Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Παραδοση
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130524 Τραγούδια, 269400 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Παραδοση
 
Αυτη η αγαπη μ’ αδειαζει.

Καθε τοσο
που τα μυστικα μου βαραινουν
Σε σκεφτομαι
μορφη πολυπλευρη.

Την εγκαταλειψη ενος φιλιου σου στα χειλια μου.

Αυτη η αγωνια της παραδοσης μου σε σενα
ευρισκεται
στο τελευταιο σταδιο της μεταμορφωσης σου.

Αυριο θα μου αφιερωσεις αποκλειστικα μια βροχη
Θα διαλεξεις ενα τοπιο σιωπηλο στη καρδια μου
για να μιλησεις.

Οπως δε μιλησες ποτε.

Αυτη η αγαπη μ’ αδειαζει.

Εμεινα πετσι και κοκκαλο.




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

manpanou@yahoo.gr
 
dr.rockthan
14-11-2009 @ 00:05
Αφωνος!!!!
υπεροχο!!!!
monajia
14-11-2009 @ 00:06
ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ..............ΜΠΡΑΒΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
oneiropola
14-11-2009 @ 00:39
Οπως δε μιλησες ποτε.

Αυτη η αγαπη μ’ αδειαζει.

Εμεινα πετσι και κοκκαλο.

ΥΠΕΡΟΧΟ!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
sofiagera
14-11-2009 @ 00:59
Αυριο θα μου αφιερωσεις αποκλειστικα μια βροχη
Θα διαλεξεις ενα τοπιο σιωπηλο στη καρδια μου
για να μιλησεις.

Οπως δε μιλησες ποτε. ::up.:: ::love.:: ::up.::

ΤΡΥΦΕΡΑ ΕΡΩΤΙΚΟ....
peiraiotissa
14-11-2009 @ 01:10
Κι επειδή δεν μου απάντησες....δεν ειρωνεύτηκα,απλά ξαφνιάστηκα και αυθόρμητα έγραψα "ότι πεις".
Αντιπαρέρχομαι της προσβολής σου και σου αφήνω ένα σχόλιο..."το σημερινό σου με άγγιξε...ξέρεις...όπως σε αγγίζει οτιδήποτε ακούς ή διαβάζεις και αισθάνεσαι ότι τό΄χεις ζήσει!"
Καλημέρα και καλό Σ/Κ ::smile.::
Γιάννης Ποταμιάνος
14-11-2009 @ 07:23
Έτσι είναι η αγάπη μας
αδειάζει. Από μονάδες
γινόμαστε ζεύγη, ενίοτε
αντιθέσεων. Άρα σταματάμε
να υπάρχουμε ως είμαστε.
Αγάπη ίσον μεταμόρφωση
Αχ, και βροχή. Προπαντός βροχή
Δηλαδή νοσταλγία και λύπη
Γι α βρόχινα τοπία καρδιάς

Μπράβο Μάνο
Πολύ όμορφο

::yes.:: ::theos.:: ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο