Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Μου λείπεις κι απελπίζομαι
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
129808 Τραγούδια, 269235 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μου λείπεις κι απελπίζομαι
 Kαλημέρα στιχοοικογένεια... - ε -
 

Καταμεσίς του ουρανού ραγίζει τ' όνειρό μου
Και πέφτουνε τα δάκρυα ποτάμι στη βροχή
Διόλου πια δεν ωφελεί να κάμω το σταυρό μου
Καμέλια που μαράθηκε του έρωτα η ευχή...

Και πώς μπορώ να σ' αγαπώ.. χαρά σαν δεν σου δίνω ;
Καράβι που τσακίστηκε στα βράχια η ζωή
Γεννήθηκα γνωρίζοντας να τρώω και να πίνω
Κι αυτήν την απουσία σου την είχα στερηθεί...

Μα τώρα πια τί όμορφο μένει να κυνηγήσω ;
Έχω χορτάσει εραστές κι ανίδεα φιλιά
Ας ήταν στην αγκάλη μου μια νύχτα να σε κλείσω
Να πιω όλη την πίκρα σου μαθές γουλιά - γουλιά...

Μου λείπεις κι απελπίζομαι που φεύγουν οι στιγμές μας
Σαν έρημα μικρά πουλιά πετούν στο πουθενά
Δεν φτάνει που σκορπίστηκε στην έρημο το χθες μας
Πρέπει κι αυτό το σήμερα θανάτους να γεννά ;...

Και συ τώρα που βρίσκεσαι ;.. Σε ποιές πλαγιάζεις τύψεις
Κι είναι τα μάτια σου θολά.. τα χείλη σου σφιχτά ;
Σε πόσες άγριες φθορές ζητούν να υποκύψεις
Και καταπίνεις τη ντροπή με αναφιλητά ;...

Μα γω θα στέκω πλάι σου.. ό,τι η ζωή κι αν φέρει
Για δεν μου είναι μπορετό μόνο να σε θωρώ
Μία ψυχή τον έρωτα ως πότε να υποφέρει
Με δίχως στην αγκάλη της μιαν αδελφή ψυχή ;...





17-11-2007



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
**Ηώς**
07-11-2009 @ 22:32
Σε πόσες άγριες φθορές ζητούν να υποκύψεις
Και καταπίνεις τη ντροπή με αναφιλητά ;... ::hug.:: ::hug.::
sofiagera
07-11-2009 @ 23:20
Μου λείπεις κι απελπίζομαι που φεύγουν οι στιγμές μας
Σαν έρημα μικρά πουλιά πετούν στο πουθενά
Δεν φτάνει που σκορπίστηκε στην έρημο το χθες μας
Πρέπει κι αυτό το σήμερα θανάτους να γεννά ::up.:: ::up.:: ::up.::

ΟΜΟΡΦΟ ΚΑΙ ΠΙΚΡΟΓΛΥΚΟ.....
χρηστος καραμανος
08-11-2009 @ 01:48

Μα γω θα στέκω πλάι σου.. ό,τι η ζωή κι αν φέρει
Για δεν μου είναι μπορετό μόνο να σε θωρώ
Μία ψυχή τον έρωτα ως πότε να υποφέρει
Με δίχως στην αγκάλη της μιαν αδελφή ψυχή ;...



ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ ΜΑΡΙΑ Π.!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
La Petite
08-11-2009 @ 02:19
Μου λείπεις κι απελπίζομαι που φεύγουν οι στιγμές μας
Σαν έρημα μικρά πουλιά πετούν στο πουθενά
Δεν φτάνει που σκορπίστηκε στην έρημο το χθες μας
Πρέπει κι αυτό το σήμερα θανάτους να γεννά ;...

Και συ τώρα που βρίσκεσαι ;.. Σε ποιές πλαγιάζεις τύψεις
Κι είναι τα μάτια σου θολά.. τα χείλη σου σφιχτά ;
Σε πόσες άγριες φθορές ζητούν να υποκύψεις
Και καταπίνεις τη ντροπή με αναφιλητά ;...

Μα γω θα στέκω πλάι σου.. ό,τι η ζωή κι αν φέρει
Για δεν μου είναι μπορετό μόνο να σε θωρώ
Μία ψυχή τον έρωτα ως πότε να υποφέρει
Με δίχως στην αγκάλη της μιαν αδελφή ψυχή ;...
::theos.:: ::theos.::
monajia
08-11-2009 @ 02:25
ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ............................ ::up.:: ::up.:: ::up.::
mytilinia
08-11-2009 @ 02:52
υπέροχο Μαράκι...μα όταν νιώθεις πως αγαπάς και σε αγαπουν...είναι ο πόνος πιο γλυκός...μα έτσι δοκιμάζονται τα άξια και αληθινά... ::yes.:: ::hug.:: ::kiss.::
anthier
08-11-2009 @ 06:25
poli oreo maria m

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο