληκτικό!!!!!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
