Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ι-σημερία
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130619 Τραγούδια, 269436 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ι-σημερία
 
Αλάτι ριγμένο σε ανοιγμένη πληγή
που ο χρόνος δεν λέει να κλείσει
βουλιάζουμε στις μνήμες
στις αναμνήσεις που δεν ήρθαν
στο άχρωμο σιωπηλό σήμερα
στο χθες που έφυγε
στο αύριο που δύσκολα θα φανεί.

Τόσα διανύσματα
ακολούθησα για να σε φτάσω
ήσουν τόσο κοντά...
μα τόσο μακρυά...
χάθηκα ...
στους περιστρεφόμενους κύκλους
δε υπήρχε κλειδί για ν' ανοίξω
οι δρόμοι σβηστήκαν
μαζί με την τελευταία φλόγα
στην λαμπαδηδρομία των επιθυμιών.

'Εσκιζα χαρτάκια
πούχες ακουμπήσει εδώ κι εκεί
τα πέταγα στον άνεμο
τάκανα βροχή στα μάτια σου
κι οι λέξεις έφευγαν
μαζί με τα δάκρυα
φτερούγιζαν
στις ζώνες της άγνοιας
στις ζώνες της αναμονής.

Νομίζεις
πως θα μπορούσα να συγκρατήσω
ένα γαλάζιο
ένα πορτοκαλί
για να φυλακίσω μια ανατολή
που ξέφυγε της νύχτας
κι ήρθε εδώ κοντά
σε ισημερίες πολύπλοκες
σε καπνούς κι ομίχλες;

Στην ανεμόσκαλα κρεμασμένη
μόνο ένα τραγούδι ήθελα να πω
για κείνο το αντίο που στοίχειωνε
τις καρδιές μας
έφτανε για να καούμε αλύπητα
με ανυπόφορο πόνο...


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Κομμάτια μνήμης βγαλμένα θαρρείς από ιστορίες έρωτα-φαντασίας-ζωής.
 
Simos_Vassilis
13-11-2009 @ 00:31
Τόσα διανύσματα
ακολούθησα για να σε φτάσω
ήσουν τόσο κοντά...
μα τόσο μακρυά...
χάθηκα ...
στους περιστρεφόμενους κύκλους
δε υπήρχε κλειδί για ν' ανοίξω
οι δρόμοι σβηστήκαν
μαζί με την τελευταία φλόγα
στην λαμπαδηδρομία των επιθυμιών.
..................ΑΣΥΛΛΗΠΤΟ (όλο)...................
ppoppo
13-11-2009 @ 00:33
'Εσκιζα χαρτάκια
πούχες ακουμπήσει εδώ κι εκεί
τα πέταγα στον άνεμο
τάκανα βροχή στα μάτια σου
κι οι λέξεις έφευγαν
μαζί με τα δάκρυα

απίθενες εικόνες...μπράβο ::up.::
oneiropola
13-11-2009 @ 00:39
Στην ανεμόσκαλα κρεμασμένη
μόνο ένα τραγούδι ήθελα να πω
για κείνο το αντίο που στοίχειωνε
τις καρδιές μας
έφτανε για να καούμε αλύπητα
με ανυπόφορο πόνο...

Απιθανο!!! ::up.::
την καλημερα μου Σοφια ::hug.::
sofianaxos
13-11-2009 @ 00:57
Κι από μένα Μπράβο!!!!!!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
monajia
13-11-2009 @ 02:57
ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ................................. ::up.:: ::up.:: ::up.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
13-11-2009 @ 03:06
::up.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο