| |
Πώς αναδύεσαι στη σκέψη μου κι απόψε
Μόλις που ζήτησα δειλά να στηριχθώ
Από τον κήπο της αγάπης..έλα κόψε
Όσα λουλούδια νιώθω πια πως σου χρωστώ...
Προτού μιλήσω..ξέρεις πια κάθε μου λέξη
Τόσο πιστά που μ' ακολούθησες εσύ
Βλέπεις..ο άνθρωπος..δεν πρέπει να διαλέξει
Μόνο το δρόμο της καρδιάς ν' ακολουθεί...
Κι αν τόσο σώπασε η κάθε επιθυμία
Έρχεται ώρα που μονάχη της μιλά
ʼλλη αγάπη δεν γεννήθηκε καμμία
Έτσι σοφά και θαρρετά να περπατά...
7-8/5/2005
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
