ramonatz
12-11-2009 @ 00:10 | Κι απαραίτητο.....
Ομορφο.
Αν δέν ήταν τόσο αναλυτικό θα ήταν θείο. | |
sofiagera
12-11-2009 @ 00:11 | Το μυστικό της ζωής όμως, δεν είναι να είσαι το αντικείμενο.
Το μυστικό είναι, να είσαι για πάντα το έπιπλο.
Με τη δαντέλα και το κρόσσι.
Το βαρύ κι ακούνητο.
Το εδραιωμένο στο χώρο.
Κι απαραίτητο.
Το παλιό και σκονισμένο… ::up.:: ::up.:: ::up.:: ΥΠΕΡΟΧΟ ΣΑΝ ΤΟΝ ΠΙΟ ΔΥΣΚΟΛΟ ΣΤΟΧΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ....... | |
Spartinos
12-11-2009 @ 00:16 | Πολυ ωραιο!!!
καλημερα | |
oneiropola
12-11-2009 @ 00:21 | Το μυστικό της ζωής όμως, δεν είναι να είσαι το αντικείμενο.
Το μυστικό είναι, να είσαι εσύ το έπιπλο.
Με τη δαντέλα και το κρόσσι.
Το βαρύ κι ακούνητο.
Το εδραιωμένο στο χώρο.
Κι απαραίτητο.
Το παλιό και σκονισμένο…
πολυ ομορφο ::up.:: ::up.::
την καλημερα μου ::hug.:: | |
MARGARITA
12-11-2009 @ 00:22 | έτσι..... | |
Mικρουλι
12-11-2009 @ 00:31 | Πολύ ωραίο!! ::hug.:: ::up.:: ::up.:: | |
χρηστος καραμανος
12-11-2009 @ 01:01 | Το μυστικό της ζωής όμως, δεν είναι να είσαι το αντικείμενο.
Το μυστικό είναι, να είσαι εσύ το έπιπλο.
Με τη δαντέλα και το κρόσσι.
Το βαρύ κι ακούνητο.
Το εδραιωμένο στο χώρο.
Κι απαραίτητο.
Το παλιό και σκονισμένο…
ΚΑΛΑ ΠΟΠΟ ΔΕΝ ΠΑΙΖΕΣΑΙ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ,ΠΟΛΥ ΣΕ ΠΑΩ,ΠΟΛΛΑ ΜΠΡΑΒΟ!!! ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
monajia
12-11-2009 @ 01:13 | ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ...................ΜΠΡΑΒΟ..........ΜΠΡΑΒΟ......ΜΠΡΑΒΟ........ ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
Simos_Vassilis
12-11-2009 @ 01:27 | Το μυστικό της ζωής όμως, δεν είναι να είσαι το αντικείμενο.
Το μυστικό είναι, να είσαι εσύ το έπιπλο.
........................................................................... | |
sofianaxos
12-11-2009 @ 01:48 | ΥΠΕΡΟΧΟ!!!!!!!!!!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
ΚΟΥΦΕΤΟΥΛΑ
12-11-2009 @ 03:18 | αν σταθείς τυχερός και ταιριάζεις ακόμα στο χώρο
ειδάλλως στο καλάθι αχρήστων...........
πολύ καλό!!!!!!!!!!! | |
ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΘΗΛΗΣ
12-11-2009 @ 03:55 | Το μυστικό της ζωής όμως, δεν είναι να είσαι το αντικείμενο.
Το μυστικό είναι, να είσαι εσύ το έπιπλο.
Με τη δαντέλα και το κρόσσι.
Το βαρύ κι ακούνητο.
Το εδραιωμένο στο χώρο.
Κι απαραίτητο.
Το παλιό και σκονισμένο…
Ναι!!!!!!!!!!!! Συμφωνώ!!!!!!! Υπέροχος!!!!!! ::up.:: ::up.:: ::yes.:: | |
poetryf
12-11-2009 @ 04:16 | ....Σε παίρνει από το χέρι και σε ξεναγεί στ'απόκρυφα της μελαγχολίας....
Για'μένα αυτό είναι ποίηση..... | |
ppoppo
12-11-2009 @ 04:20 | σχετικό άσχετο...θ' αυτοσαρκαστώ τώρα:
μου θύμισα τη διαφήμιση που λέει:''...εδώ θες μια ροτόντα,
αρχοντικιά...εδώ θες έναν καθρέφτη...''
χα χα...άσχετο, που και που παθαίνω παρακρούσεις...
μη με παρεξηγείτε φίλοι μου...φιλιά | |
anagou
12-11-2009 @ 05:32 | Στις δημιουργιες σου ξεκινάς όμορφα ,κρατας όλο το ενδιαφέρον ζωντανό στη συνέχεια και δεινεις ενα πανέμορφο τέλος!!!!!Μου αρέσει πολύ!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
ιωανναχανιωτακη
12-11-2009 @ 06:42 | Βαρύ κι ακούνητο έπιπλο.
Εδραιωμένο στο χώρο.
Απαραίτητο.
.....................μπραβο................ | |
Nikos Krideras
12-11-2009 @ 11:51 | πολύ καλό ! ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
Helene52
12-11-2009 @ 12:08 | Το ρούφηξα ..απ την αρχή ως το τέλος ......
Απίθανο !!!!!!!!
Καλό σου βράδυ ::theos.:: ::hug.:: ::kiss.:: | |
elpidakwstopoulou
12-11-2009 @ 12:49 | Το βαρύ κι ακούνητο.
Το εδραιωμένο στο χώρο.
Κι απαραίτητο.
φιλοσοφημένο !!!!! υπέροχο !!!!! ::up.:: ::up.:: | |
heardline
12-11-2009 @ 23:05 | Στο πατάρι, για φύλαξη, ίσως και σε αχρηστία, πεπαλαιωμένο.
Πολύ φιλοσοφημένη μεταφορά, άψογα σερβιρισμένη, στο πιάτο μας !!!!!!!
::hug.:: ::kiss.:: ::theos.:: | |
romance4love2you
13-11-2009 @ 05:03 | Πανέμορφο βαθύ και τόσο στοχαστικό αλλά
το θέμα δεν είναι απλώς να είσαι το έπιπλο
αλλά και το αντικείμενο αγάπης αυτού που λατρεύεις
Εύγε σου ::up.:: ::theos.::
Καλό μεσημέρι ::hug.:: | |
Χρησμός
13-11-2009 @ 21:59 | ppoppo, τρυφερή κι αμείλικτη:
Αν είχες ταξιδέψει στους μπλε βαθείς ωκεανούς,
πως θα διαβάζαμε τους στίχους σου;
τους στίχους που το βάρος τους κάνει ακούνητους...
τους στίχους με τις δαντέλες και τα κρόσσια...
τους εδραιωμένους στο χώρο...
τους ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΥΣ !!!
(να δέσεις τη βαρκούλα στο λιμάνι...) | |
 |
