Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Διαδρομή της προσμονής
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130524 Τραγούδια, 269401 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Διαδρομή της προσμονής
 
Διαδρομή της προσμονής

‘Κει που τα φώτα γέρνανε κι εφέρναν ησυχία
κι όλα βαδίζαν μόνα τους δίχως καμιά φοβία
του δρόμου μου αρχόντισσα, μονάχη μου κινούσα
να σ’ ανταμώσω στου βουνού, το ήρεμο λημέρι.
Ανέβαινα την προσμονή, με γρήγορο το βήμα
κι ο ουρανός με κράταγε βαθιά μου φωτισμένη,
σαν τα επίγεια κεριά μου μοιάζανε τ’ αστέρια
που φώτιζαν το διάβα μου και την ανηφοριά μου.
Πάντα στου δρόμου τα μισά μου ‘γνεφε μια ανάσα
και ένα χέρι δυνατό, κοντά του με τραβούσε.
Μα απόψε δεν εφάνηκε η ζέση της στ’ αγέρι,
ούτε το χέρι μ’ άπλωσε, γερά να με βαστήξει.
Σαν πανικός με έπιασε καθώς ψηλά κοιτούσα
κι ως ξεπερνούσα τα μισά να φτάσω στην κορφή μας,
εν’ άδειασμα στα μέσα μου, μου πάγωνε τη σκέψη,
μα ‘παιρνα λάμψη απ’ τα κεριά που φέγγανε εντός μου
κι έτσι το βήμα ετάχυνα για να σε συναντήσω.
Έφτασα στην πλατεία μας, μα το σκαμνί ήταν άδειο
κι ούτε που είδα πινελιές απ’ το περπάτημά σου,
από τα χνάρια που ‘δειχναν πάντα τον πηγεμό σου.
Καρτέραγα ως το πρωί, μα πάλι δεν εφάνης
κι έπιασα τότε να μετρώ βήματα κατηφόριας
και να πατώ τα πέλματα σ’ αχνάρια απουσίας.
Ξέρε το, στο κάθε βράδυ μου θα ’ν’ ίδια η διαδρομή μου
κι ας είναι πλέον τα κεριά σβηστά, της προσμονής μου.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 16
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

«Ένα σύγνεφο ξηλώνει τα ουράνια»
 
ppoppo
12-11-2009 @ 00:47
...το πιστεύεις ότι βούρκωσα...
έχεις έναν απίστευτο τρόπο να δυεισδύεις πέρα από τη σάρκα...όλο υπέροχο...υποκλίνομαι ::theos.::
oneiropola
12-11-2009 @ 00:52
Εκπληκτικο οπως το περιγραφεις ::sad.::
την καλημερα μου
den - kser- ti -na- po
12-11-2009 @ 01:00
Με συγγίνησες ::yes.:: ::hug.:: ::kiss.::
TAS
12-11-2009 @ 01:47
παρ' ότι η δημώδης φόρμα που χρησιμοποιείς ενίοτε, με ξενίζει κάπως . . . αποζημιώνομαι από την ευαισθησία, την άφταστη ευαισθησία των στίχων σου, Ελένη μου . . ::hug.::
monajia
12-11-2009 @ 01:50
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
12-11-2009 @ 03:42
::theos.:: ::theos.::
MARGARITA
12-11-2009 @ 03:54
άγγιγμα κορίτσι μου...άγγιγμα ψυχής ::love.::
poetryf
12-11-2009 @ 04:23
Λατρεύω.....της ψυχής σου την Ποίηση φιλενάδα!

Μια μικρή παρατήρηση μόνο: θα προτιμούσα
εκεί που μιλάς για τα κεριά "που φέγγανε εμπρός μου"
να "φέγγανε εντός μου", όπως τον πόθο της προσμονής,
που στο τέλος σιγοσβήνει! Δεν είναι ανάγκη να το υιοθετήσεις αυτό,
είναι απλά η δική μου αισθητική άποψη !

Υ.Γ Άρχισε να παίρνεις πόζες, σ'ένα μήνα σας έρχομαιιιιιι!!!!!!
Φιλάκια ::love.::
rock sugar
12-11-2009 @ 09:47
κόμπος στο λαιμό...!
nea xrysi
12-11-2009 @ 11:33
Υπέροχο!!! ::theos.::
Ελένη Σ.
12-11-2009 @ 11:35
Σας ευχαριστώ όλους πάρα πολύ!

Τάσο μου σ' ευχαριστώ για τα λόγια σου. Δεν ξέρω γιατί σε ξενίζει κάπως αυτή η φόρμα...ξέρω όμως πως εγώ, την αγαπώ ιδιαίτερα. Μ' αρέσει που τελικά αποζημιώνεσαι με κάποιον τρόπο..:)

Μελαχροινάκι μου, μ’ αρέσει η προτροπή και η υπόδειξή σου …γι’ αυτό, παρ’ όλο που δεν είναι ανάγκη να την υιοθετήσω, εγώ θα το κάνω, έτσι για λίγο ακόμα φως, στα μονομάτια του "εντός"…:)

Όσο για τις πόζες…πανέτοιμη είμαι, να μου φέρει και η Δημητρούλα το καπέλο…και τότε να δεις, ποιος δεν έχει φωτογένεια…:)

TAS
12-11-2009 @ 11:55
Η γνώμη μου είναι πως το θαυμάσιο περιεχόμενο της ποίησής σου, ταιριάζει καλύτερα σε μια πιο σύγχρονη φόρμα γραφής. Αλλά αυτό είναι απλά η προσωπική άποψη ενός φίλου. Σημασία έχει, αυτό που εκφράζει εσένα, Ελένη μου. Εγώ, σε απολαμβάνω έτσι κι αλλιώς . .
elpidakwstopoulou
12-11-2009 @ 12:25
το διάβασα πολλές φορές το τελείωνα και ξανά απ την αρχή ...υποκλίνομαι στην διαδρομή σου ακόμα και στον γυρισμό ένιωσα τα κεριά να καίνε ακόμα .......... ::theos.:: ::love.:: ::hug.::
χρηστος καραμανος
12-11-2009 @ 13:37
Ξέρε το, στο κάθε βράδυ μου θα ’ν’ ίδια η διαδρομή μου
κι’ ας είναι πλέον τα κεριά σβηστά, της προσμονής μου.

::up.:: ::up.:: ::up.::
ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΘΗΛΗΣ
19-11-2009 @ 04:23
Ξέρε το, στο κάθε βράδυ μου θα ’ν’ ίδια η διαδρομή μου
κι’ ας είναι πλέον τα κεριά σβηστά, της προσμονής μου.
Συγκλονιστικό!!!! Ελένη και με άψογη γραφή!!!! ::up.:: ::yes.:: ::up.::
TAS
20-11-2009 @ 02:05
μετά την ανάγνωση του αισθαντικού " πες μου " σου,Ελένη μου, μπορώ να σου διευκρινίσω . . . : Δημώδη φόρμα, εννοώ τον ανομοιοκατάληκτο 15σύλλαβο. .

με αγάπη και ενδιαφέρον
και βεβαίως, μακριά από μας χαρακτηρισμοί τύπου "άψογον" κτλπ .. .

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο